~karıştırılmış bebek klasiği~
bir hemşirenin yanlışlıkla bebekleri karıştırması sonucu 17 yılı heba olan genç bir kız...
17 yıl boyunca üvey ailesi tarafından şiddet görüp oruspu damgası alan genç bir kız. Yeni hayatında "belki tutunucak bir dal bul...
Yol boyu Baran şaka yapmıştım ve ona gülmüştük. Araba durduğunda geldiğimizi anlayıp arabadan indim. Ev beyaz ve bebek mavisi renklerindeydi. Sade ve şık. Ama çok büyük..
"Beğendin mi kızım?"
"Çokta beğendim. Sade ve şık."
"Hadi o zaman içeri geçelim."
Diyen biyolojik babam ile eve doğru yürüdük. Eve geldiğimizde biyolojik annem kapıyı çaldı ve kapıyı hizmetli olduğunu düşündüğüm biri açtı.
"Hoşgeldiniz yavrularım. Hani nerde bizim kız."
Beni arıyordu galiba. Ama boyum kısa olduğu için göremedi sanırım. Baran bunu anlayınca gülmeye başladı. Baran'a göz devirip aralarından çıktım ve kadının yanına gittim. Kadın beni görünce gözleri parladı resmen!
"Ayyy! Deniz kızım. Bu mu sizin kız. Ne kadar tatlı birşeymiş bu ya!"
Kadın yanaklarımı sıkıyordu. Sonunda yanaklarımı sıkmayı bırakıp;
"Ben Gül güzel kızım. Senin adın ne?"
"Beren."
"Ayyy! Ne kadar güzel bir isim."
Etrafa baktım ve hala kapıda olduğumuzu fark ettim;
"Kapıda durmaya devam edicek miyiz? Acıktım ben ya!"
Bu ani çıkışıma herkes güldü. Baran karşıma geçip;
"Oy benim ikizim acıkmış mı? Oyyy!"
Baran'a göz devirdim ve onu itip içeri geçtim.
"Mutfak nerde ikiz?"
"Neden?"
"Seyredicem. Mutfakta ne yapabilirim ikiz! Acıktım birşeyler hazırlicam"
Baran kahkaha attıktan sonra;
"Yemekleri Gül abla yapıyor ikiz. Gel biz odamıza çıkalım. Üstümüzü değiştirelim.
Baran'ı onaylayıp yukarı çıktık. Baran bana odamı gösterdi. Gerçekten harika bir oda.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Baran tam gidicekken onu durdurdum;
"İkiz benim kıyafetlerim yok."
Baran durdu ve bana döndü
"Hm. Doğru. Benden giy diycem de. Bende ete-"
"Yaw ikiz ne eteği! Öğhk! Hadi bana kıyafet ver."
Baran şaşırdı ve;
"Oha! Ciddi misin!?"
Göz devirip;
"Evet ikiz! Hadi gidelim."
Baran'ın koluna girdim ve odasına doğru yürüdük. Baran'ın odasına geldiğimde odasını süzdüm. Gerçekten güzeldi. Neyse. Baran dolabının önüne geçtim ve biraz bakındı sonra gülümseyip 2 tane sweat ve 2 tane alt çıkardı. Birini bana uzatıp;
"Al ikiz. İçerde giyinebilirsin."
Kıyafetleri aldım ve giyinme odasına geçtim. Üstümdekilerden kurtulup Baran'ın verdiği kıyafetleri gidim.
LAN!?
Üzerimdekini görmemle anında dışarı fırladım. Baran üstünü giyinmiş benim çıkmamı bekliyordu.
"Baran bunlar ne ya!?"
Baran bu sefer anırarak gülmeye başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Harika değilmi mi kombin LEBXLWBZLWVZKSBLSBX)
"Ya Baran! Aşağıda annen gil var! Kızarlar."
Baran gülerek yanıma geldi;
"Merak etme ikiz. Ben bunları onların gözü öninde aldım. Tuğçe ile giymek için. Ama Tuğçe ile hiçbir zaman ikiz gibi olmadık. O benle ikiz olduğundan uyandığını söylerdi bazen hatta.."
Tuğçe'den bahsedince yüzü düştü. Hemen konuyu değiştim;
"Orta parmak çeken kediler.. Yaratıcı."
Baran'la gülmeye başladık. Aşşağı indiğimizde biyolojik ailem sofrada bizi bekliyorlardı. Yemek odasına girince aynı giyinmiş olmamıza başta sevindiler sonra üstümüzdekilerden dolayı gülmeye başladılar. Baran ve ben sofraya geçince yemeğe başladık. Aklıma gelen soru ile biyolojik anneme döndüm.
"Iıı. Özel değilse birşey sormak istiyorum."
Dedim. Biyolojik annem bana dönüp;
"Sor yavrum?"
"Yolda dediklerinize göre benim abilerim vardı. Onlar nerdeler?"
