"Evimizde çekim olmayacakmış gelin tekrar yerleşin dedi ve bize yaptığı şey için üzgün olduğundan da bu ayki kirayı almayacakmış "
Annemin söyledikleriyle dün Roda 'ya olanları söylediğimi hatırladım.Demek ki bunları o yapmıştı .Halbuki dün akşam onu çok kırmama rağmen .Roda sen gerçekten iyi biri misin yoksa öyle görünmeye çalışan biri mi ?
Dün akşam ona söylediklerimden sonra gider miydi benden ?Pes eder miydi ?
Eğer bana aşık olmuşsa gerçekten bu sorunun cevabı hayır olmalı hiç duyulmamış gibi görmezden gelinmeliydi .Şayet diğer ihtmalse ağır basan o zaman yavaş yavaş oluşmaya başlayacak duygularıma engel olan mantığıma söyleyecek sözüm kalmaz, onun ardından gitmeye devam ederdim ki ihmaller yoktur benim hayatımda belkisi yoktur duygularımın.Eksiğiyle tamamlanıştır benim tüm satırlarım.Sonradan akla gelen belkilerin hayatımda oluşturacak bir fazlası yoktu .O bir ihtimaldi ve ihtimaller henüz hayata başka pencereden görmeye çalışan ben için fazlaydı .
Annemin söylediklerini düşünürken yavaşça konuştum.
"O zaman bugün evimize dönebiliriz"
Annem sert çıkıp üzerime eğildi .
"Ne gitmesi bir yere gittiğimiz yok .Burası da bizim evimiz .Aziz Bey burada kalmamızı istiyor acele etmeye gerek yok.Buradaki rahatı orda bulamayız .Otur oturduğun yere"
Oflayıp sinirle ayağa kalktım.
"Anne eninde sonunda döneceğimiz yer rahat edemediğin yer olacak "
Söylediklerimin ardından annem söylene söylene odadan çıkmış beni olduğum gibi bırakmıştı .Biz başaramıyorduk.Az olanla yetinemiyorduk .Bu yüzden biz tok mideleri olan aç gözlü insanlardık.Evet ,bu sözlerim ailemin tasviridir .Başka bir şey değil .
Odamdan istemeye istemeye olsa da aşağı mutfağa inip kahvaltı etmiştim .Aziz Bey ve babam evde yoktu .Annemse rahat ettiği evin bahçesinde oturmuş kahve içiyordu .O böyle çok mutluydu.Çünkü o şu an kendisinden çok uzaktaydı .
Annemi izlerken birden bana döndüğünü gördüm .
"Elfesya ,gel buraya"
Oturduğum yerden kalkıp ona doğru gittim .Ne diyeceğini duymak için kulaklarımı kabarttım .
"Git bizim eski evden yatak odamdaki küçük olan sandığımı getir ,dikkat et kırma "
Annemin eski sözcüğüne yaptığı vurgu da anlaşılmayacak gibi değildi.
"Anne sizin eve döneceğiniz yok ben burada kalmak istemiyorum .Kendi evimiz varken neden burada kalalım ?"
Annem elindeki kahve fincanını yere atıp ayağa kalkarak yanıma gelip kollarımdan tuttu.Beni eve doğru çevirip "bak bak iyi bak ne görüyorsun daha önce böyle bir ev gördün mü ?Hem bu ev bile değil .Biz bunu hak etmiyor muyuz ?yıllarca o kiralık evlerde süründük .Bunu bize neden çok görüyorsun ?Hep fakir mi yaşayalım, her şeyden eksik mi kalalım ?
Kollarımda duran elleri itip "görmedim "dedim ."Evet ,biz fakiriz hem de çok büyük fakirleriz çünkü hiçbir şeyden mutluluk duymuyor sanki elimizdeki imkanlar artıkçça mutlu olacağımızı düşünüyoruz "
Annem yanımdan hızla uzaklaşıp "boş boş konuşmayı bırak da sandığı getir "deyip beni ardında bırakmıştı .
Ellerimi saçlarımın içinden geçirip derin bir nefes almaya çalıştım .Sakinleşmeye başlayınca eve girip bavulumu hemen alıp gizlice çıktım .Burda daha fazla duramazdım.
Mahalleye geldiğim taksiden inince Roda 'yı görmüştüm .Arkası bana dönük ve biriyle konuşuyordu .Taksi şoförü araçtan inip bavulumu bagajdan çıkarınca bavulumu alıp kapıya doğru sürükledim .Kapıyı açmak için gereken anahtar genelde saksının altında olurdu .Ahmet amca da hep buraya koyardı .Elimi saksının altına soktuğumda elimle temas eden bir nesne yoktu .Saksıyı kaldırdığımda yine olmadığını görmüştüm . En son anahtar Ahmet amcaya verilmişti .Hemen çantamdan telefonumu çıkarıp onu aradım .
İlk çalışımla açılan telefonla konuştum.
"Ahmet amca kapıdayım ben anahtarda saksının altında değil.
Sen mi aldın ?"
"Kızım anahtar ben de bir saate mahalledeyim .Bekle beni ."
Annemin yanına gitmektense bir saat bekleyebilirdim .
"Tamam , bekliyorum"
Telefonu kapattıktan sonra merdivenin ilk basamağına oturdum .Zamanın geçmesini beklerken Roda'ya baktım .Ona baktığımı fark edince o da bakmıştı .Hemen bakışlarımı başka tarafa çevirmiştim.Ona bakmamak için kendimle savaş vermeye devam ederken gelip yanıma oturup getirdiği kahveyi bana uzatmıştı .
Ben kahve sevmezdim ki !
"Ben kahve sevmem, teşekkür ederim."
Roda uzattığı kahveyi basamağa koyup "kahve sevmiyorsun öğrenmiş oldum ben de bir daha getirmem "dedi.
Kafamı sallayıp bir şey demeyince tekrar konuşan o olmuştu .
"Kapıyı açamadın sorun nedir ?"
Oflayıp "anahtar evin sahibinde onu bekliyorum"dedim ."Zaten birazdan gelir ben de giderim "
Son sözlerimden sonra o da susmuştu ta ki ben bunu düşününe kadar .
"Elfesya ?"
"Efendim "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşka Tutuk
Random"Roda, bizim masalımız böyle bitemez"dedim."Masalların sonu kötü bitmez " "Masal mı ?Hayır ,masallarda aşk ,mutluluk var ve tüm bunlar masallarda kalacak "dedi ."Bizim bir masalımız yok kız çocuğu " sözlerine bana daha da yaklaşarak devam etti. "Eğ...
