Ολα πήραν τον σωστό δρόμο, την χτεσινή ημέρα την ευχαριστήθηκα. Σήμερα πιστεύω θα είναι ακόμα καλύτερα, σκέφτηκα. Σηκώθηκα σχετικά νωρίς και ξύπνησα τα κορίτσια για να ετοιμαστούμε και φύγουμε. Πήγαμε στο φούρνο δίπλα απο το σπίτι μου, να πάρουμε κάτι να φάμε για πρωινό. Πήρα δυο κουλουράκια για εμένα και μια τυρόπιτα για την μαμα. Μόλις βγήκαμε απο το μαγαζί πήραμε τα ποδήλατά μας και κατευθυνθήκαμε προς το νοσοκομείο. Λίγα λεπτά αργότερα, όταν φτάσαμε, βρήκαμε την μαμα να ετοιμάζει τα πράγματά της ώστε να φύγει απο το νοσοκομείο.
"Σχεδόν δύο μέρες εδω μέσα και μου φάνηκαν για αιώνες" αναστέναξε η μαμα.
"Θες να πάμε κάπου να φάμε μόλις φύγουμε; Έχεις κάποια επιθυμία;" την ρώτησα.
"Οχι απλά να γυρίσω σπίτι να ξαπλώσω σε ένα κανονικό κρεβάτι" απάντησε. Γύρισα με την μαμα σπίτι ενω τα κορίτσια κάθισαν σε ενα παγκάκι να με περιμένουν να γυρίσω. Μόλις επέστρεψα, κάθισα μαζι τους και αρχίσαμε να συζητάμε. Η Αριάδνη παραδέχτηκε ότι δεν συμπαθούσε και πάρα πολύ τα δυο κορίτσια της νεας μας παρέας, αλλα προσπαθεί να μαζέψει πληροφορίες για τον Δημήτρη που της αρέσει. Θέλει πριν αρχίσουν να μιλάνε να ξέρει διαφορά για αυτόν. Η Αλκυόνη απο την άλλη δήλωσε ότι της αρέσει πολύ ο Σωκράτης και νομίζει ότι τον θέλει. Αυτοί οι δύο έχουν μιλήσει αρκετά, οπότε γνωρίζονται μεταξύ τους και μπορούν να έχουν σίγουρα τα συναισθήματα τους ο ένας για τον άλλον. Εγω προσπάθησα να αποφύγω αυτήν την συζήτηση καθώς σίγουρα θα κατέληγε σε εμένα. Κατάφερα να αλλάξω το θέμα ρωτώντας τες "Ποτέ θα ξαναβρεθούμε με τα παιδιά;" όμως τελικά πάλι η συζήτηση σε εμένα γύρισε καθώς μου απάντησε η Αλκυόνη "Θέλεις να δεις κάποιον;".
"Όχι απλά μου αρέσει η παρέα τους" ανταποκρίθηκα.
"Αστα αυτά, αφού σε είδα πως τον κοίταζες οσο μιλούσατε μονοι σας"
απάντησε η Αριάδνη
"Ποτέ ήσασταν μόνοι σας;" αναρωτήθηκε η Αλκυόνη.
"Στο παγκάκι οταν οι αλλοι έλειπαν" πετάχτηκε η Αριάδνη.
"Δεν μου αρέσει, θέλω μονο να κάνουμε παρέα" είπα
"Εμας πας να κοροϊδέψεις; Σε ξέρουμε τόσα χρόνια "ισχυρίστηκε η Αριάδνη
Δεν απάντησα προκειμένου να μην συνεχιστούν αυτές οι ερωτήσεις. Καθόμασταν αμίλητες για λίγη ώρα και ύστερα ρώτησα την Αλκυόνη "θα συναντηθείς με τον Σωκράτη σήμερα; ". Γύρισε και με κοίταξε χαμογελώντας και ειπε" Δεν έχουμε συνεννοηθεί αλλα πολυ θα το ήθελα" και έστρεψε το βλέμμα της προς τον ουρανό. Φαινόταν σκεπτόμενη και ήμουν σίγουρη ποιον είχε στο μυαλό της. Χαμογέλασα γιατί κατάλαβα τι αισθανόταν για αυτόν, όμως δεν μπορούσα να της πω κάτι τέτοιο διότι θα καταλάβαινε τι ένοιωθα και εγω για τον Θάνο.
Αργότερα αποχωρησαμε απο το σημείο που καθόμασταν και κατευθυνθήκαμε προς τα σπίτια μας. Εκεί χαιρετίσαμε η μια την αλλη και δώσαμε ώρα και μέρος συνάντησης για το βράδυ. Μπαίνοντας μέσα στο σπίτι, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να ρωτήσω την μαμα πως αισθανόταν και αφότου μου έδωσε μια θετική απάντηση πήγα να της ετοιμάσω φαγητό. Μόλις της σέρβιρα το πιάτο της, κάθισα να της κανω παρέα. Εκείνη αναρωτήθηκε γιατί δεν έφτιαξα να φάω και εγώ κάτι. Δεν είχα όρεξη για φαγητό τις τελευταίες μέρες, αλλα δεν έπρεπε να της το πω. Έτσι της είπα ενα μικτό ψέμα ότι έφαγα προηγουμένως με τα κορίτσια. Ύστερα ανέβηκα στο δωμάτιό μου και πήρα το κινητό μου για να σκοτώσω την ωρα μου μέχρι το βράδυ που θα βγαίναμε. Δεν είχε μιλήσει καμία με τα παιδιά και πήρα την πρωτοβουλία εγω στέλνοντας στον Θάνο ενα μήνυμα ρωτώντας τον αν θα έβγαιναν το βράδυ. Είχα αγχωθεί, δεν ήθελα να καταλάβει ότι ψάχνω τρόπους να του μιλήσω ακόμα και απο τα σοσιαλ μίντια. Δεν ήταν ενεργός αλλα μόλις του έστειλα το μήνυμα απάντησε.
" Ναι θα πάμε στον φάρο, θέλετε να έρθετε;"
"Θα συνεννοηθούμε και θα σου απαντήσω" ανταποκρίθηκα
"οκ" είπε κα εκεί σταμάτησε η συζήτησή μας.
Ήμουν ενθουσιασμενη για το βράδυ,ήθελα να είναι μια υπέροχη βραδιά. Ξάπλωσα στο κρεβάτι, έκλεισα τα μάτια και άρχισα μα φαντάζομαι την τέλεια μερα μαζι με τον Θάνο. Ήξερα ότι τίποτα απο οσα ονειρευόμουν δεν θα πραγματοποιουταν αλλα δεν έπαψα να κανω σχέδια στο μυαλό μου.
Δυο περίπου ώρες αργότερα, ετοιμάστηκα και πήγα να φωνάξω τα κορίτσια. Μου άνοιξαν και τους ανακοίνωσα με ενα χαμόγελο "Μίλησα με τον Θάνο, θα είναι στον φάρο! Θα πάμε;".
"Εννοείται πάμε να ετοιμαστούμε και μέχρι να έρθουμε να του στείλεις μήνυμα ότι θα είμαστε εκεί σε μισή ωρα" είπε η Αλκυόνη. Εγω, κατευθείαν πήρα το κινητό μου και του έστειλα "Θα έρθουμε σε ενα μισάωρο"
"Ωραία"απάντησε. Έκλεισα το κινητό μου, κάθισα στα σκαλιά έξω απο το σπίτι των κοριτσιών και αφαιρέθηκα πάλι ενω σκεφτόμουν τον Θάνο. Μετά απο 10 λεπτά βγήκαν έξω τα κορίτσια λέγοντας μου ότι είναι έτοιμες. Δεν τις άκουσα και επιχείρησαν να υψώσουν τον τονο της φωνής τους. Όμως ούτε πάλι δεν κατάλαβα ότι μου μιλούσαν. Ύστερα με σκουντήσε η Αριάδνη "Σάρα! τι έπαθες;" αναρωτήθηκε.
Γύρισα απότομα "Τρόμαξα!" είπα.
"Σου μιλάμε τόση ώρα! Τι σκέφτεσαι και αφαιρέθηκες;" ρώτησε η Αλκυόνη.
"Εμ τίποτα, συγνώμη" απάντησα.
"Κάτι έχεις τελευταία και αφαιρείσαι συχνά. Τέλος πάντων, ξεκινάμε;" αναστέναξε η Αριάδνη.
"Παμε, φεύγουμε!" ανακοίνωσε η Αλκυόνη και ξεκινήσαμε να κατευθυνόμαστε προς τον φάρο. Μέχρι να φτάσουμε εγώ με την Αριάδνη δεν μιλήσαμε καθόλου. Αντιθέτως η Αλκυόνη μονολογούσε στο περισσότερο της διαδρομής γνωρίζοντας ότι δεν είχαμε όρεξη να της απαντήσουμε. Μόλις φτάσαμε βρήκαμε τα κορίτσια με τον Σωκράτη να κάθονται κατω και τον Δημήτρη, τον Ιάσονα και τον Θάνο να κάθονται στα παγκάκια. Όταν κατάλαβαν οτι φτάσαμε σηκώθηκαν να μας χαιρετήσουν. Η Αριάδνη προσπάθησε να αποφύγει την κουβέντα με τα κορίτσια γνωρίζοντας ότι δεν θα την αφήσουν να κάτσει με εμάς. Η Αλκυόνη με τον Σωκράτη πήγαν σε ένα άλλο παγκάκι πιο πέρα και κάθισαν μαζί. Η Αλκυόνη είχε γύρει το κεφάλι της στον Σωκράτη ο οποίος την είχε αγκαλιά. Εγω θα καθόμουν στο πάτωμα αλλα ο Θάνος σηκώθηκε απο την θέση του για να μου την παραχωρήσει λέγοντας μου "Ελα κάτσε εδω".
"Δεν χρειάζεται" του απάντησα αλλα αυτός είχε ήδη σηκωθεί και είχε κάτσει κάτω.
"Ευχαριστώ" του είπα και του χαμογέλασα, και εκείνος το ίδιο. Κοιταχτηκαμε για μερικά δευτερόλεπτα και ύστερα εστρεψα το βλέμμα μου στα παιδιά. Απο την άλλη η Αριάδνη είχε κάτσει δίπλα απο τον Δημήτρη και είχαν αρχίσει να συζητάνε. Ο Ιάσονας με τα κορίτσια χάζευαν στα κινητά τους και η Αλκυόνη με τον Σωκράτη απομακρυνθηκαν απο εμάς. Ο Θάνος φαινόταν κάτι να τον προβληματίζει και αυτό με ανησύχησε λίγο. Αργότερα κάποιος πήρε τηλέφωνο τον Θάνο. Εκείνη την στιγμή χιλιάδες αρνητικές σκέψεις κυριευσαν το μυαλό μου. Σκεφτόμουν το γεγονός ότι μπορεί να έχει κοπέλα. Δεν ήθελα να ισχύει κάτι τέτοιο. Προσπάθησα να αποβάλλω όλες αυτές τις σκέψεις.
Καθίσαμε για αρκετή ώρα μιλώντας για διάφορα θέματα. Ο Θάνος δεν μιλούσε καθόλου, δεν φαινόταν να έχει πολυ όρεξη. Και εγώ οσο τον έβλεπα έτσι δεν είχα ούτε εγω διάθεση για συζήτηση και πλάκες. Καθόμασταν απέναντι. Το έβλεπα λίγο αφηρημένο και μπερδεμένο. Δεν μπορούσα να σταματήσω να τον κοιτάω ακόμα και να μην ήταν χαρούμενος, δεν μου αρέσει να τον βλέπω έτσι. Ήθελα πολύ να του φτιάξω την διάθεση ακομα και ας μην ήξερα το πρόβλημά του. Δεν μπορούσα όμως να κανω κάτι καθώς ντρεπόμουν και ένοιωθα ότι θα καταλάβαινε πως νοιώθω για αυτόν. Γύρισε και με κοίταξε, εγώ εστρεψα κατευθείαν το βλέμμα μου αλλού. Εκείνη την ώρα επέστρεψαν η Αλκυόνη με τον Σωκράτη ρωτώντας μας τι ώρα είναι.
"Έντεκα και είκοσι, σε ενα δεκάλεπτο ξεκινάμε" είπε η Αριάδνη. Η Αλκυόνη συμφώνησε και κάθισαν μαζί μας για την υπόλοιπη ωρα που μας είχε απομείνει. Πριν σηκωθούμε για να φύγουμε, ο Ιάσονας ανακοίνωσε "Λοιπόν παιδια, αύριο εχω γενέθλια και λεω να παμε εμείς σε ενα κλαμπ, τι λέτε; ".
" Καλή φάση, μεσα" απάντησε ο Σωκράτης.
"Τέλεια, τι ώρα;" ρώτησε η Αριάδνη.
"Θα συνεννοηθούμε, θα κανω μια ομαδική για να μιλάμε" ανταποκρίθηκε ο Ιάσονας. Σηκώθηκαν όλοι να μας χαιρετήσουν διότι η ώρα είχε περάσει. Μόλις απομακρυνθηκαμε απο τα παιδιά ρώτησα την Αλκυόνη τι έγινε με τον Σωκράτη. Εκείνη με κοίταξε και χαμογέλασε. Δεν χρειαζόταν να απαντήσει, το χαμόγελο της και τα μάτια της που έλαμπαν απο χαρα έδειξαν τα πάντα που συνέβησαν. Χάρηκα, γιατί ο Σωκράτης φαίνεται υπέροχο παιδί και μαζι ταιριάζουν πολύ.
Απο την άλλη η Αριάδνη είχε μιλήσει αρκετά με τον Δημήτρη αν και τα μισά απο οσα συζήτησαν τα ήξερε ήδη καθώς έκανε παρέα με την Κλαυδία που είναι αδερφή του.
Φτάσαμε σπίτι, είπαμε αντίο η μία στην άλλη και πήγαμε για ύπνο καθώς ήταν αργά και το επόμενο πρωί θα πηγαίναμε νωρίς στην αγορά με σκοπό να πάρουμε δώρο στο Ιάσονα για τα γενέθλια του. Ξάπλωσα χαρούμενη αλλα ταυτόχρονα προβληματισμενη επιρρεασμενη απο την διάθεση του Θάνου. Όμως προσπάθησα να κοιμηθώ χωρίς να σκέφτομαι τα αρνητικά.
YOU ARE READING
επιφυλακτική αγάπη
SpiritualΒλέμματα, όνειρα, ελπίδες χωρίς πιθανότητα απόλαυσης Η δεκαπεντάχρονη Σάρα γράφει στο ημερολόγιό της ό,τι βλέπει ονειρεύεται ελπίζει Χωρίς να γνωρίζει τι της επιφυλάσσει το μέλλον