|4.0|

10.4K 527 60
                                    

Yazar'ın Anlatımından

Genç kız daha fazla dayanamayıp kendini karanlığa teslim etmişti. Çevredeki herkes genç kızın yanına koşarken çarpan kişi son gaz kaybolmuştu bile. Ambulans geldiğinde genç kızı dikkatli bir şekilde sedye'ye yerleştirdiler ve arabaya bindiler. Hastaneye geldiklerinde şans eseri orda olan Savaş genç kızı gördüğünde kilitlenmiş bir şekilde genç kıza bakiyordu. Hemşireler genç kızın yanına koşunca kendine gelip oda genç kızın yanına gitti. Hastanedekiler aile üyelerine haber verirken Savaş genç kızı ameliyathaneye aldı..

///////////////////////////

Haberi alan Arslan ailesi zaten hastanedelerdi. Baran'ın gene kalbi sıkışmıştı. Arslan ailesi amreliyathane'ye inerken diğerleri de hastaneye gelmişti.

Gene gelmişlerdi..

Aynı yere, aynı kişi için..

Melis ve Masal kafa kafaya vermiş ağlıyolardı. Onur ve Yiğit gene Ege'nin yanına çökmüşlerdi. Ege kendini suçluyordu. O gün boş yere trip atıp üste çıkmaya çalışmasaydı, düzgünce anlatsaydı belki de araları bozulmiyacaktı.

Melis ve Masal..

Onlar genç kıza kızmışlardı. Oysa ki onlar da sevdiği adamları öyle görseler yanlış anlarlardı. Arda'dan kalan yaralarını bilmelerine rağmen Ege'yi savunmuşlardı. Aslında kör olan genç kız değildi. Kendileriydi. Genç kızın Ege'yi sevmeye çalıştığını göremiyorlardı..

Mehmet beyin yüzünde acı bir tebessüm vardı. Biricik kızı onu düşünmüştü. Ona ıhlamur ve ilaç göndermişti. Gece de ateşine bakmaya gelmişti. Mehmet bey yeni yatağa girdiğinde kapısı açıldı ve içeri kızı geldi. Karanlıktan babasının açık olan gözlerini göremedi ve babasının ateşine baktı. Ateşinin düştüğünü anlayınca derin bir oh çekip odadan çıkmıştı.

Diğerleri kardeşleri ile yakın değillerdi. Kardeşlerini uzaktan görüyorlardı sadece.

Baran.

Baran ise yatıyordu. Kalp ağrısı gittikçe kötüleştiği için doktorlar ona iğne yapmışlardı..

Herkes ameliyathane'nin kapısına bakarken bir öksürük sesi duyuldu. Herkes öksürük sesinin geldiği yere baktığında Onur ve Yiğit ayaklanıp üstlerini düzelttiler. Onur dayanamayıp ağlamaya başladı. Genç kız Onur'un yanına gidip sarıldı.

"Geçicek Onur'um. Geçicek."

Onur da genç kıza sarıldı ve güldü.

"O da bana Onur'um derdi abla."

Genç kız güldü. Yiğit ve onuru karşısına alıp alayla konuştu.

"Aaaa! Hadi ama! Beren sizi böyle görürse canımı okur!"

Onur ve Yiğit güldü. Genç kızın gözü yerde oturan Ege'ye kaydı. Genç kızın gözleri parladı. Yiğit ve Onur'u iterek Ege'nin yanına gitti.

"Bu o mu?"

"Hıhım."

Genç kız aldığı cevap ile Ege'ye sarıldı. Ege karşılık vermeyince kızın aklına Dank etti ve Ege'den uzaklaşıp elini uzattı.

"Ben Ayla. Beren, Yiğit ve Onur'un öz olmasa da ablası sayılarım. Sende Ege olmalısın? Beren'i seven çocuk."

Ege kafasını salladı. Genç kızın gülümsemesi daha da genişledi. Yere çöküp oturdu. Onur, Yiğit, Melis ve Masal'ı da yanına çağırdıp konuşmaya başladı.

Hepsini güldürüp kafalarını dağıtmalarını sağlıyordu.

Arslan ailesi onları izliyordu. Özellikle de Asrın. Genç kıza kilitlenmiş bir şekilde bakıyordu. Ne yaptığını fark edince kafasını iki yana salladı ve ameliyathanenin kapısına döndü. O sırada içeriden Savaş çıktı. Herkes ayaklanıp Savaş'ın yanına gitti. Savaş yere bakıyordu..

Gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı ve kafasını iki yana salladı...

////////////////////////////////

Lütfen sövmeyin arkdşlr :((

•Yeni Hayatım?• TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin