Özel güçler okulu

0.5

Güneş ışıklarının gozume gelişiyle uyandım. Aslında yataktan çikmayi hiç istemiyordum ama girmem gereken dersler vardı. Kendimi sıcak yatagimdan uzaklaştırıp banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkayıp olabildiğince hızlı duş aldım. Dolanımdan giyebilecegim tarzda bisey cikarip giydim. Çantamin icine gerekli olabilecek esyalari ve ders kitaplarimi koyup oda dan ciktim. Yatakhanenin olduğu bolumu geçip, gün ışığını tenimde hissedebilmek için bahçeye çıktım. Herkesin gözü benim üzerindeydi. Kimi gülüyor, kimi ise hayran hayran bakıyordu. Sanırım dün olanlar hızla yayılmıştı bütün akademide. Yeni hayatıma başlamak sandığından daha zor olucak gibi görünüyordu.

Ders programima bakip doğru sınıfı bulabilmek için tabelaları kullandım. Burdaki her şey büyüluydu. Tabelalar da bunlardan biriydi. Eğer doğru tabelaya bakarsak bizi istediğimiz yere kadar goturuyorlardi. Üzerinde "Güç Kontrolü" yazan tabelayı bulduğumda ilerleyen tabelayı takip etmeye başladım. Sınıfı bulup ise diye girdiğimde ders daha başlanmıştı. Defne Deniz adındaki çocukla oturuyordu Leya'nin yani ise boştu hemen yanına oturdum. Herkes gibi o da bana garip bakıyordu. Daha fazla dayanamayıp ne olduğunu sordum.

"Saçlarına ne yaptın? Çok güzel duruyor!" dedi gülümseyerek. Şanına hiçbirşey yapmamistim. Aklıma olabilecek en kötü ihtimaller gelmeye başladı. Leya çantasından küçük bir ayna cikarip bana verdi. Aynaya bakınca gördüklerim karşısında dilim tutuldu. Dönüp kaldım. Birkaç sac telim mavi olmuştu. Siyah saclarimin arasında bazı kısımlar mavilesmisti. Çok güzel gorunsede nasıl olduğunu düşündükçe içim urperdi.

"Nasıl oldu bu? Inanamiyorum." Şok icerisindeydim!

"Sen yapma din mi? Inanılmaz derece güzel duruyor."

Birkaç dakika sonra hoca sınıfa girdi. Elimdeki aynayı bıraktım. Bu sefer dersi dinleyecektim (aaaa peki bundan benim niye haberim yok) Ne olduğunu bilmediğim gücümü kontrol etmeyi ogrenmeliydim. Öncelikli olarak günlerimizin bizimle olan bağını anlattı. Dersin belkide tek sevdigim kısmiydi bu.

"Bizler guclerinizle dogmadık. Onlar bize sonradan verildi ve kullanmamız için bir yaş belirlendi. On altıncı yaş günümüzde ortaya çıkan güçlerimiz, maalesef çoğumuz için iyi geçmez. Güçlerimiz bize sonradan verilmiş olabilir ama onlarla bir bağımız vardır. Bizi özel yapan güçlerimiz. Ne olursa olsun onlardan asla vazgecmeyin" (asya hanım kulağınıza küpe olsun) dedikten sonra gücümüzü nasıl kontrol edeceğimizi anlatmaya başladı. "Güç kontrolu;aslında basit ama acı neler için cok zor görünen bir olaydır. Kontrolü kaybettiğiniz zaman sakinlesmeniz gerekir. Sakinlesmek çok basit kelime olmasına rağmen, oldukça zor bir eylemdir. Sinirliyken kolaylikla sakinlesemezsiniz. Bunu yapmak sıradan insanlar için imkansız gibi bir şeydir. Bizim icin ise imksnsizdan da zor. Çünkü işimizi oldukça zorlaştıran,sinirliyken telaslanmamizi ve korkmaması sağlayan ama bizi için önemli güçlerimiz var. Sakinlesnek için herkes kendi özel dayanak noktasını bulmalı. Böylece ofkelenince veya bi şekilde kontrolden çıkınca kolaylıkla sakinlesebilesiniz. Şimdi camilerden birinde deneyelim. Steven, lütfen gücünü Asya üzerinde kullanir misın? Dediginde  "hay ben boyle şansı"diye iç geçirdim. Herkesin gözü bendeydi. Ne yapacağımı bilemedim acı eksiğim yüksek sayılmazdı, bu yüzden olabilecek lerden korkuyordum. Kontrolden çıkmak istemiyordum.

"Hadi steven" dediginde bedenimi ince bi sızı hissettim. Sızı gittikçe artmaya başladı. Dayanılmaz bir noktaya ulaştığında gözüm karardı, ardından aniden kesildi bütün acı! Ben daha neler olduğunu anlayamamistim. Etrafima baktigimda herkes sırasına sıkı sıkı tutunuyordu. Muhtemelen kontrolden çıkmıştım ve sarsıntıya sebep olmuştum.

"Kalan konuları diğer dergimizde devam ederiz. Sakin kalmaya çalışın" dedi ve hoca sınıftan çıktı. Sinif yavaş yavaş boşalırken yanima leya, defne ve deniz geldi ve ordumuz birlikte sınıftan çıktık.