Matematik Öğretmeni

Bölüm 5💬

Saat akşam altı olmuştu. Üzerimi son kez kontrol edip dışarı çıktım. Geç kalmıştım ana umrumda değildi. Yavaş hareketlerle lokantayı bulup içeri girdim. Bizimkileri gördüğümde yanlarına gidip birkaç boş yerden Tyler'ın karşısına en yakın olanı seçip oturdum. Menüyü elime aldığımda bana bakan birkaç kişi gibi Tyler'da beni süzüyordu gizlice. Dünü atlattığını sanmıyorum ya da sadece fazla kendimi beğenmişim...

Herkesin yemeği verildiğinde olabildiğince kibar bir şekilde tabağımı bitirdim. Bazıları odasına dönerken bazıları benim gibi tatlı söylemiş, bazıları ise Tyler gibi boş boş insanları süzüyordu. Söylediğim pudingi beklerken çaktırmadan telefonumu çıkardım.

Boğazında kalsın

Telefonumu kapattım ve Tyler'ın kıkırtısını duydum. Parmakları ekranın üzerinde dans ederken dikkatlice ona baktım. Onunla göz göze geldiğimizde telefonunu kenara bıraktı ve bana göz kırptı.

Pudingim geldiğinde kaşığı aldım ve sertçe tabağa daldırdım. Tekrar ağzıma götürdüğümde gözlerimi kapattım ve beğenimi belirten bir mırıldanma çıkardım.

"Bence sizde yemelisiniz Bay Hoechlin. Çok güzel"

Tyler kafasını iki yana salladı ve hızla ayağa kalkıp lokantadan çıktı. Bende telefonumu açtım ve mesajına baktım.

Düşündüm de cidden
boğazımda kalmalı

*Bu kişi tarafından engellendiniz*

Pekala bu hiç hoşuma gitmemişti. Amacıma beş adım yaklaştıysam ikisini geri atmak zorunda kalmıştım. Yavaşça yerimden kalktım ve asansöre binip odama çıktım. Kapıyı direkt açabildiğimde kaşlarımı çattım. Ben kilitlediğime emindim. Elime hemen kapının yanında ki vazoyu aldım ve içeri girip ışığı açtım. Açar açmaz bir çığlık attığımda Tyler'da çığlık atarak elimde ki vazoya bir tokat attı.

"Dylan napıyorsun"

"Asıl siz ne yapıyorsunuz"

İkimizde nefes nefeseydik. Bir insandan bu kadar korkacağımı düşünmemiştim.

"Benim odamda ne arıyorsunuz" Diye sorduğumda Tyler gayet normal bir şeymiş gibi yanıma yaklaştı ve kapıyı kapatıp yüzümü kapıya dayadı. Kulağıma eğildi ve dudakları kulağıma değerek konuştu.

"Öğretmen-öğrenci ilişkisinden çıkmak mı istiyorsun? Öyleyse senin savaşımı kabul ediyorum. Eğer bir daha orta yerde şu saçma hareketlerini tekrarlayacak olursan hoş olmaz. Ne yapmak istiyorsan şimdi yap"

Arkamdan çekilip ona bakmamı sağladığımda onu göğsünden ittirerek nefes nefese kapıyı gösterdim. "Size bir şey yapmak istemiyorum Bay Hoechlin. Odamdan çıkar mısınız? Lütfen."

Tyler hızla odamdan çıktığında kapıya bir yumruk savurdum. "Aptal" diye bağırdığımda yatağa yattım ve sabah olmasını bekledim.

Ondan nefret ediyordum ama dudakları kulağıma değdiğinde bu kadar etkileneceğimi düşünmemiştim. Elimi kulağıma götürdüm ve sinirle ayağa kalktım. Banyoya girip kulağımı temizledim. Ona dair herhangi bir iz beni bitiriyordu. Ben yapmadığım sürece.
———