•Yeni Hayatım?• Tamamlandı

|1.6|

Yazar'dan dewamke;

Saat 12'yi geçmişti. Ama genç kız hala eve gelmediği için Arslan ailesinin içinde endişe vardı. Meriç Onur'u aramış ve genç kızı sormuştu. Onur genç kızın saatler önce taksiye binip eve doğru gittiğini söylemişti. Meriç genç kızın eve gelmediğini söylediğinde Onur arabaya atladığı gibi Arslan ailesinin yanına gelmişti. Bütün Arslan ailesi ve Onur koltukta oturmuş korumalardan sonuçları bekliyolardı. Odada ölüm sessizliği vardı. Bu sessizliği bozan Onur'un telefonu oldu. Onur telefona baktığında Arda'nın aradığını görünce telefonu açtı.

"Efendim abi?"

"Nerdesin olum?"

"Aga Beren gilin evindeyim."

"Heh! Tamam! Beren orda mı?"

"Hayır abi.."

"Siktir!"

"Noldu?"

"Onur ben Beren'in kolyesine cip taktırmıştım! Bana gittiği yerlerin yerini gösteriyordu. Ormanlık bir alanda depo gibi bir yere gitmisti amına koyim!?"

"Ne!? Bekle geliyoruz Arda! Melis'ide al. O psikoloji bölmünü okuyordu. Yardım eder."

"Tamam."

Onur konuşurken ayaklanmıştı bile. Onunla birlikte bütün Arslan ailesi de ayaklandı. Onur yolda anlatacağını söyleyip Arda'nın evine doğru gitti. Yolda Arslan ailesine olanları anlattı. Arda'nın evinin önüne gelince Arda ve Melis evden çıktılar. Onur ve Arslan ailesi Arda'yı takip ediyolardı. Hepsi son hız gidiyordu. Tek dilekleri genç kıza birşey olmadan oraya varabilmekti..

Genç kız yavaş yavaş uyanıyordu. Genç kız tamamen gözünü açtığında karşısında eski babasını görmeyi beklemiyordu. Genç kızın gözleri korkuyla far görmüş tavşan gibi açıldı. Yaşlı adam genç kızı süze süze ona yaklaşıyordu. Yaşlı adam ıslık çaldı ve genç kıza göz kırptı. Genç kız bir kere daha eski babasından iğrenmişti. Genç kız sesi çıktığı kadar bağırıyordu. Yaşlı adam en sonunda sinirlendi ve genç kıza sert bi tokat attı. Genç kız susmayınca set bir tokat daha attı. Genç kız küfürler savurmaya başlayınca yaşlı adam dayanamadı ve yandan çakısını aldı. Kızın bacaklarında şeritler çizmeye başladı. Genç kızın acı dolu çığlıkları yaşlı adama daha çok zevk veriyordu. Yaşlı adam genç kıza işgencelerle dolu bir gece yaşatmıştı. Üstüne sigara söndürdü. Kemerle vurdu. Çakı ile her yerini çizdi. Tokatlar yumruklar attı. Tekme attı. Genç kız daha fazla ayakta duramadı ve yere düştü. O sırada yaşlı adam yavaş yavaş üstüne doğru geliyordu. Genç kız, yaşlı adamın aklındaki şeyi yapmasından korktuğu için çığlık atmaya başladı. Genç kızın gücü bitiyordu. Yaşlı adam genç kızın boynunu öpmeye başlayınca genç kızın ağlaması şiddetlendi. Ve bu genç kızın nefesinin kesilmesind yol açıyordu. Yaşlı adam kızın boynunu öpmeye devam ederken birden genç kızın üstünden çekildi. Genç kız gördüğü kişi ile gülmeye başladı. Arda'sı gelmişti. Arslan ailesindeki erkekler yaşlı adamı döverken Onur ve Arda çocukluklarının yanına gittiler. Onlarla birlikte Deniz hanım (Beren'in annesi. Hiç kullandım mı bilmiyorum ama kullanmadım galiba. Kullandiysamda ismi artık Deniz.) Beren'in yanına gittiler. Arda hemen genç kızın astım spreyini çıkardı ve genç kızın ağzına 3 defa sıktı. Genç kızın nefesi düzene girince sevdiği adama baktı.

"Gelmişsin gökyüzüm?"

Dedi yorgun sesi ile. Arda gülümesedi ve sevdiğine sarıldı.

"Geldim güneşim. Geldim."

diyebildi sadece. Çünkü genç kız kendini güvendiği sıcak kollar arasına bıraktı. Depoyu Deniz hanımın çığlığı kapladı. Deniz hanımın çığlığı ile Arslan ailesi de genç kızın olduğu yere baktı. Genç kızı Arda'nın kollarında cansız gibi görünce hemen oraya koştular. Arda ise donmuş bir şekilde kucağındaki bedene bakıyordu. Onur'un Arda'yı sarsması ile Arda kendine geldi ve sevdiği kızı kucağına aldı. Koşarak arabasına bindi. Genç kızın kalbi durmuştu. Arda Melis'e genç kız için durmadan kalp masajı yapmasını söyledi. Melis genç kızın üstüne çıktı ve aralıksız kalp masajı yapmaya başladı. Elleri ağrısa bile umursamıyordu. Hastaneye gelince Arda arabaya acil sedye istedi. Sedye gelince Melis ile beraber genç kızı sedyeye aldılar. Doktor Melis'e asla durmamasını söylüyordu. Ameliyathane'nin önüne gelince doktor Melis'in böyle giremeyeceğini söyleyince kalp masajını devraldı ve içeri girdi. Hekres bitmiş bir şekilde ameliyathane'nin önünde bekliyolardı. İçeri hızla hemşireler girip çıkmaya başlayınca herkes endişelenmişti. Arda ve Onur duvarın dibine çökmüş ağlıyorlardı. Melis onları sakinleştirmeye çalışıyordu. Ama sakinleşmiyorlardı haklı olarak. Çocuklukları içerde can çekişiyordu.. Mehmet bey ise kendine kızıyordu. Ne olur çocukluk yapmasaydım da kızıma saçma sapan şeyler yapmasaydımn diye içinden geçiriyorudu. Belki kızını son görüşüydü?