•Yeni Hayatım?• Tamamlandı

|3.4|

Balım Demirer'den

Saatlerdir yanımda şarkı söyleyen Yiğit'e öldürücü bir bakış attım.

"Zamam kötü kolla götü h-"

"Yeter! Sus artık lütfen. Kulaklarıma acımıyorsan beynime acı!"

Yiğit dudaklarını büzüp koltuğa oturdu.

Aklıma Ege geldi.

Dedikleri..

Sahi Ege gerçekten beni 4 yıldır seviyor mu?

Aslında iyi çocuk. Yakışıklı.. Zengin.. Korumacı.. Zengin.. Yakışıklı..

Bide yakışıklı ve zengin.

Sanırım Ege'yi dikizlemem gereken konular var...

Amk insan ölürken ak sakallı dede görüyor ben Ege'nin beni sevdiğini söylediğini görüyorum!

"Yiğit."

"Hm?"

"Parka gidelim mi la? Eski günlerdeki gibi?"

Yiğit güldü.

"Sen hele bir iyileş. Bodruma bile gideriz."

Bodrum?

"Yapma Beren.."

"AŞK BODRUMDA YAŞANIYOR GÜZELİM!"

Kahkaha atmaya başladım. Yiğit bana göz devirdiğinde onu takmadan gülmeye devam ettim.

Gülmem sakinleşince bir bardak su içtim. O sırada içeri diğerleri geldi.

"Hoşgeldiniz. Hani çikolotalarım?"

Onları çikolata almaya göndermiştim.

"Ege getiriyor."

Ege dedin kalbimi çaldın.

Anaskm aşık olmuşsun sen!

Saçmalama aq!

SHİP SHİP SHİP!!

Sıktır git ya!

İç sesimle tartışırken Ege elinde poşetlerle geldi.

Çikolatalarım<3

Ege poşetleri yanıma koydu. Ben çikolatalara bakarken Melis soru sordu ama pek takmadım.

"Eve götürebilir miyiz Balım'ı?"

"Doktorla konuşmak lazım bebeğim."

Bebeğim?

Yüzümü buruşturup onlara baktım.

"Bu ne vıcık vıcık şeyler ya kusucam şimdi şuraya!"

Onur ve Ege hariç herkes güldü. Onur göz devirdi. Ege'yr baktığımda ise..

Bana bakıyordu..?

Hemde ciddi bir ifade ile.

O sırada içeri Meriç daldı.

"Eben! Kapı denen birşey var! Belki müsait değilim! Niye kapıyı çalmadan giriyorsun! N-"

Ege'nin ağzımı kapatması ile sustum.

Odaya sessizlik hakimken sessizliği Meriç bozdu.

"Ben doktorla konuştum az önce. Bir hafta burda kalmasından yana ama gözetimimiz altında çıkabileceğini söyledi."

Herkes de gözümü gezdirdim.

Kimi rahatsız etsem de kalsam acaba?

"Beren bize kalsa olur mu?"

Lan! Baran yavru kedi gibi şuan. Isırasım geldi.

Onur itiraz ediceği zaman öne atıldım.

"Ay tabi ki kalırım! Ama Ege denizi de gelsin."

................

HASİKTİR! NE DEDİM LAN BEN!

Herkes bana şaşkınca bakarken Ege bıyık altı gülüyordu.

"Yeter ki sen gel ikiz."

Olm ben yerim bunu.

(Baran! Üzümlü kekim! Bu hikayede yanan sen oldun!)

Asrın çıkış işlemlerini halletmek için gitti. Bende yataktan kalktım. Erkekler çıkınca birde Deniz hanım. Melis ve Masal üstümü değiştirmem için yardım ettiler.

Üstümü değiştirince dışarı çıktık. Arabaların oraya geldiğimizde Ege onunla gelmemi söylediği için onun arabasına bindim.

Şuan yoldaydık ve ben onu izliyordum.

Aslında yakışıklı biri. Yüz hatları falan.

Hastandeki ciddiyeti de yoktu. Aksine yüzünde hafif bir tebessüm vardı?

"... Herkese aslan olan ben sana kedi oluyorum. Ama sen bunu göremiyorsun.."

Aklımdan saçma düşünceleri atıp yola odaklandım

Yarım saat kadar yolculuğun ardından eve varmıştık. Saat geç olduğu için odama geçip yatağa uzandım.

Ege için misafir odasına ayarlamışlar sanısırım.

Onu boşverip gözlerimi kapattığımda kapım çaldı.

"Gel?"

Baran gelmişti.

"İkiz? Şey.. Bugünlük beraber uyusak olur mu?"

Çekinerek sorduğu soru karşısında gülümsedim. Kollarımı açıp gelmesini bekledim.

Baran güldü ve kapıyı kapatıp yanıma geldi. Kafasını karnıma yaslayıp belimden sarıldı. Bende saçlarıyla oynamaya başladım.

Orada beraber uyuya kaldık..

/////////////////////////

Bitti♡