The Secret's Magic

Kabanata 35

Literal na tinakbo ko ang pagitan ng sasakyan papasok sa loob ng hospital. Si Melissa ang una kong hinanap dahil siya ang nag text sa akin na nasa Emergency Room sila.

"Melissa, si Alex. Na saan siya?" I asked her, almost breaking out.

She welcomed me with a comforting hug before answering me. Mukhang halatang kinabahan din sila ng nanay niya sa nangyari. They look like they came from tears as well.

"Chinecheck na siya ng doktor, Calla. Huwag kang mag-alala, malakas ang anak mo."

Her words did not even lessen my nervousness. Hanggat hindi ko nakikita si Alex ay hindi ako mapapanatag.

"Ano bang nangyari, Andrea? Jusko, ang apo ko." I hear Nanay Nancy asked Aling Andrea.

"Matamlay na siya kanina pa, nang mag alas diyes ay napansin kong mainit ang bata. Hanggang sa isinuka niya 'yung gatas na pinainom ko sa kanya. Mabuti at umuwi si Melissa kanina. Maski ako kay kinabahan."

Nag-antay pa kami ng halos sampung minuto hanggang sa may lumabas na doktor mula sa ER. He look around until his eyes landed on us.

"Alexander Buenaventura," He confirmed. Agad akong tumayo at lumapiy sa kanya.

"Ako po ang Mama niya. Is he okay? How is he?" Natataranta kong tanong.

"You son is having a really high fever. We also conducted some test and turns our he is Dengue positive,"

Dengue? Paano siya nagka dengue? I always make sure that his surrounding is clean and away for harm.

"Sa ngayon ay sinusuggest kong i-admit ang bata para mabantayan ang kalagayan niya. But don't worry, the kid looks strong kasi napapanatili niyang mataas ang platelet count niya. For now, we conducted IV infusion to him."

I know. I know Alexander is strong. He can pass through this successfully. I believe in him.

"Gagawin po natin ang suggestion niyo, doc. If that is what can make him safe."

After the talk with the doctor, I asked them to look for Alex first. Kailangan kong asikasuhin 'yunh mga kailangang fill-up'an.

"Eto po 'yung mga kailangang gamot na kailagang i-take ni baby mamaya, mommy. Sa pharmacy po ay available ito."

Inabot sa akin ng nurse 'yung riseta ng doktor kanina. Nag tanong pa ako sa kanya kasi I can't honestly read the penmanship.

The nurse politely explained it to me, which I am thankful for.

Bago pumunta sa pharmacy ay bumalik ako sa ER para ipalipat na si Alex sa pediatric ward.

As much as I want to put Alex in a private pediatric room, I know that I can not afford it.

This incident reminds me to apply for a PhilHealth para just in case this happen again, na huwag na sana, ay may back up kami.

"Calla, uuwi muna kami ni nanay ha? Ako na mag luluto ng pambaon sa inyo mamaya, keri ko 'yun."

"Mel, nakakahiya na."

Sobrang abala na talaga nito para sa kanila. Buy look at them, parang wala lang sa kanila na tulungan kami.

"Nakakahiya ka jan. No problema, intendez? Para naman kay Alex 'to eh."

I tucked Alex on the bed to make him feel comfortable after Mel leave with her mother. I noticed na parang nahihirapan sa pag hinga si Alex pag nakahiga dahil sa sipon niya.