ATEŞ ÇUKURU

A.Ç:27

Ölüyorum anne...
Kimse duymuyor sesimi...

Boşluk...

Koskoca bir boşluk muydu beni içine doğru çeken..
Yoksa çaresizliğimin bir kanıtımıydı haykırışlarım..

"İyimisiniz?''

Beni kollarının arasına almış adama bomboş gözlerle bakıyordum.

O ise birşeyler söylüyor gibiydi ama ben kulaklarımın uğultusundan dolayı duyamıyordum.

İki yanağımda bir sıcaklık hissettim ve gözlerim bana endişeyle bakan adamı bulduğunda..

Algılarım yavaş yavaş açılmaya başlamıştı.

Kendime geldiğimde yanaklarımı tutan adamdan bir adım geriye giderek araya mesafe koydum.

Bu anlık hareketim kaşlarının çatılmasına neden oldu.

Bende kaşlarımı çattığımda yüz ifadesini değiştirip gülümsedi.

Ben anlamsızca tebessüm edişine kafam takıldığında..

Aynı soruyu tekrar sordu kalın ses tonu ile.

''İyimisiniz?''

Cevap vermek yerine kafamla onaylamıştım iyi olduğuma dair.

Sahi iyimiydim..

Değildim tabi...

Nerdeyse bırakacaktım bedenimi uçurumdan aşağıya..

Düşüncelerimi kafamdan def edip derin bir nefes çektim içime sonra bana anlamsızca bakan koyu grileri buldu gözlerim..

''Bir hata yapmamı engellediğiniz için teşekkürler.''

Söylediğim şey ile benim gibi yüzünde buruk bir tebessüme sebep olmuştu.

O an derin bakışlarındaki  geçen ifadeye takıldım ister istemez.

Bu adam da yaralıydı aynı benim gibi.

Eskiden olsa insanların acılarını gözlerinden anlayamazdım.

Ama şimdi herşeyi net görebiliyordum.

Karan'ın ansızın hayatıma girişi ve ölümü bendeki bir çok şeyi değiştirmişti.

Galiba bu yüzden karşımda duran bu adamı anlayabiliyordum içimdeki dinmeyen acı sayesinde.

''Teşekküre gerek yok.''

Diyerek devam etti cümlesine...

''İnsan bazen içindeki acıyı bastıramıyor ve ister istemez bu tarz olaylar yaşanabiliyor.''

''Tecrübeyle sabit mi diyorsunuz?"

''Galiba..''

Dedi gözlerindeki acıyla..

Bir süre gözlerimin içine baktıktan sonra ilerleyerek arabamın kaputuna yaslanıp cebinden sigara paketi çıkardığını farkettim..

Sonra tekrar bakışları beni bulduğunda..

''İstermisin ?''

Dedi uzatarak...

Kafamı hayır anlamında salladım.

O ise bakışlarını benden çekip paketten bir dal çıkarıp elindeki çakmakla yaktı ve içmeye başladı.

Bir süre ondan uzakda öyle dikilerek hareketlerini inceledim.