•Yeni Hayatım?• Tamamlandı

|0.8|

"Bunun Baran'ımın yanında ne işi var!"

"Tipe bak!"

"Varoş!"

Sabah birilerinin cırtlak sesi ile mükemmel uykumdan uyanmak zorunda kaldım.

"Hangi gereksiz cırtlak sesi ile sabahın bilmem kaçında boş boş konuşarak mükemmel uykumdan uyandırdı beni!?"

Konuşmamın ardından sadece kıkırtı sesleri dışında başka bir ses gelmedi. Tek gözümü açıp içerdekileri süzdüm.

Meriç abi? Asrın abi? Mert abi? Batu abi? Ve 5 tane boya kovası mı!?

Diğer gözümü de açıp baktım.

"Lan! Bu boya kovaları kim!"

Boya kovalarının yüzü daha da kızarırken Meriç abi koca bi kahkaha attı. Asrın abi Mert abi ve Batu abi gil de 32 diş sırıtmaya başladı.

"Noluyo ya."

Baran'ın şükür uyanması ile ona baktım.

"Şükür uyandın. Bir ara öldün sandım."

Dedim alayla karışık. Baran göz devirmekle yetindi. Boya kovalarından bitanesi beni itip Baran'a sarıldı.

"Baran'ım!"

NE!? NE NE NEEEEEE!? BU BOYA KOVASI BENİM İKİZİME Mİ SARILIUO! BENİM! BENİM İKİZİM!

Boya kovasını hemen ittim. Ayakta duramadı ve yere düştü.

"Mal ya. Daha ayakta duramıyo."

Diyip göz devirdim. Boya kovası yerden kalkıp sinirli bir şekilde bana baktı.

"Bana ba-"

"Ya siktirip gider misiniz odamdan. Aaaaaa!"

Boya kovası sinirli bir şekilde odadan çıktı. Ardından diğer boya kovalarıda. Baran'a sarılıp

"Benim ikizim!"

Dedim. Baran kıkırdayıp saçıma öpücük kondurdu. Birden havalanmam ile ufak bir çığlık attım. Beni kaldıran kişiye baktığımda Meriç abi olduğunu gördüm.

"Ya Merirc abi napıyon! Ödüm bokuma karıştı!"

Meriç abi sahte bir kızgınlıkla

"Sus bakim! Terbiyesiz! Abinim ben senin! Askerlik arkadaşın değil!"

Meriç abinin bu hali kahkaha atmana sebep oldu.

"Bırak'ın beni! Uyiycam!"

Meriç abimin ellerinden kurtulup yatağa atladım. O sırada içeri annem geldi.

"Çocuklar? Niye burda duruyorsunuz? Aşşağı gelin hadi."

Dedi ve gitti. Ağlamaklı sesler çıkarıp yataktan kalktım. Asrın abi Mert abi ve Batu abi göz devirip gittiler. Meriç abi ve Baran'ı odamda bırakıp aşşağıya indim. Salona girip gözlerimi ovdum.

15 kisi vardı! Yuh amık!!

Aşiretizde biz mi bilmiyoruz!?

İç sesime hak verip içerdekileri süzdüm.

"Pijaman çok seksi yavrum."

Savaş abinin dediği şey ile üstüme baktım.

LAN!? PEPELİ PİJAMAM İLE DURUYORUM!?!?

Savaş abiye göz devirdim.

"Hıh. Sen kim benim seksi pijamama laf ediyon!?"

Savaş abi göz devirip güldü. Gidip yanına oturdum.

"Eee nabersiniz aşiret?"

Sorduğum soru ile herkes güldü. Annem tanıtmaya başladı.

"Bu Faik amcan. Bu Ahmet amcan. Bu Nil halan. Bu Semra halan. Bu Alya yengen. Faik amcanın eşi. Bu İpek yengen. Ahmet amcanın eşi. Bu Esat enişten Nil halan'ın eşi. Bu Fuat enişten. Semra halan'ın eşi..-"

"Anne tamam! Nefes al! Derin derin!"

Dedim annemin nefes almadan konuşmasına karşı. Herkes gülmeye başladı. Annem anlatmaya devam etti.

"Bu Savaş abin. Tanıyorsun zaten. Ahmet amca'nın çocuğu. Bu Berk abin. Faik amca'nın çocuğu. Bu da Barış abin. Tanıyorsundur. Savaş abinin ikizi. Bu Tuğçe. Ahmet amcanın çocuğu. Bunlar Lara ve Sara. Semra halan'ın çocukları. İkizler. Bunlar ise Damla ve Ela. Nil halam'ın çocukları."

Dedi.

"Seni dinlerken ben yoruldum anne!"

Dedim isyanker bir şekilde. Annem güldü. O sırada telefonum çaldı.

Onuw💫 arıyor...

O

nur'un aradığını görünce sinirlendim. Dün olanlardan sonra hangi yüzle arıyor beni!? Telefon çaldıktan sonra kapandı.

"Eeee yavrum. Hadi biz bi bahçeye çıkalım."

Dedi Savaş abi. Onu onaylayıp ayaklandım. Bahçeye geldiğimizde biraz sessizce oturduk. Sessizliği bozan o oldu.

"Eee. Onur aradı? Neden açmadın?"

Sorduğu soru ile gene sinirlendim.

"Savaş abi. Dün Onur ile buluşmaya gidicektik. Buluştuk ta. Ama pek iç açıcı bir buluşma olmadı."

Dedim. Savaş abiye dönüp konuşmaya devam ettim.

"Arda'yıda getirmiş yanında. Ve Arda'nın sevgilisini."

Dedim. Sevgilisi kısmına baskı yaparak.

"Arda'yı ilk gördüğümde sevinsem mi üzülsem mi bilemedim. Yıllar sonra ilk defa Arda'yı gördüm. Üzerimde bunun heyecanı vardı. Ama o yanındaki kızı görünce. Daha fazla sinirledim. Bide gelmiş bi bizi dinlesen diyolar!"

Dedim sinirle. Savaş abi ağır ağır başını salladı.

"Peki dinledin mi onları?"

Dedi. Şaşkınca ona döndüm.

"Savaş abi sen şaka mı yapıyorsun!? Şakaysa komik değil şaka değilse hiç komik değil!"

Dedim. Savaş abi göz devirdi.

"Yavrum bak şimdi. Bazen çoğu şey yalnış anlaşılabiliyor. Bu yüzden çok ilişki bitti. Çoğu evlilikte yalnış anlaşılma yüzünden bitti. Ama neden bitti?"

Diye bana sordu. Omuz silktim.

"Hiç kimse gerçeğin peşinden koşmadı. Kendi bildiklerini yaptılar. Karşı tarafı hatalı buldular. Aslında karşı tarafı bir dinleseler bütün sorun çözülücek. Ama kimse karşı tarafı dinlemedi. Seninkide aynı durum. Arda'yı hiç dinlemedin. Yani ne olduğunu hiç bilemezsin. Belki sadece yalnış bir anlaşılma."

Arda hakkında dedikleri şeyler beni sinirlendirmişti.

////////////////////