επιφυλακτική αγάπη

ΜΑ ΠΌΣΑ ΣΥΝΑΙΣΘΉΜΑΤΑ

    Πετάχτηκα απο το κρεβάτι μόλις άκουσα τον ήχο της πέτρας στο τζάμι. "Αντε παλι" αναστέναξα. "Τι έγινε;" αναρωτήθηκε ο Θάνος αγχωμένος. "Ήρθε" του απάντησα και άνοιξα με γρήγορες κινήσεις το παράθυρο. "Κατέβα!" φώναξε η Ευαγγελία. Γύρισα και κοίταξα τον Θάνο με κατεβασμένο το κεφάλι. Οι πληγές στο πρόσωπό μου πονάνε ακόμα και μόλις είδα την Ευαγγελία μου ήρθαν οι χτεσινες εικόνες. "Μα να με παρατήσει λιποθυμη;" σκέφτηκα.
   Όταν κατεβήκαμε κάτω, άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω και με ακολούθησε και ο Θάνος ο οποίος φαινόταν να έχει νεύρα απο την συμπεριφορά της. Η Ευαγγελία μόλις τον αντίκρισε ειπε"Ααα επιτέλους αποφάσισες να μου τον επιτρέψεις ". Εγω γέλασα" Σου το εχω ξεκαθαρίσει αυτό, καλύτερα να το συνειδητοποιήσεις νωρίς". Εκείνη έκανε δυο  βήματα μπροστα και ύστερα έκανε με αργές κινήσεις τα μαλλιά μου πίσω για να δει καθαρά τις πληγές. Γέλασε. Ο Θάνος απομάκρυνε τα χέρια της απο πανω μου. "Σου το είχα πει Ευαγγελία, να μην πειράξεις την Σάρα " δήλωσε, με έφερε κοντά του και συνέχισε "Την χτύπησες, και την άφησες κάτω χωρίς να έχει τις αισθήσεις της! Δεν περίμενα ποτέ κάτι τέτοιο απο εσένα. Τι κατάφερες με αυτή σου την επίθεση". Εκείνη έμεινε να τον κοιτάζει και ύστερα γέλασε σιγανά"Με φοβάσαι, για αυτό έφερες τον σωματοφύλακα"."Λογικό δεν είναι; Μετά απο ολα όσα μου έκανες είναι φυσιολογικό να φοβάμαι" απάντησα." Οπότε τώρα ξέρεις για τι είμαι ικανή και δεν θα σταματήσω μέχρι να σε κερδίσω Θάνο" ισχυρίστηκε. "Σάρα πάμε μέσα" μίλησε ήρεμα ο Θάνος." Πάντως δεν θα σου λείψω πριγκίπισσα" ειρωνευτηκε η Ευαγγελία υπονοώντας πως δεν θα σταματήσει να με επισκέπτεται. Δεν μου αρέσει ολο αυτό, ολη αυτή η κατάσταση που εχω βρεθεί αλλα δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω τον Θάνο για αυτήν."Θα κοιμάμαι μαζι της για όσο χρειαστεί, δεν θα την αφήσω ξανα ποτέ μόνη της μαζι σου" δήλωσε αποφασιστηκα ο Θάνος στην Ευαγγελία και με έκλεισε ήσυχα την πόρτα πίσω του.
   Μπαίνοντας μέσα αντίκρισα την μαμα να μας κοιτάζει μεσα στα σκοτάδια. "Ωχ!" ψιθύρισα. Η μαμα μας κοίταξε με ενα υπερβολικά περίεργο βλέμμα χωρίς να είμαι σίγουρη για το τι μας περιμένει. "Γεια σου Θάνο, κοιμήθηκες εδω;" ρώτησε με ενα χαμόγελο η μαμα. Αιφνιδιάστηκα! Περίμενα να φωνάξει αλλα αντιθέτως. Αλλα μην βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα. "Γεια σας κυρια Κλαιρη" είπε λιγάκι φοβισμένος ο Θάνος αλλα πάντα με το αχνό χαμόγελο στα χείλη. "Αφού σου ξανα είπα στον ενικό να μου μιλάς" απάντησε. "Εντάξει" ανταποκρίθηκε ο Θάνος και με έφερε κοντά του. "Τώρα εσείς είστε μαζί;" ρώτησε γεμάτη περιέργεια η μαμα. Δεν ήξερα τι να πω. Δεν θέλω να με ρωτάει συνεχώς για εμάς. Μήπως καλύτερα να την ενημερώσω να τελειώνει αυτή η κατάσταση.Πριν προλάβω όμως να πω οτιδήποτε ο Θάνος δήλωσε "Ναι! Να ξέρεις είμαι πολύ χαρούμενος που την γνώρισα". Η μαμα δεν αντέδρασε και υπέθεσα πως το είχε καταλάβει ήδη αυτό που έχουμε μεταξύ μας οπότε δεν ξαφνιάστηκε. Έκανε κίνηση να ανάψει το φως. "Οι πληγές μου" ψιθύρισα στον Θάνο και έκρυψα το πρόσωπό μου στον ώμο του."Καλύτερα καλύτερα να αφήσεις το φως κλειστό!" είπε ο Θάνος βιαστηκα σταματώντας έτσι την μαμα απο το να ανάψει το φως. "Ήμασταν δίπλα στα κορίτσια και παίζαμε επιτραπέζια και τώρα νοιώθουμε αρκετά κουρασμένοι οπότε θα πάμε για ύπνο" συνέχισε ο Θάνος. "Εντάξει τότε μην σας ενοχλώ, εγω θα πάω στην δουλειά Σάρα και θα γυρίσω νωρίς γιατί το απόγευμα θα βγω. Στείλε μου μήνυμα αν θα κοιμηθείς αλλού το βράδυ "απάντησε η μαμα και άνοιξε την πόρτα και χάθηκε. Σήκωσα το κεφάλι, κοίταξα τον Θάνο που ενα χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό του και πηδηξα πάνω του."Με έσωσες, ευχαριστώ!" τόνισα και τον φίλησα. Εκείνος με άφησε στον καναπέ και ετοίμασε πρωινό.
    Η ώρα πέρασε ευχάριστα καθώς όλο το πρωί αράξαμε στο σπίτι μου. Εγω με τον Θάνο αγκαλιά. Τι άλλο να θέλω; Τίποτα απολύτως. Οι ατελείωτες αγκαλιές που μου είχε υποσχεθεί τότε στην αρχή της σχέσης μας έχουν γίνει πραγματικότητα. Όλες αυτές τις σκέψεις τις διέκοψε το τηλέφωνο μου. Το άρπαξα γρήγορα και είδα τον αριθμό του μπαμπά μου να καλεί. Ενθουσιάστηκα!
   Ο μπαμπάς μου έχει δουλέψει σε διάφορα ξενοδοχεία σε όλο τον κόσμο ως διευθυντής καθώς έχει τα κατάλληλα προσόντα για την συγκεκριμένη θέση. Δουλεύει συνήθως για μερικούς μήνες σε κάθε ξενοδοχείο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως θα είναι για ένα μηνα στην Ισπανία δοκιμαστικά. Απο την μια ελπίζω να πάρει την δουλειά -δηλαδή να εγκατασταθεί εκεί για ολόκληρη την καλοκαιρινή σεζον- αλλα απο την άλλη θέλω να τον εχω εδω κοντά μου μιας και πάντοτε του είχα αδυναμία.
   "Μπαμπαα!" είπα μόλις απάντησα στο τηλεφώνημα του και τα μάτια μου έλαμψαν.
"Σάρα μου! Πως είσαι;" ρώτησε. Εγω κοίταξα τον Θάνο που με είχε αγκαλιά και απάντησα "Είμαι μια χαρά περνάω υπέροχα!Μπαμπά δεν ξέρεις πόσο μου έχεις λείψει! Τελικά τι θα κάνεις με την δουλειά εκεί;". Δεν απάντησε κατευθείαν και αυτό με προβλημάτισε. "Για αυτό σε πήρα Σάρα. Δεν πήρα την θέση στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο και έτσι έκανα αίτηση σε αλλα 2 ξενοδοχεία" ανταποκρίθηκε."Δεν πειράζει μπαμπά, μην τα παρατάς είσαι τόσο ικανός που σίγουρα θα σε πάρουν!" του υπενθύμισα. "Δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα εδώ. Δεν με δέχτηκε κανένας"είπε με ενα ίχνος απελπισίας στην φωνή του."Είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρεις! Ξανα προσπάθησε και αν δεν πετύχει δεν πειράζει θα επιστρέψεις εδω μαζι μας και θα βρεις κάποια θέση εργασίας σε ενα νησί. Ελα για να πάμε και στην Άνδρο που τόσα χρόνια θέλω" απάντησα γνωρίζοντας ότι τα νέα που μου ανακοίνωσε ήταν απαίσια για εκείνον.
"Σάρα μην προσπαθείς να μου δείξεις την θετική πλευρά. Έμεινα χωρίς δουλειά! "είπε ύψωσε την φωνή του."Ελα σπίτι και θα βρούμε άκρη"του απάντησα."Σάρα δεν θα τα βγάλουμε πέρα με την Κλαιρη να βγάζει το πολύ 1 χιλιάρικο τον μηνα. Πρέπει να βρω δουλειά για να τα βγάλουμε πέρα και να πληρώνουμε το πανεπιστήμιο του αδερφού σου. Δεν θα επιστρέψω Σάρα, θα έρθω σε έξι μήνες ώστε να βρω μια δουλειά που θα πληρώνει λιγότερα αλλά τουλάχιστον να βγάζω περισσότερα απο οσα θα έπαιρνα στην Ελλάδα" ανταποκρίθηκε αποφασισμένος. Τα μάτια μου βούρκωσαν. Ο Θάνος με έσφιξε στην αγκαλιά του χωρίς να ξέρει τι έχει συμβεί. Πήρα μια βαθιά ανάσα και απάντησα" Εντάξει μπαμπά κάνε ότι χρειαστεί, αν θες μπορώ να βρω και εγω μια δουλειά για το καλοκαίρι να σας βοηθήσω. Σαγαπω!". "Και εγω σαγαπω Σάρα, θα ξαναμιλήσουμε" είπε και έκλεισε το τηλέφωνο. Πέταξα το τηλέφωνο στον τοίχο απο τα νεύρα. Ο Θάνος μου κράτησε το χέρι και με φίλησε στο μέτωπο."Θες να κάνω κάτι για εσένα;" ρώτησε γεμάτος ενδιαφέρον. Ξέσπασα σε κλάματα."Θέλω να φύγεις" του απάτησα μέσα στην ένταση." Εντάξει θα μιλήσουμε αργότερα, οπότε και αν με χρειαστείς παρε με τηλέφωνο να έρθω" δήλωσε και έφυγε απο το σπίτι.
   Ανέβηκα στο δωμάτιό μου και έβαλα δυνατά την μουσική. Πως θα καταλήξει αυτή η κατάσταση; Δεν θα βλέπω ποτέ τον μπαμπά μου. Εχω μεγαλώσει χωρίς τον εκείνον. Συνεχώς ταξιδεύει. Δεν εχω αναμνήσεις μαζι του και απο οτι φαίνεται δεν θα αποκτήσω και πολλές. Έσβησα όμως αυτές τις σκέψεις απο το μυαλό μου και ξάπλωσα να ηρεμήσω.
   Αρκετές ώρες αργότερα, ήρθαν τα κορίτσια σπίτι μου για να ετοιμαστούμε για την αποψινή μας έξοδο. Σήμερα απο οτι εχω καταλάβει θα οργανωθούμε και θα αποφασίσουμε τι θα κάνουμε με την μυστηριώδης παρέα. Δεν ενημέρωσα τα κορίτσια για ολο αυτό το σκηνικό με τον μπαμπά. Προσπάθησα να το καταπιώ ώστε να μην επηρεάσω κανέναν.
  Η Αριάδνη έστειλε μήνυμα στην ομαδική που είχαμε χωρίς την Κλαυδία και τον Δημήτρη για να ορίσουμε μέρος συνάντησης και ετοιμαστήκαμε με φόρμες ώστε να είμαστε άνετες. Όταν μαζευτήκαμε επιτέλους στον τόπο που είχαμε αποφασίσει. Ο Ιάσονας ξεκίνησε την κουβέντα λέγοντας μας"Ρωτησα την Κλαυδία αν θα βρεθούν με τα παιδιά ώστε να τους βρούμε και εμείς αργότερα. Μου είπε επίσης πως τώρα είναι με την Ισαβέλλα και με ενημέρωσε για την ακριβή ώρα, οπότε σκέφτηκα να τις ακολουθήσουμε πριν φτάσουν στον φάρο". Συμφωνήσαμε όλοι με την πρόταση του. "Οπότε τωρα θα περιμένουμε;"αναρωτήθηκε η Έμιλυ."Σε μισή ώρα θα φύγουνε οπότε ας ξεκινήσουμε σιγά σιγά να πάμε στο σπίτι της Κλαυδίας " ανταποκρίθηκε ο Ιάσονας και κίνησε να φύγει. Εμείς τον ακολουθήσαμε.
   Μισή ώρα αργότερα, κατω απο το σπίτι της Κλαυδίας ήμασταν κρυμμένοι πίσω απο κάτι αυτοκίνητα. "Νομίζω είμαστε πολλα άτομα, θα μας δούνε,μήπως να χωριστούμε;" πρότεινε η Αλκυόνη."Καλή ιδέα! Εγώ λεω Ιάσονας, Σάρα και Έμιλυ να κάτσετε εδω και εγω, Αλκυόνη, Αριάδνη και Θάνος να βρούμε τον Δημήτρη και να παριστάνουμε πως δεν κρύβουμε κάτι" είπε ο Σωκράτης και συμφωνήσαμε.
     Η πόρτα της πολυκατοικίας άνοιξε, γέλια ακούστηκαν απο εκεί. Η Κλαυδία με την Ισαβέλλα επιτέλους κατέβηκαν. Περπατουσαν αργα προς την θάλασσα και εμείς τους ακολουθούσαμε. Κάποια στιγμή έστριψαν σε ένα στενάκι που αποδέχτηκε αδιέξοδος. Σκύψαμε και χωθηκαμε πίσω απο δυο κάδους. Κάθισα στην άκρη και κοιτούσα τα κορίτσια να περιμένουν κάτω απο μια πολυκατοικία. Λίγο αργότερα κατέβηκε ενα αγόρι ψηλό, μελαχρινό φορώντας μαύρες φόρμες. Εκείνος πλησίασε την Ισαβέλλα και έπιασε παθιασμένα τον γοφό της. Την φίλησε και ύστερα της έβαλε ένα μικρό σακουλάκι στην τσέπη της. "Ποσο είναι;" ρώτησε εκείνη. "Τρία γραμμάρια και όταν έρθεις σπίτι μου μετα εχω να σου δώσω αλλά δυο. Τώρα φύγετε μην μας δει κανενας!" απάντησε και χάθηκε στο κλείσιμο της πόρτας. Εκείνες γύρισαν να φύγουν και εγω στράφηκα γρήγορα προς τα παιδιά και τους έκανα νόημα να κρυφτούν καλύτερα. Μόλις απομακρυνθηκαν αναστέναξα λέγοντας "Έμπλεξε άσχημα". Ύστερα σηκωθήκαμε να ακολουθήσουμε τα κορίτσια. Η διαδρομή μέχρι τον φάρο δεν είχε κάποιο περαιτέρω στοιχείο. Όταν πλησιάζαμε τα υπόλοιπα παιδιά συνεννοηθήκαμε με την Έμιλυ να βρεθούμε αργότερα μιας και δεν γινόταν να παραβρισκεται σε μια παρέα που απο τους περισσότερους δεν είναι αποδεκτή. Έτσι αφήσαμε πίσω μας την Έμιλυ και σπεύσαμε να συναντήσουμε τους υπόλοιπους ώστε να τους ενημερώσουμε για αυτα που είχαμε δει.
    "Κάνεις πλάκα!" ξαφνιάστηκε η Αλκυόνη.
"Τώρα τι κάνουμε;" ρώτησε ο Σωκράτης.
"Δεν ξέρω πραγματικά είχα σκεφτεί όλα τα σενάρια εκτός απο αυτό" απάντησε ο Ιάσονας και μας έκανε νόημα να πλησιάσουμε την Ισαβέλλα και τους άλλους ώστε να μην καταλάβουν ότι κάτι πάει στραβά. Προσπαθήσαμε όλοι να καταπιουμε το μυστικό τους που μόλις ανακαλύψαμε επιχειρώντας να γνωρίσουμε τα άτομα τις παρέας.
    Κατευθείαν με πλησίασε ο Άπο "Τελικά δεν είμαστε και τόσο χάλια παρέα" τόνισε. Σήκωσα το κεφάλι και τα βλέμματα μας συναντήθηκαν. "Δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο" δήλωσα. "Πως και δεν σε ακολουθεί ο..." δεν πρόλαβε να συνεχίσει και τον διέκοψα "Γιατί ρωτάς, σε εμποδίζει;". Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω τι έχουμε εγω με τον Θάνο!Σχέση ή απλά περνάει την ώρα του μαζι μου; Κάπως με προβλημάτισε για αυτό απέφυγα να δηλώσω τι είναι ο Θάνος για εμενα.
"Εγω αυτό που θέλω πάντα το κερδίζω ακόμα και αν κάποιες φορές είναι πιο δύσκολο" ισχυρίστηκε και μου έδωσε το ποτό που κρατούσε. Μόλις το πήρα ήπια μια δουλειά και γύρισα να αναζητήσω τον Θάνο. Δεν μιλήσαμε απο το πρωί που τον έδιωξα απο το σπίτι.Τον πλησίασα και χώθηκα στην αγκαλιά του."Είσαι καλα;"ρώτησε μόλις με ένοιωσε το άγγιγμα μου. "Συγνώμη για το πρωί" είπα και εκείνος μου απάντησε κατευθείαν "Ειι...Μην απολογήσε! Κατάλαβα ότι κάτι σου χάλασε την διάθεση και δεν ήθελες να μου μιλήσεις αλλα να ξέρεις όταν είσαι έτοιμη θα είμαι εδω για να σε ακούσω" ανταποκρίθηκε. "Ευχαριστώ" είπα χαμογελώντας ενώ παράλληλα ο Άπο φώναξε "Εεε Σάρα!". Γύρισα και τον κοίταξα να μου κάνει νόημα να τον ακολουθήσω.Σήκωσα το κεφάλι για να δω την έκφραση του Θάνου ο οποίος μου χαμογελούσε."Πρόσεχε!"είπε και έγνεψα καταφατικά. Με άφησε απο την αγκαλιά του και ακολούθησα τον Άπο. "Απο που βγαίνει το Άπο;" τον ρώτησα όσο κατευθυνόμασταν προς ενα σκοτεινό στενό. "Δεν χρειάζεται να ξέρεις" απάντησε απότομα. Σταμάτησε να προχωράει και κάθισε στο πεζοδρόμιο πίσω απο ενα αυτοκίνητο. "Γιατί με έφερες εδω;" αναρωτήθηκα. Εκείνος άναψε ενα τσιγάρο και το έβαλε στο στόμα του. Μόλις το έβγαλε καπνός περιτύλιξε το πρόσωπό του."Θες;" με ρώτησε.Κάθισα δίπλα του χωρίς να απαντήσω και λίγο αργότερα ρώτησα ξανα "Γιατί με έφερες εδω;". Δεν γύρισε καν να με κοιτάξει. Σηκώθηκε, με έπιασε απο το χέρι και με βοήθησε να σηκωθώ και εγω δίνοντας μου τις πατερίτσες . Πέταξε το τσιγάρο κάτω και το πάτησε να σβήσει. Προχωρούσε αμίλητος και εγω τον ακολουθούσα παραξενεμενη. Δεν κατάλαβα ακριβώς ποιος ήταν ο λόγος που με πήρε μαζί του.
    Μόλις φτάσαμε στα παιδιά, ο Θάνος με πλησίασε ρωτώντας με "Ολα καλα;".
"Ναι" απάντησα μονολεκτικά. "Φίλε,ηρέμησε δεν είμαι επικίνδυνος" είπε ο Άπο. Ο Θάνος προσπέρασε τα λόγια του Άπο και δήλωσε"Να ξέρεις Σάρα η Αλκυόνη, η Αριάδνη και ο Ιάσονας επέστρεψαν στα σπίτια τους ενώ ο Σωκράτης και ο Δημήτρης θα γυρίσουν αργότερα μαζί".
"Ενημέρωσαν την Έμιλυ...;" ρώτησα χωρίς να συνεχίσω την πρόταση καθώς ο Άπο ήταν δίπλα μας. "Ναι ναι την πήρε τηλέφωνο ο Ιάσονας πριν. Εμμ...θα κοιμηθώ σε εσένα και σήμερα;" αναρωτήθηκε ο Θάνος. Ο Άπο γούρλωσε τα μάτια και κοίταξε με ένα επιφυλακτικό βλέμμα τον Θάνο. Εγω απάντησα"Ναι αν μπορείς, πλέον φοβάμαι την Ευαγγελία μετά απο ολα αυτά". Ο Θάνος χαϊδέψε τις πληγές μου και με φίλησε στο μέτωπο." Εντάξει θα κοιμηθώ μαζι σου. Φεύγουμε σε πέντε" δήλωσε και κίνησε να πάρει μια μπύρα. "Η Ευαγγελία η πρώην του Θάνου σου έκανε τις πληγές στο πρόσωπο;" ρώτησε ο Άπο."Ναι αυτή! Εσύ που ξέρεις ότι είναι πρώην του;" αναρωτήθηκα. "Η Ευαγγελία ήταν κάποτε στην παρέα μας " απάντησε."Γιατί δεν είναι πλέον;" συνέχισα τις ερωτήσεις."Πολλά ρωτάς μικρή" είπε και έφυγε καθώς ο Θάνος ερχόταν προς το μέρος μου για να αποχωρήσουμε απο τον φάρο.
    Μόλις φτάσαμε σπίτι, ανεβήκαμε στο δωμάτιό μου, ετοιμαστήκαμε και ξαπλωσαμε."Πως είσαι με το τηλεφώνημα το πρωί; "με ρώτησε ενω εγω ειχα περικυκλωθει απο τα χέρια του. "Εε εντάξει κάπως καλύτερα" απάντησα και ύστερα του εξήγησα τι ακριβώς είχε γίνει.
   Η συμπαράσταση που μου δείχνει ο Θάνος είναι πολύ σημαντική για εμενα. Εκτιμώ πραγματικά το γεγονός ότι με προστατεύει συνέχεια και είμαι ευγνώμων για αυτον. Επίσης η κατάσταση με την Ευαγγελία με έχει κυριολεκτικά κουράσει.Το όλο θεμα, ομως με τον μπαμπά μου μου προκαλεί απαίσια συναισθήματα.Θυμό, απελπισία και ενα αίσθημα αδυναμίας καθώς δεν μπορούσα πουθενά να βοηθήσω.Και ο περίεργος τρόπος που προσπάθησε να με πλησιάσει ο Άπο με έκανε να αναρωτιέμαι. Μήπως δεν είναι τόσο κακός οσο θέλει να δείχνει; Γιατί να επιλέξει έναν τέτοιο τρόπο να με προσελκύσει; Τέλος πάντων πιστεύω σήμερα ένοιωσα τόσα συναισθήματα σε μια μέρα απο οσα εχω αισθανθεί συνολικά τις τελευταίες 13 ημέρες.