forget me not - seoulmew [dreamnotfound] ✅[TŁUMACZENIE PL]

[ 20 ]

perspektywa George'a

łzy spływały mi po policzkach. już za nim tęskniłem. fakt, że prawdopodobnie nie będzie pamiętał, wstrząsnął mną do głębi, łamiąc mnie od środka.

ale w rzeczywistości musiałem mu powiedzieć. gdybym tego nie zrobił, to by się we mnie gniło i gniło, a potem ciągneło mnie w dół, aż umrę.

chociaż palce mi się trzęsły, a serce waliło mi w gardle, udało mi się otworzyć aplikację telefonu i kliknąć kontakt.

Clay
dzwonienie

łączenie...

pociągnęłam nosem, przykładając telefon do ucha.

"dream? " – powiedziałam, zmuszając się do zamaskowania tego, jak duszno brzmię.

"hej, dzień dobry. wszystko w porządku?"

odchrząknąłem, ściskając rękaw, żeby trochę podać!komfort i rozproszenie.

"tak, właśnie się obudziłem. um... jest coś, o czym muszę z tobą porozmawiać. masz chwilę?"

nuci w odpowiedzi.

"śmiało, słucham."

wdycham chwiejnie, mój oddech drży, każdy włos na moim ciele stanął dęba.

"Pamiętasz?"

"pamiętasz co?"

moje serce pękło. Zamknąłem oczy. po prostu zapytaj ponownie. na pewno pamięta?

"zeszłej nocy, dream? Czy pamiętasz, kim była twoja bratnia dusza?" przemówiłem ponownie, najwyraźniej załamując się po mojej stronie.

"uhh... nie...? przepraszam." – odpowiedział monotonnym głosem, nie brzmiącym jakby go to obchodziło.

Zakaszlałam szlochem, oślepiając mnie łzami, gdy sięgnęłam, by zakryć usta, próbując je stłumić.

"zapomniałeś o nas." wyszeptałem.

"Hę?" – pyta, zmieniając ton, kiedy usłyszał mój płacz.

"Czy wszystko w porządku, George? Widzę, że płaczesz."

- Obiecałeś. Obiecałeś mi, że będziesz pamiętać..

i rozłączyłem się.