Provider

-3-

Jeongin sonunda uyanmıştı.Bütün mutluluğu sönüp gitmişti.O küçük çocuk gitmiş onun yerine aldığı nefesi kendine zehir eden genç gelmişti.Jeongin bunları hakedecek hiçbirşey yapmamıştı ki.Sadece Seungmin'e aşık olmuştu.İşte ne olduysa o an oldu.Bir aşk uğrunda gençliğini kaybediyordu az daha.Kalp rahatsızlığı bir yandan yaşadığı yıkıcı olaylar diğer yandan mahvediyordu küçük kardeşimizi.

Hastaneden çıkıp tüm şehrin manzarasını izleyebileceğimiz bir yere geldik.Hepimize ne olmuştu böyle? Küçüklüğümüzde birbirimizi asla bırakmayacağız demiştik.Peki onlar ne yaptı? Tüm yaşama enerjimizi avuçlarımızın arasından alıp götürdüler.Hani aşk herşeyi çözerdi?

Jisung'a bakıyorum.Sevimliliğiyle ortamı neşelendiren o minik sincap neredeydi?

Changbin,en iyi esprileri yapan 3'ümüze kardeşlerimizin yokluğunu aratmayan şirin şeyi öldürmüşlerdi.

Jeongin,biricik bebeğimiz.Mutlu olmayı en çok hakeden oydu.Sadece Seungminin onu sevmesini istemişti.İnanması için her yolu denedi,ama karşılığında ölüyordu..

Ben ise sevdiğimin beni farketmesini istedim.Ona olan sevgim gücümü azaltıyor her geçen gün.Alevlerin arasında herkesten özür diledim yaşamayı istemediğim için.

4 tane kırık kalp.Zaman nasıl bir araya getirecekti kırıkları? 

Ama bir şey öğretmişti bize yaşananlar.Can dostlarımızı çokta uzakta aramamamız gerektiğini.Yaşadıklarımız boyunca 4'ümüzde birbirimizi bırakmadık.Yeri geldi krizlerde başlarında nöbet tuttuk,kendilerine zarar vermesinler diye.Bize bunları yapanlar ne yaptı? Sadece izlediler.

Evet olanı biteni,can pazarlarını sadece izlediler.

Ama artık canımıza tak etmişti.

'Felix.'

Kafamı kaldırıp Changbine baktım.

'Hyunglarımızı arayıp teklifi kabul ettiğimizi söyle.' 3'ümüzde büyük gözlerle ona baktık.

'Aynen Felix.'dedi Jisung ona katıldığını belli ederek.

(Bu arada Dark Rose ficimdeki kardeşlik durumuyla burada ki aynı)

'Gitme vakti geldi artık.Daha fazla bu cehenneme göz yumamam.'

'Liseyi onların yanında okuyup üniversite için geri geleceğiz emin misiniz?'

4 evet ile Seoul macerası kısa bir süreliğine konuşulmamak üzere ortadan kaldırıldı.Felix telefonunu çıkarıp yurt dışında ki abilerinden birini aradı.Bir kaç dakika sonrasında telefon açıldı.

'Söyle küçük kardeşim?'

'Teklifinizi kabul ediyoruz,hyung.'

'Diğer 3'lü de kabul ediyor mu?'

'Evet.'

'Eşyalarınızı toplayın.İlk uçakla buraya geliyorsunuz.Yeteri kadar acı çektiniz.Yeni telefonlarınızı alıp gelin.Onlara dair tek bir anı bile bırakmanızı istemiyorum.'

'Tamam hyung.'

Telefon kapandı.

'Eve gidip eşyalarımızı toplamamızı söyledi.'

Jeonginin koluna girip kaldırdım onu oturduğu banktan.Göletin yanından geçerken durup bir süre birbirimize baktık.Ardından herkes telefonlarını çıkarttı ve fırlatıp suya attı.

Sanırım günler sonrasında ilk defa gülümsüyorduk..

Yarın gitmeden önce okuldaki eşyalarımızı almamız gerekiyordu.Artık vedamızı da o zaman ederdik..

-------------------------------------------------------------------

<31 

Kaos yazmak hoşuma gidiyor lan galiba.