Kime ne kadar güvenirsen güven,
İhanetin kimden geleceğini bilemezsin.
Üstümdeki bornozu çıkaracekken hızlı bir şekilde kapı açıldı.Ve açtığım kuşağı tekrar bağladım.Kim odaya girdi diye bakacaktım ki attığım hızlı bir adımla ayağımın ıslak oluşuyla kaydım.
Yeri boylamayı bekliyordum.Ama boylamamıştım.Olayın şokuyla kapattığım gözlerimi açtım.Ve o an ölmeyi diledim diyebilirim resmen
kahve tonu gözleri kaşları çatık bir şekilde bana bakıyordu...
Al sana bir şok daha şu an ağzım açık kalmıştı resmen.Allahım şuan sana geliyorum.Karanın sert bedenine yapışık bir şekildeydim.Kurtulmam gerekirken bana kal gelmiş gibi kıpırdayamıyordum.
Belimi sıkıca tutan elinden sanki elektrik akımı vücuduma doğru yayılıyordu.Bir ateş bastı beni iyimi.Göz bebeklerine baktığımda kahve tonu gittikçe koyu bir hal aldığını gördüm.Tabi koyulaşırdı.Adamın önünde kısacık bir bornozla duruyordum.Allahım sen aklıma hatta şu an dört nala atan kalbime mukayyet ol yarabbim.
Bir süre sonra bir anda irkilip geri çekildi.Neden irkildiğini anlayamamıştım ya neyse.
Kaşlarını tekrar çatarak bana baktı.
"Sen kafayımı yedin Neyran."
Anlamsızca suratına baktım.Benim suçum neydi yine ya.Bu adam yine neden sinirlenmişti.
"Anlamadım."dedim gayet sakin bir tonda sesimin çıkmasını sağlayarak.
"Tabi anlamazsın.Aklın bir karış havalarda."
Yok ama artık yetti.Bu adam kendini ne sanıyordu allah aşkına.
"Sesininizin tonuna dikkat edin.Karşınızda durmadan emir verip azarlayacağınız bir çocuk yok."
Alayla dudakları kıvrıldı.
"Öylemi."dedi bir adım daha atıp dibimde durarak.Gözleri beni hedef alarak gözlerime bakıyordu.Ama bakışları bir değişikti anlayamıyordum ki.
Sonra gözleri yüzüme düşen bir tutam saça takılı kaldı.Onu eliyle tutarak kulağımın arkasına sıkıştırdı.Ve kulağıma doğru eğilerek.
"Üstünü giyin ve içeri gel pansumanını yapalım."
Ağzımda sadece benim duyabileceğim
"hııı"kelimesi çıkmıştı.Onun çıkmasıyla hızlı atan kalbime avucumu bastırdım.
"Neden böyle hızlı atıyorsun be kalbim nedennn."
Kendi kafamda delice sorular vardı çözümleyemediğim.En başta yer alan ise kalbimin bu adamın yanında dört nala doğru koşmasıydı.İyi değildim hem de hiç iyi değildim.Değişmiştim hemde fazlasıyla.Ama bu dengesizliğimi rahatsızlığıma bağladım.Çünkü o düşündüğüm şey olamazdı ve olmayacaktı da.
Üstümü giyinerek odaya geçtim.
İçeriye göz attığımda onun balkonda sigara içtiğini gördüm.Sanki geldiğimi hissetmiş gibi bitmemiş sigarasını söndürüp içeriye girdi.
Koltuğa oturarak yanına oturmamı işaret etti.Bende yanına oturarak sehpadaki malzemeleri çantadan dışarı çıkardı.
"Tişörtünü çıkart."dedi sakin bir tonla.
Kaşlarımı çatarak konuşmaya başladım.
"O nedenmiş?"
Bana hızlı bir şekilde dönerek anlamsızca baktı.
"Bazen öyle anlamsızca konuşuyorsun ki.Nasıl avukat olduğunu düşünmeden edemiyorum Neyran."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞ ÇUKURU
RomantikAdı gibi cehennemdi Neyran.Geçtiği yerlerde enkazlar oluşturuyordu.Ta ki karanlığın dibinde bulunan koyu kahve gözlere rastlayana kadar... Kendi bataklığında boğulan bir adamdı Karan.Yeraltı dünyasında acımasız bir katil olarak anılırdı.Şu ana kadar...
