Sen Benimsin

Yeni Bela

Çağla'dan

İrem'in odasına birden daldım. İrem kızarmış , şişmiş gözleriyle öylece bana bakıyordu. 'Ben geldim kardeşim ve merak etme bende terk edildim.' dedim ağlayan gözlerimle. Bana ağlayarak kollarını açtı ve 'Gel buraya. '  dedi. Ona gidip sımsıkı sarıldım ve kendimi tutamayıp ağlamaya daha şiddetli bir şekilde devam ettim. İrem hıçkırıklara ve göz yaşlarını boğulmuş bir şekilde bana dahada sıkı sarıldı ve konuşmaya başladı. 'Kalbim acıyor Çağla hemde çok ama çok acıyor hiç geçmiyecek , geçmemeliymiş gibi. Canım yanıyor sanki sanki ölüyorum Çağla sanki biri benim kalbimi söküp götürmüş gibi acıyor , yanıyor canım.' Sessiz bir şekilde ağlamaya devap ediyordum ve göz yaşlarımın arasında ona sadece 'Her şey Zamanla Geçecek... ' dedim.  İrem tekrar konuşmaya başladı. 'Neden benden ayrıldı ki ha? Çok mu çirkinim , çok mu aptalım? Yoksa gıcık veya iticimiyim? Neden Çağla neden?' Ona cevap vermiyordum artık. Göz yaşlarıma  boğulmuş bir şekilde sadece onu dinliyordum. Konuşamıyordum çünkü benim yüzümden Can onu terk etmişti. Can'ı okadar çok kızdırmış ve ona okadar çok ağır cümleler etmiştimki çocuk hem haklı olduğumu anlayıp hemde gururuna yediremeyip ondan ayrılmıştı. Şimdi İrem benim yüzümden ağlıyordu benim yüzünden Can onu terk etmişti. Bir an böyle düşününce İrem'in tüm bu olanlardan haberinin olmaması beni üzdü ve derin bir nefes alıp ona anlatmak için ondan uzaklaştım. Ona sarılmayı kesip  uzaklaştım ve kızarmış hala ağlayan o gözlerine baktım. Elini tuttum ve yüzüne ağlayarak gülümsedim. 'İrem sana birşey anlatacağım bak birazdan anlatacağım şey için bana tokat atabilir , bana vurabilir bağırıp istediğin herşeyi yapabilirsin.' İrem ' in bir anda o ağlayan gözleri gitti ve onun yerine bıkkınla bakan gözleri geldi. 'Çağla yine ne oldu?'
'Bak Can ile ayrılmanızın sebeplerinden biride ben olabilrim.' Bana uzun uzun baktı ve yine o bıkkın bakışlarıyla 'Niyeymiş?' dedi. Başımı öne eydim ve ellerimle uğraşarak konuşmaya başladım. 'Bak bundan bir kaç gün önce ben Doruk'u terk ettiğimde eve gelip içmiştim sende biliyosun. Ben o gün 5 tane bira almıştım ve Can da elimde biraları görünce peşimden geldi ve beraber içtik. Daha sonra ertesi gün sen okula gittikten sonra ve bende Kerem ile buluşmadan geldikten sonra Can evdeydi ve koltuğa oturmuş öyle bakınıyordu.Yanına gittim biraz konuştuk normal şeylerden falan sonra birden telefonu çaldı. Arayan Doruk muş ne konuştuklarını anlatmadı ama telefonu kapattığında sinirliydi. Daha sonra ben Doruk ile ne konuştuklarını falan sordum ve ben sorunca beni tersleyip (Çocuğu bırakalı 1 gün bile olmadı başkalarına gidiyorsun) gibi birşeyler dedi. Can öyle diyince bence kendime hakim olamayıp senin hakkında bir şeyler dedim.' İrem gözlerini büyütmüş bana bakıyordu. Sinirli bir şekilde çatallaşmış sesiyle konuşmaya başladı. 'Ne dedin!' Tekrar kafamı önüme eydim. 'Sen onu önceden bir kızla öpüşürken yakalamış ve o sırf sarhoşum dedi diye affetmiştin ya onun hakkında birşeyler dedim. İrem seni haketmiyor , sen onu başka bir kızla aldattın gibi bir kaç şey dedim ve oda dediklerimi sinirlenip evin kapısını çarpıp çıktı.  İrem çok özür dilerim benim yüzümden çok üzgünüm istersen döv tokat at bana ama nolursun arkadaşlığımızı bitirme.' Başımı kaldırdım ve usulca ağlayan , ağrıyan gözlerimle ona baktım. Bana uzun uzun baktı ve kendi yanağından akan göz yaşını elinin tersiyle sildikten sonra bana hızlıca bir tokat attı. Elinin hızla yanağıma çarpmasıyla acıyla dudağımı dişledim ama yanağımı tutmadım. Çünkü bunu haketmiştim. 'Bu salak Can'ın ayrılma nedeninin kendin olduğunu düşündüğün ve o mal ile ilişkimize ağladığın içindi Çağla. ' İrem'in bu sözlerinden sonra şok olmuş bir biçimde İrem'e bakıyordum. Yanıma yaklaştı ve az önce tokat atmış olduğu yanağımdan öpüp bana sımsıkı sarıldı. İşte bu gerçek dostluktu yani galiba öyleydi. 'İyiki varsın Çağla!' Artık daha fazla sarılıyordu bana ben ise tepkisizce duruyordum. Bir kaç saniye sonra bana sarılmayı kesip benden uzaklaştı.