Bakugou bileklerime narince krem sürmüş ve sargılıyordu, o kadar dikkat ediyordu tekrar canımın yanmasından korkuyordu.
Herkese herşeyi anlatmıştım bana işkence yapan adamın yaşadığını Dabinin onu yaşattığını ama haraket edemediğini ve beni orada zorla tutuğunu herşeye anlatmıştım. Buraya nasıl geldiğimi hiçbirşeyi atlamadan anlattım ve onlar beni bırakana kadar yurtan çıkmayacaktım.
Savaşda olsa, kötü bir şey de olsa çıkmayacaktım onlar yurta olmadığı anda kötü şeyler olduğunda arayacağımı söylemişlerdi fakat telefonum yoktu.
Tahmin edin ne oldu? Momo o kadar herşey üretiyor ki telefon üretti vücudunda Denki de şarj etirip bana verdi. Momo zengin kız yani markalı birşey çıkardı.
Bakugou yanıma oturup elerini yanaklarıma koyup yüzümün her yerini inceledi sonra o anı yaşadım, sol gözünden bir yaş akmış bana sarıldığında şaşkınlıkla durmuştum. Elim saçlarına gidip okşamaya başladım.
"B-ben seni koruyamadım... Eğer tekrar o iğrenç şeyi yaşasaydın o zaman ne yapardım Sakuro? Ben masum insanları korurken seni koruyamadım ben-"
"Kapar mısın çeneni Katsuki. Sen beni tek koruyan kişisin yanımda olan tek kişisin. Senin görevin masum insanları korumak ben sadece kendimi korumayı başaramadım.. Lütfen ağlama"
Burnunu çekerek bana baktığında burukça gülümsediğimde belimden tutup kucağına çektiğinde ellerim boynuna gittiğinde kafasını sola yatırıp önce yanağımı öptü.
"Özgünlüğün yarına kadar gelecek"
Dudakları yavaşça dudağımın kenarına deydi ardından üst dudağımı dişledi. İki dudağımı da öpmeye başladı bir eli kıyafetimin içine giderken bende bir elimi ensesinde ki saçlarına gitmiş onları okşarken öpüşmemizi hızlandırıyorduk.
Beni yatağa yatırıp üstüme çıkıp iki saniye ayrılıp nefes alıp tekrar öpmeye başlamıştı. Dudaklarımın arasında gezinen dilini emerek kendime çektiğimde bacaklarım beline gidip kendime çektiğim an da kapım aniden açıldığında ikimiz ayrılıp kapıya baktığımda Sero ile Mina karşılaştık.
İkisi bizi bu halde gördüğünde birbirine bakıp sonra bize baktı.
"Pardon ön sevişmenizi bozduk"
"SİKTİRİN GİDİN LAN!"
İkili giderken bana baktığında öpmeye devam ederken dudaklarına gülümsemi bırakmıştım.
Ayrıldığında elmacık kemiklerimin yandığını hissediyorum. Bakugou bile pembeye bürünmüştü.
"Şu ikisinin beyinlerini patlatmak istiyorum"
"Neden bana karşı bu kadar sakinken olara bir katil gibi yaklaşıyorsun?"
"Çünkü sana değer veriyorum"
"Onlar?"
Biraz düşündü. Onlara değer veriyordu en çok da Kirishima ile Midoriya. Midoriya çocukluğundan beri Bakugou tarafından kötü davranışlara maruz kalsa da hala en yakını olarak görüyordu ikisi de ama Bakugou buna inanmka istemiyor.
Kirishima ise buraya geldiğinden beri ona en yakın olan kişilerinden biri. Bakugounun yanında olan tek arkadaşı diyebilirim. Diğerleri de Bakugounun yanında fakat Kirishima başka Midoriya da yanında olur ama Bakugou izin vermez.
Cidden Bakugou ile Midoriyanın aralarını yapmak lazım.
"Onlara değer veriyorsun Kirishima ile Midoriya-"
"O ineğe asla değer vermiyorum!"
"Sevgilim ona birşey olduğunda korktuğunu söylemiştin"
"Kısa süreliğine"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Runaway "Bakugou"
FanfictionTürk Kızı babasının taktığı adamlardan kaçarken UA öğrencilerine rastlıyor