Runaway "Bakugou"

Stupid

Tamam herşey boka sarıyordu.

Aiazawa sensei özgünlüğüm olmadığı halde beni 1A sınıfına kayıt etirmiş onların işleyeceği dersleri bende işleyecekmişim. Daha özgünlüğü olmayan biriyken nasıl o dersleri geçebileceğim ki?

"Yapamam"

"Ha?"

"Üzgünüm sensei ama o dersleri geçemem benim özgünlüğüm dahi yok nasıl sizin derslerinizi geçmemi istersiniz?"

"İzukunun da mı özgünlüğü var sanıyorsun? O da burada öğrendi"

Gözüm İzukuya kaydığında pembe yanakları ile bana sevimlice gülümsediğinde bakışlarım tekrar Aiazawa ya kaydı. Olabilir o da benim gibi olabilir okulda özgünlüğü öğrenmil olabilir ama babam gibi olmaktan korkuyorum.

"Arkadaşların ile sınıfa gel, özel dera var bugün"

"Hayır sensei!"

Herkes aniden isyan ettiğinde merakla onlara baktım, özel ders neden herkesi korkuttu ki? Yurtan çıktığında ben donuk bir şekilde kapıya baktığımda yanıma Kirishima gelmişti. Hepsi çok sevimliydi ve eğlenceli onların başlarına bela almıştım fakat umurlarında değillerdi.

"Bu kadar düşünceli olma herşey iyi olacak!"

"Eijirou haklı sana yardım ediceğiz Sakuro"

"Şey teşekkür ederim Jirou ve Kirishima"

Sakuro ismine alışık olmadığımı Dünya ismini söyleyin desem çok mu kaba olurdum?

"Evet evet odamda sana yardım edebilirim"

"Sapıklıkların bana işlemez budala"

Mineta bozulmuş gibi çantasını alıp kendi kendine mırıldanıp yurtan çıkmıştı. Herkes giyinmişti bende odama geçip ütülenmiş ve askıya alınmış okul kıyafetlerime baktım. O kadar güzellerdi ki ama onları giymeye layık değilim ne de olsa ne özgünlüğüm var ne de kendimi koruyacak bir gücüm.

Geceliklerimi çıkartıp okul kıyafetlerimi giyip saçlarımı da özenli bir şekilde şekillendirip beyaz sargıyı gözümden çıkartıp siyah göz bandımı takıp çantamı da alıp odamdan çıktığım an da Katsuki ile karşılaştım. Burası kızlar katı ne arıyordu ki burada?

Beni gördüğünde sanki birşey arıyormuş gibi yapıyordu.

"Bir şeyini mi arıyorsun Bakugou?"

"Evet kör müsün?"

"Neyini arıyorsun yardım edeyim?"

"Sana ihtiyacım yok tek göz"

Bakugou cidden gereğinden fazla kırıcıydı sadece ona yardım etmek istemiştim. İç çekip yanında geçtiğimde çıkış kapısının yanında ayakabılıktan ayakabımı alıp giydiğimde yurtan çıkmıştım. Şu an o kadar çok gergindim ki ya babam beni bulursa ya beni tekrar yanına alırsa?

Cebimden annemle benim bebeklik fotoğrafımı baktım, iç çektim. Annem ölmeden önce son kez fotoğraf çekinmişiz o kadar mutluymuşuz ki gözleri parıldıyor mutluydu ama mutluluğu kısa sürdü...

Fotoğrafı cebime koyup okulun kapısında beni bekleyen Mina ve diğer kızlar vardı. Beni gördükleri an yanıma gelip ortalarına almışlardı. Ben, ben bunlara alışık değilim. Arkadaş edinmeye, sevgiye, şefkata, ilgiye, iltifata, okula. Ben sosyal biri değilim asosyal biriyim babam tarafından işkence edilip villianlar için hazırlanan deney faresinden başka birşey değilim.

"Evet sınıfıma hoş geldin Tami Sakuro!"

"Dünya'yı da unutma Mina-san"

Momo benim Türk ismimi söylediğinde istemsizce burukça gülümsedim. Biri omzuma vurarak geçtiğinde Bakugou olduğu ap açık belliydi.

"Kaba dayımız da geldi"

Denkinin arkasına oturduğumda ellerimi sıraya çenemi de ellerimin üstüne koydum. Boş boş Denkinin sırtına bakıyordum. Okulu bilmiyorum, arkadaşlar ne yapar bilmiyorum, okulda nasıl davranılır bilmiyorum hiçbirşey bilmiyorum.

Aiazawa sensei içeriye geldiğinde ilk beni gördüğünde tekrar önüne dönüp kursiyenin yanına geçip bizleri süzdü. Genelde herkes durumundan memnun değildi tabi İida hariç o tam bir kuralcıydı hiçbirşeye itiraz etmiyordu. Temsilci olmak bunu mu gerektiriyor?

"...Evet özel dersimize gelelim Sakuro bu ders herkes için kötü çünkü özgünlüklerini sınırına aşıyorlar ve öğretmenler ile savaşıyorlar, bir nevi villianlar saldırısına hazırlık yapıyorlar"

"SENSEİ BEN ÖZEL DERSİ SEVİYORUM VE EN İYİ KAHRAMAN OLACAĞIMA YEMİN EDİYORUM!"

"Bağırma Tenya"

"AF EDERSİNİZ SENSEİ!"

"Hala bağırıyorsun"

Yerine oturduğunda burada eğeneceğimi biliyorum. Yani umuyorum.

"Normalde kahraman kostümleri giymeleri gerek onlar giyecek sen de bir yerden kıyafet bul ve giy"

Kafamla onayladığımda birkaç şeylerden örnek veriyordu, beni neden seçtiğini hala söylemiyordu. Herkes giiynme odalarına girdiklerinde Mina kolumdan tutup onlarla olan yere götürüp bana bir kıyafet vermişti.

"benim yedek kıyafetlerimi giyebilirsin Sakura-san"

"Ah.. Teşekkür ederim Mina"

İçime beyaz yarım askılı hardal sarısı ceket ile eşofmanı giyip ayakabılarımı giyip saçlarımı at kuyruğu yaptığımda ceketin fermuarını yarım yaptığımda herkese baktığımda kostümleri o kadar güzeldi ki.

"Bence bu senin olmalı harika yakıştı *kero*"

"Teşekkürler Tsuyu"

"Bana lütfen Tsu-chan de"

"Peki Tsu-chan"

Momo vücudunda birşeyler ürettiğini söylemişti yanına gidip utansam da bunu demek zorundaydım çünkü savaşacak birşeyim yok.

"Momo-chan rica etsem bana zincir üretebilir misin? Y-yani yanlış anlama! İstersen"

Yanaklarım yandığında gülümsemiş ve kolundan zincir ürettiğinde gülümseyerek teşekkür etmiştim.