Cemetery

236 29 1
                                    

"Benden gizli gidebileceğinizi mi sandınız veletler!?"

Babam hepimize odasında azarladığında ben babama bakmıyordum. Kızıyordu ve gözlerine ilk defa bakmaktan çekindim.

"Sen Sakuro sana hayır dedim sen ise beni dinlemedin"

"Türkiyeye gitmekten bir sakıncası yoktu. Gece de vardı"

"Yine de sözümü dinleyecektin! Babaların sözü dinlenir!"

Dediği şey ile gözlerine baktım. Babaların hep sözleri dinlenir mi? Babalar bu kadar üstün mü?

"Ya sizi bulsalardı ya seni tekrar kaçırsa-"

"Ama olmadı! Neden bizi çocuk gibi azarlıyorsun!? En azından kendi çilemizi kendimiz çekerdik!"

"Ama hesabı ben öderdim! Sonuçta ailelerine biz sorumluyuz dedik. Ama sen"

Durdu, beni merak eden koruyan biri olmadığı için sustu. Gece de öne atılıp beni korumaya geçti.

"Kardeşimin suçu yok sensei. Tamam aptallık etti ama bırakın da mutlu olsun"

"Şimdi, hemen şimdi yola çıkıyoruz"

"Sensei ama yeni geldik"

"Cezanız var Ashido"

"Annem-"

"Eve Sakuro"

Herkes eşyalarını almış giderken ben pdada durmuş dolu gözlerle bakıyordum yere. Hayır bu sefer annemi gökyüzünde değil kendi ayaklarım ile gidecektim.

"Sakuro hadi-"

"Annemi görmeden gitmiyorum"

"Lafımı ikiletmeyi sevmiyorum"

"Bende beni zorlayan insanları sevmiyorum. O yüzden anemi görmeden gitmiyorum"

"Sabırlarım sınırlı Sakuro. Lütfen gel"

Kafamı iki yana salladım. Boynundali ipi bana doladığında Gecenin annesi hemen odaya geldi. Tava ile babama vurduğunda boş boş baktı sonra beni bıraktı.

"Ne istiyorsunuz çocuklardan!? Dünya sadece annesinin mezarlığına gitmek istiyor bu kadar vicdansız mısın sen!?"

Bana sarılıp arkasına aldığında babama baktım. Düşünür hali vardı. Derin nefes alıp arkasına dönüp giderken konuştu.

"Hava kararmadan hava alanına getir kızımı"

Gecenin annesi şaşkınlıkla dururken kafa sallamıştı ben ise dolu gözlerim ile sırtına bakıyorum. Belkide ondan çok şey beklemiştim mesela annemin yanına beraber gitmemize anneme "kızın benimle güvende o çok mutlu harika kardeşleri var" demesini beklemiştim.

"Hadi annenin yanına gidelim"

***

"Şey annemle yalnız kalabilir miyim?"

"Tabi ben dışarıda bekliyorum"

Kafamı salladığımda annemin mezarlığından ayrıldığında iç çekip annemin adına baktım. Ayben Boz. Annemin ismi ne kadar güzelmiş.

Tıtamadığım gözyaşım yanağımdan süzülüp gitmişti.

"Bu sefer ben geldim. Seni çok beklettim özür dilerim anne ama ondan kaçmak çok zor oldu"

Toprağını sevmeye başladığımda mezar taşına öpüp sarılmıştım. Sanki anneme sarılıyormuşum gibiydi.

Bana yaptıkları herşeye anlatım, Dabinin ve diğer kötülerin bana herşeyi eksiksiz anlattım. Sonra diğer herşeyi anlattım.

"...Mina ile ilk başta iyi bir arkadaş olacağımızı hissetmiştim diğerleri ile de çok iyi arkadaşız ama Mina sanki bana daha yakındı. Ha bir de Midoriya Bakugounun anlatımı ile Deku o da çok ama çok iyi! Yeşil kıvırcık saçları ve kahverengi çilleri çok tatlı-"

Hepsini ama hepsini anlattım. Kirishimanın nasış erkeksi olduğunu Kaminarinin nasıl pikachu gibi olduğunu eksiksiz anlattım. Tabi sıra Bakugouya geldi.

"... Ve Bakugou Katsuki. Midoriyanın anlatımı ile Kacchan. O benim kalbimi hızlandıran tek kişi onu çok seviyorum anne. O benim için herşey yapıyor canımın yanmasından korkuyor aynı şekilde benim için de geçerli fakat ona yardım edemiyorum sanki ona yük oluyormuşum gibi geliyor.. Anne bir de dudaklarımız değince zaman duruyormuş gibi geliyor"

"Özgünlüğüm de var! Onu nasıl unuttum! Hayal ettiğim herşey gerçekleşiyor tabi yan etkisi ise kanamam oluyor"

Uykumun geldiğini anladığımda hiç gitmek istemedim. Uykumum dağılması için biraz daha konuştum fakat kendimi engel olamadım. Mezar taşını öptüm ve toprağın yanına yattım toprağa sarıldım anneme sarılıyormuşum gibi.

"Kızamazsın değil mi anne? Seninle yatamadım ama burada yatıyormuşum gibi. İyi geceler annem"

Gözlerimi kapatıp annemi fotoğrafta gördüğüm kadarıyla hayal ettim yanımda. Saçımı okşadığında sesi ile bana şarkılar mırıldadığını, beni sevdiğini herşeyi hayal ettim. Belkide duyduğum naif ses, saçımda hissetiğim el belki de annemdi. Ama gözümü açmadım gitmesinden korktuğum için açamadım gözlerimi.

Runaway "Bakugou"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin