Onu her ne kadar anlamasam da bir şey demeyip sustum ,sustu ,sustuk.Sanki biz böyle daha çok anlaşıyorduk .
Roda 'ya bakınca onun da baktığını gördüm .Yine susuyordu.Anlatmak ,söylemek istediği bir şey vardı sanırım .
Gülümseyip sessizliği sona erdirdim.
"Ben sessizce bilmiyorum "
O da gülümsemişti.
"İyi ki bilmiyorsun o zaman "
Dediği şey üzerine gözlerimi kaçırdım .Roda da bana daha fazla yaklaşmıştı.
"Gözlerine bakınca aklıma yüzmesi mümkün olmayan okyanuslar geliyor ve ben sanki şu an o okyanusların tam ortasında kalmış bir sandal gibiyim ,boğulacağım o okyanusa ilk girdiğim zamandan belli ama o okyanus beni içine almadan hep üstü açık bir git izni verip kendini haklı çıkarıyor merak etme tam da bu yüzden tüm hatalar bana yazılacak .Okyanus gibisin gerçekten sonun görünmez ama sonun olduğu bilinir ."
Roda 'nın amacı neydi ?Sadece ezberlediği birkaç repliği ustaca oynayıp beni mi kandırıyordu.Gözlerimi
ondan kaçırıp hemen ayaklandım."Gitmem lazım."
Gitmem gerekiyordu.Susmam gerekiyordu çünkü ona her an kapılmak için çok güzel bahanelerim vardı.Çok güzel bakıyordu o kadar güzel bakıyordu ki sanki bir ressamın özenle çizdiği tablosunda birkaç değişiklik yapmak isteyip asla kıyamaması gibiydi.Dokunamıyordu; şurası eksik, burası olmamış diyemiyordu.Beni eksiklerimle ,yaralarımla kabul edecek gibi bakıyordu.Güzel bakan adam .
Roda kolumdan tutup "sadece biraz otur söz ben gideceğim "dedi."Hem seninle sessizce oturmak bile hoşuma gitti."
Ne diyeceğimi bilememiştim ama sanki bir şeyler beni konuşmaya zorluyordu.Bu sefer Roda 'ya yaklaşan bendim.Arazmızda hiç mesafe yoktu.Ona yaklaşmak daha mümkünmüş gibi biraz daha yaklaştım.
"Tahmini olarak buradan ne zaman defolursunuz ?"
Dediğim şeyleri hiç beklemiyordu.Açıkçası ben de beklemiyordum ama böyle olması gerekiyordu .Benden hiçbir şey beklememeliydi ki belki beklenti içine sokulacak olan bendim.
Roda uzaklaşmadan "yakında "diye mırıldanınca gözlerimi ondan uzaklaştırıp "Ne kadar yakın ?"dedim.
Her söylediğim onu şaşırtıyordu.
"Gitememi istiyorsun ."
Bu cümleler daha çok kendiyle konuşur gibiydi.Uzatmadan "Mümkünse hemen "
dedim.
Ardından "şimdi benimle konuşarak oturmak nasıl peki ?"diye ekledim.Bu ona baktığım son an olabilirdi ama ben onu hatırlamayacaktım çünkü unutulması mümkün olmayan bakışları vardı.
Artık onu kırarken kendimi daha çok kırmaktan yorulmuştum.Ayağa kalkıp uzaklara baktım.Ondan son bir cevap bekliyordum ama vermiyordu, bekleyişlerim son bulmuyordu.
Bunun üzerine ben konuştum.
"İnsanları yerlerinden etmeye devam edin "
Son söylediklerimle arkamı dönüp ondan uzaklaştım.
"Bu ne demek ?"
Duyduğum sorusuyla yürümeye devam edip fısıltıyla onun duymayacağı şekilde konuştum.
"Ben gidince anlarsın "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşka Tutuk
Aléatoire"Roda, bizim masalımız böyle bitemez"dedim."Masalların sonu kötü bitmez " "Masal mı ?Hayır ,masallarda aşk ,mutluluk var ve tüm bunlar masallarda kalacak "dedi ."Bizim bir masalımız yok kız çocuğu " sözlerine bana daha da yaklaşarak devam etti. "Eğ...