Mr.Silent (Completed)

Part-27

Unicode Version

နုံးချိနေသောခန္ဓာကိုယ်ဟာ အခန်းထဲကို ဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ရန်ပင် လေးလံနေသောကြောင့် ညီသုတလည်း အိပ်ရာပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ်လဲကျသွားလေသည်။ အိပ်ရာခင်းပေါ်၌ ခြေကားယားလက်ကားယားဖြင့် လှဲနေမိခိုက် မျက်နှာကြက်သို့ငေးကြည့်ကာ အဆင်မပြေမှုများကို တစ်သီတစ်တန်းပြန်လည်တွေးတောမိသည်။

လူပင်ပန်းသည်ထက် စိတ်ပင်ပန်းမှုက ပိုသာလေသောကြောင့် သူ၏အဆင်မပြေမှုများသည် တိုးပွါးသထက် တိုးပွါးလာရသည်။ စိတ်၏ဖိစီးမှုကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း အနည်းငယ်မျှသော ပင်ပန်းမှုကိုပင် ခံနိုင်ရည်မရှိတော့ချေ။

"ပင်ပန်းလိုက်တာ.."

မိဘနှစ်ပါးစလုံးသည် သူတို့၏အလုပ်ကိုယ်စီ၌ တစ်မျိုးစီအသရေဖျက်ခံထားရသောကြောင့် သူလည်း လုံးဝစိတ်မပျော်နိုင်။ တစ်နေကုန် အိမ်မကပ်သော မိဘများကိုလိုက်ရှာရင်း တစ်ယောက်တည်း ယောင်ချာချာဖြစ်ရသည်။ ယခုလည်း မိုးချုပ်သည်အထိပင် အိမ်ပြန်မလာသေးသော သူ၏အဖေနှင့်အမေသည် သားဖြစ်သူကိုပါ မေ့လျော့နေသည့်အလား။

အလွန်တရာမွန်းကြပ်လာချိန်တွင် ပထမဦးစွာ သတိရမိသူက ကာရန်ရှင်းပင်။ ထို့ကြောင့် ဖုန်းကိုဖွင့်ကာ ခေါ်ဆိုမှုအကြိမ်ရေအများဆုံးဖြစ်သည့် ထိုသူအား ဖုန်းခေါ်လိုက်မိသည်။

ကာရန်ရှင်းနှင့် အဆက်အသွယ်မလုပ်ရသည်မှာလည်း သုံးရက်မျှရှိလေပြီ။ သူ့မိဘများ၏ကိစ္စဖြစ်ကတည်းက သူ့မှာ မအားလပ်နိုင်ဖြစ်နေရသဖြင့် ကာရန်ရှင်းကို ခဏမျှအဆက်အသွယ်ဖြတ်သလို ဖြစ်သွားမိလေသည်။ ထို့ကြောင့် ကာရန်ရှင်းကို သူ ယနေ့မှ ပိုပိုသာသာသတိရနေမိသည်။

သို့သော် တစ်ဖက်လူကတော့ဖြင့် အတော်ကြာသည်အထိ ဖုန်းပြန်မဖြေသဖြင့် မအားလပ်သေးသောကြောင့်ဟုသာ ထင်မှတ်မိလိုက်သည်။ သူကလည်း အလိုက်တသိနှင့် ထပ်မခေါ်တော့ဘဲ အင်တာနက်သာဖွင့်လိုက်တော့သည်။

"သုတ..မင်း အထဲမှာရှိလား"

အခန်းအပြင်ဘက်မှ အမြွှာနှစ်ယောက်၏ အော်ခေါ်သံကို ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရသဖြင့် ဖုန်းကို အိပ်ရာပေါ်သို့ ပစ်တင်ခဲ့ကာ တံခါးဝဆီသို့ ခြေလှမ်းလိုက်ရသည်။