Özel güçler okulu

0.9

Aynanın karşısına geçince heyecandan ne yapacağımı unuttum. Zamanım kisitliydi. Kendime zarar vermeden arkadaşlarımla doyasıya vakit geçirmek istiyordum. Bir şeyler dusunmeliydim. Aklıma ilk gelen Çağan oldu. Nedenini bilmiyordum ama ise yaramıştı. Elimi aynaya uzattım, ardından tamamen aynanın içerisine girdim. Gozlerimi kırpinca kendimi arabanin arka koltugunda buldum. Hâlâ yoldaydılar. Etrafıma bakınca nerde olduklarını anlayamadım. Her tarafta ağaç vardı. Deniz kafasını cama yaslanmış uyuyordu.

"Asya ne yapıyor acaba? Onu orada birakmasayfik keşke." dedi Defne. Yeni tanışmış olmamıza rağmen bu kadar samimi olması çok iyi bir ozellikti.

"Hasta birini yanimda giturecek degildim. Orda kalmasi gerekiyordu ve kaldi. Şimdi o lanet olasi ceneni kapat" dedi çağan. Sürekli birbirleriyle atisiyorlardi

Neden anlaşamadıklarını bir türlü anlayamıyordum. Leya ve deniz onlarin yaninda oldukca sakin kaliyorlardi. Bunlarin arasindaki o karmaşık ilişkiyi kimse çözemezdi. Çağan'ın gectigi yollar, saraya giderken kullandığımız yollardan değildi. Dağların dar yollarından, şelalerin etrafindan geciyorlardi.akademiden once baska bur yere ugrayacak olmaliydilar!

Dar yollardan birine girdiklerinde, karsi taraftan bir tır geliyordu. Bu yoldan ikisinin geçmesi için bir mucize gerekiyordu. Tır yaklaştıkça Çağan daha da yavaşladı. Rahat geçebilmek için uygun ortamı yaratmaya calisiyordu ama tır çok gelişti. Gözlerim etrafta bir yerde su arıyordu. Dağın aşağısında bir barak vardı. Suyla yolu biraz genişletmek için uğraştım ve başardım.

"Bu nasıl oldu? Ne kadar yavaslasan da ayni anda geçmemiz nerdeyse imkansızdı. Ayrıca o su da nerden cikti?" Deniz korkudan bütün cümleyi birkaç saniyede soylemisti.

"Deniz aklını mi kacirdin? Burda suyun ne işi var? Sizden bi süre sesiz olmanızı istedim onu da yapamadiniz. Nasıl olduysa oldu. Boş verin." Bir süre sesiz devam ettiler yola. Tehlikeli yollardan çıkıp asfalt yola geçtiklerinde rahatladım. Muhtemelen başka bir yere gidiyorlardı veya Çağan yolu uzatmayı seviyordu. Sesizligi bozan Defne oldu.

"Bence Steven'i orda bulamayız. Boşu boşuna yolumuzu uzanıyoruz Çağan"

"Steven'ı daha önce orda görmüştüm. Saklandığı yer orası olmalı. Bu yüzden su lanet yolu sessizce gidelim yoksa aramızda ciddi kavga cikacak."

Çağan'ın son kelimelerini zar zor duyabilmiştim. Yavaş yavaş onlardan uzaklaşmaya başladım. Önce sesleri kesildi. Ardından arabaya dışarıdan bakmaya başladım. Kendimi aynaya bakar halde yerde buldum. Abim de yanımda yatıyordu. Bu kadar kısa sürede nasıl ayağa kalkıp buraya geldiğini anlayamadım. (Ölmediğini sasirmiyosun da adamın kafasına şimşek çaktı normalde simdiye kadar cenazesini yapmamız gerekirdi)

"Amacın kendini oldurmekse bunu çok daha kolay yollardan yapabilirsin." dedi yerden kalkmama yardim ederken.

"Zamanın nasıl geçtiğini anlamadim. Sen iyileşmeden neden kalktin? Zaten yaralisin, bu çok riskli."

Bir yandan sohbet ederken, diğer yandan abimin koluna girip odasına kadar götürdüm. Sohbetlerimizi zevklerimiz,hobilerimiz, nefret ettiklerimiz ve karakterimiz susledi. Birbirimizi daha iyi tanimamiz saglayacak her soruyu sorduk. Yavas ilerledigimiz icin bol bol vaktimiz oldu. Odaya girip yatağına yaptığında merak ettigimm benim için önemli olan soruyu sordum.

"Kaçırıldığım gun tam olarak ne oldu?"

Derin bi nefes alıp elimi tutunca, yatağın kenarına oturdum. "Kraliyet Sarayı'nın yeri,bildiğin gibi boş bir arazide gizli! Bizim çocukken oynayıp geleneğimiz yer vardı. Bir tek annəm biliyordu yerini çünkü babama gore Prens ve Prenses oyun oynayamazdı. Annem odalardan birine sadece bizim bulabileceğimiz bur kapı yaptı. Bu büyülü kapidan geçip yemyeşil bir alana çıkiyorduk. O gün yine oradaydık. Sen bana Majesteleri demiştin. Ben sana kızmıştım. Annemin kurallarını sevmeyişim, sanırım ilgi ni yanlış yöne cekti. Gücünü kullanmaya başladın. Bu çok tehlikeliydi. Buyubazlar diğer elementler ulaşamayınca senin peşine düşmüştü. Bu yüzden annem ve babam gücünü kullanma ni yasaklamisti. Benim sözlerim seni kiskirtinca sen gücünü kullandin ve sanki hep ordaymis gibi Buyubazlar gelip seni götürdü. Engel olamadım."