επιφυλακτική αγάπη

ΆΝΩ ΚΆΤΩ μέρος 1ο

Το ξυπνητήρι χτύπησε στις εννιά και σηκώθηκα με όρεξη καθώς ένοιωθα ότι η ημέρα θα ήταν υπέροχη. Κατέβηκα στην κουζίνα και ήπια ενα ποτήρι γάλα, μετα ανέβηκα ξανα πάνω και ετοιμάστηκα για να φωνάξω τα κορίτσια. Βγήκα έξω και χτύπησα το κουδούνι τους. Μου άνοιξε η Αριάδνη λέγοντας μου "Καλημέρα!" με ένα χαμόγελο.
"Καλημέρα, είστε έτοιμες;" απάντησα.
"Φοράμε παπούτσια και ερχόμαστε" είπε και μπήκε πάλι μέσα να φωνάξει την Αλκυόνη. Λίγα λεπτά αργότερα επέστρεψαν και κατευθυνθήκαμε προς την αγορά. Ψάχναμε για αρκετή ώρα το δώρο που θα παίρναμε στον Ιάσονα και όταν βρήκαμε το ιδανικό καθίσαμε σε μια καφετέρια. Εκεί που κοιτάζαμε τον κατάλογο ήρθε ταυτόχρονα μήνυμα σε ολες μας "Λοιπόν, σήμερα στις 10 στον φάρο για να πάμε μαζί σε ενα κλαμπ" ήταν απο τον Ιάσονα και το έστειλε στην ομαδική που έφτιαξε για συνεννοούμαστε. Ολοι έκαναν like στο μήνυμά του, δεν απάντησε κανένας. Κάναμε και εμείς το ίδιο για να δηλώσουμε ότι συμφωνούμε. Ύστερα, αφότου παρήγγειλαν τα κορίτσια κάτι να πιούνε η Αριάδνη αποφάσισε να στείλει μήνυμα στον Δημήτρη. Τον ρώτησε αν θα έρθει το βράδυ για να ξεκινήσει την συζήτηση. Μίλαγαν για αρκετή ώρα. Αργότερα, φύγαμε απο την καφετέρια και γυρίσαμε στα σπίτια μας να φάμε. Δεν είχα ούτε σήμερα όρεξη να φάω ένοιωθα περίεργα απο εχτές με την κατάσταση που βρισκόταν ο Θάνος. Ζέστανα το χτεσινό φαγητό που είχα φτιάξει στην μαμα και της το σέρβιρα αν και ήταν καλύτερα και είχε όρεξη για δουλειές αλλα την συμβούλεψα να κάτσει μια ακόμα μέρα να αναρρώσει. Μετά, ανέβηκα στο δωμάτιο μου και ξάπλωσα να ξεκουραστώ καθώς το βράδυ θα καθόμασταν μέχρι αργά εξω. Μόλις ξύπνησα, κατέβηκα κάτω και έκανα παρέα στην μαμα. Όταν πέρασε η ώρα, πήγα στο σπίτι των κοριτσιών με κάποια ρούχα μου με σκοπό να με βοηθήσουν μα διαλέξω τι θα βάλω και να με ετοιμάσουν για την αποψινή μας έξοδο. Μου είπαν να φορέσω ενα άσπρο κοντό φόρεμα και εγω συμφώνησα. Είπα και εγω την γνώμη μου για τις δικές τους επιλογές ρούχων και όταν ετοιμαστήκαμε φύγαμε απο το σπίτι και κατευθυνθήκαμε προς το σημείο συνάντησής μας με τα παιδιά. Μόλις φτάσαμε συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε ξεχάσει το δώρο. Ευτυχώς όμως είχαμε έρθει 10 λεπτά νωρίτερα και αν έτρεχε κάποιος θα προλάβαινε να επιστρέψει πριν έρθουν οι άλλοι. Έτσι έτρεξα μέχρι το σπίτι καθώς το δώρο βρισκόταν στο σπίτι μου, το είχα κρατήσει εγω. Γενικότερα τρέχω γρήγορα οπότε οι ικανότητές μου μας ευνόησαν. Γύρισα λίγο πριν έρθουν ευτυχώς. Πρώτος πρώτος ήρθε ο Ιάσονας και τον πλησιάσαμε για να του ευχηθούμε χρόνια πολλά και να του δώσουμε το δώρο του.
"Ευχαριστώ πολύ" δήλωσε ο Ιάσονας.
"Ορίστε και το δώρο σου" είπε η Αριάδνη.
"Κορίτσιααα δεν έπρεπε, σας ευχαριστώ πολύ πάντως" απάντησε. Εμείς χαμογελάσαμε και ύστερα γυρίσαμε προς τις φωνές που ερχόταν απο το βάθος. Ήταν τα παιδιά που τραγουδούσαν το κλασικό τραγούδι για τα γενέθλια κάποιου. Μόλις ήρθαν αγκάλιασαν ολοι τον Ιάσονα και μετά ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε προς το κλαμπ που μας είχε υποσχεθεί ο Ιάσονας. Όταν φτάσαμε μας ρώτησε τι θέλαμε να πιούμε ενω η σερβιτόρα μας μοίραζε καταλόγους. Κάθισα ανάμεσα απο τον Θάνο και τον Ιάσονα. Μου άρεσε που καθόμουν δίπλα του αλλα ταυτόχρονα με προβλημάτιζε το γεγονός ότι δεν θα εχω την δυνατότητα να τον βλέπω και να χάνομαι στα μάτια του ή να δω αν είχε διάθεση. Ολοι παρήγγειλαν εκτός απο εμένα, δεν είχα όρεξη να πιω οτιδήποτε. Ο Ιάσονας προσπάθησε να με πείσει να πάρω κατι και τα κατάφερε καθώς δεν ήθελα να φανώ ακατάδεκτη. Λίγο αργότερα, ένοιωθα το στομάχι μου να ανακατεύεται και πήγα στην τουαλέτα. Εκεί έριξα λίγο νερό στο πρόσωπό μου. Η Αριάδνη κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλα και ήρθε να με ρωτήσει τι έπαθα. Τις απάντησα ότι δεν έχω κάτι απλά με πόνεσε το κεφάλι από την δυνατή μουσική. Δεν ήθελα να την αγχώσω για αυτό της είπα ψέματα. Όταν επέστρεψα στο τραπέζι, πριν κάτσω παραπατησα και παραλίγο να πέσω, αλλά με κράτησε ο Θάνος.
"Είσαι εντάξει;" με ρώτησε
"Όχι και τόσο αλλά δεν πειράζει, ευχαριστώ που ρωτάς πάντως " του απάντησα
"Πειράζει!Θέλεις να μου πεις τι έπαθες;" είπε
"Μην αγχώνεσαι δεν εχω κάτι σπουδαίο" ανταποκρίθηκα.
"Καλα αλλα ό,τι θέλεις να μου πεις, δεν θέλω να πάθεις κάτι" δήλωσε ο Θάνος.
"Εντάξει, ευχαριστώ "είπα. Μετά απο λίγο, όταν ήρθαν τα ποτά κάναμε όλοι μια πρόποση για τον Ιάσονα ο οποίος μας ευχαρίστησε που μπήκαμε στην παρέα τους.
Μιλάγαμε για αρκετή ώρα μεταξύ μας για διάφορα θέματα, Η Αλκυόνη με τον Σωκράτη, η Αριάδνη με τον Δημήτρη, εγώ με τον Ιάσονα και καμια φορά έπαιρνε μέρος στην συζήτηση και ο Θάνος. Όταν κάναμε μια παύση απο την κουβέντα μας βρήκα την ευκαιρία να ρωτήσω το Θάνο τι συνέβη και βρισκόταν σε τέτοια κατάσταση. Δεν ήθελα να τον βλέπω ετσι, έπρεπε κάτι να κάνω για να αλλάξει η διάθεσή του οπότε τον ρώτησα "Είσαι εντάξει;".
"Άστο καλύτερα να μην επιβαρύνω το κλίμα σήμερα" απάντησε.
"Δεν θα επιβαρύνεις κανέναν, βγάλε το βάρος απο μέσα σου" του είπα.
"Αν είναι το συζητάμε αύριο τώρα δεν πρέπει να αλλάξει η διάθεση κανενός" δήλωσε.
"Εντάξει" ανταποκρίθηκα.
Μόλις τελειώσαμε τα ποτά μας σηκωθήκαμε να χορέψουμε στην πίστα που ήταν μαζεμένοι πάρα πολλοί και χοροπήδαγαν με τον ρυθμό. Κάποια στιγμή δεν ένοιωθα τα πόδια μου και να παραπατούσα . Σταμάτησα και κάθισα να ξεκουραστώ σε μια καρέκλα. Μετά απο λίγα λεπτά ξανά σηκώθηκα και μπήκα πάλι στο τσούρμο αλλα αυτήν την φορά πήγα εσκεμμένα δίπλα στον Θάνο για να τον χαζεύω. Αργότερα, άρχισα να ζαλίζομαι και να βλέπω δίπλα κάποια πράγματα. Πάλι παραπατούσα αλλα προσπάθησα να βρω μια καρέκλα να καθίσω. Ήταν όλες πιασμένες και σκέφτηκα να ψάξω λίγο πιο πέρα απο την πίστα. Αλλά πριν καν ξεκινήσω να ψάχνω έχασα τις αισθήσεις μου και έπεσα στο πάτωμα. Ο Θάνος που ήταν δίπλα μου μόλις συνειδητοποίησε τι έγινε με πήρε στα χέρια του και με έβγαλε απο τον πολύ κόσμο. Αμέσως μετά, πήρε τηλέφωνο τον Ιάσονα για να του πει τι είχε συμβεί και συναντηθούν κάπου εξω απο το μαγαζί που να μην έχει άτομα για να δουν τι θα κάνουν. Ο Ιάσονας φώναξε και τους άλλους και μαζεύτηκαν πίσω από το μαγαζί που δεν περνούσε κανένας. Ο Θάνος είχε ήδη πάρει τηλέφωνο το ασθενοφόρο να έρθει. Μέχρι τότε όμως συζητούσαν για το αν θα έπρεπε να ενημερώσουν την μαμα μου.
"Εγω που ξέρω καλα την μαμα της, μπορώ να όπως πως θα την άγχωνε υπερβολικά το γεγονός ότι η κόρη της λιποθύμησε για αυτό προτείνω να πάμε στο νοσοκομείο και αν είναι κάτι σοβαρό να την πάρουμε τηλέφωνο αλλιώς να μην της το πούμε" είπε η Αριάδνη.
"Σωστά, όσο κακό και αν φαίνεται να μην την ενημερώσουμε είναι η καλύτερη λύση, το ίδιο θα ήθελα και η Σάρα πιστεύω" ισχυρίστηκε η Αλκυόνη.
" Εντάξει. Οπότε πρέπει να χωριστούμε, δυο άτομα θα πάνε μαζι της, το ένα να είναι αγόρι μήπως χρειαστείτε κάτι" πρότεινε ο Ιάσονας.
" Θα πάω εγω μαζι της " είπε η Αριάδνη.
" Θα έρθω και εγώ " δήλωσε ο Θάνος.
" Αρα Αριάδνη και Θάνος πατε μαζι της και εμείς πάμε με τα πόδια, πρέπει να ξεκινήσουμε πιστεύω τώρα για να είμαστε εγκαίρως εκεί " είπε ο Ιάσονας και έφυγαν γρήγορα. Πέντε λεπτά αργότερα το ασθενοφόρο έφτασε και μας πήρε . Φτάσαμε πριν τους άλλους στο νοσοκομείο, με έβαλαν σε ενα δωμάτιο και μου έκαναν κάποιες εξετάσεις. Είχα συνέλθει αλλα δεν ήμουν σε θέση να συνειδητοποιήσω τι είχε συμβεί. Μετα από λίγο άφησαν την Αριάδνη και τον Θάνο να μπουν στο δωμάτιο που ήμουν. Η Αριάδνη με έπνιξε με ερωτήσεις που δεν προλάβαινα να ακούσω για να απαντήσω. Ο Θάνος προσπάθησε να την ηρεμήσει διότι είχε αγχωθεί και της είπε να πάει στο μπάνιο να ρίξει νερό στο πρόσωπό της. Ύστερα ήρθε και με ρώτησε "Πως είσαι;". Άργησα να απαντήσω καθώς αφαιρέθηκα κοιτώντας τον.
"Νομίζω καλά, βασικά είμαι μπερδεμένη" ανταποκρίθηκα . Μου έπιασε το χέρι και μου είπε "Μην αγχώνεσαι, ολα θα πάνε καλά". Δεν το περίμενα, με ξάφνιασε, μου άρεσε όμως ένοιωθα σιγουριά όσο με κρατούσε. Λίγα λεπτά αργότερα μπήκαν η Αριάδνη με τα παιδιά που μόλις είχαν έρθει μεσα στο δωμάτιο και ο Θάνος άφησε το χέρι μου και έκανε ενα βήμα πιο πίσω. Παραξενεύτηκα, δεν κατάλαβα τον λόγο που το έκανε αυτό.
"Πως είσαι;" ρώτησε η Αλκυόνη.
"Τώρα είμαι καλά" απάντησα και κοίταξα τον Θάνο ο οποίος μου χαμογέλασε.
Περιμέναμε αρκετή ώρα μέχρι που ήρθε μια νοσοκόμα για να μας ανακοινώσει τα αποτελέσματα των εξετάσεων αλλα αντί για αυτό μου έκανε πρώτα κάποιες ερωτήσεις.
"Πόσες ώρες είχες να φας ενα κανονικό γεύμα;" ρώτησε. Εγω αιφνιδιάστηκα, δεν περίμενα να με ρωτήσει κάτι τέτοιο οπότε σκέφτηκα λιγάκι και απάντησα.
"Τέσσερις μέρες" είπα και ένοιωσα ταπεινωμενη συνειδητοποιώντας το λάθος μου. Ολοι γουρλωσαν τα μάτια και η νοσοκόμα είπε" Μάλιστα, αυτός ήταν ο λόγος που λιποθύμησες. Δεν χρειάζεται να κάτσεις για πολυ ακόμα εδω, θα σε ειδοποιήσει κάποιος συνάδελφος ποτέ θα μπορείς να φύγεις. Περαστικά".
"Ευχαριστώ" απάντησα χαμηλόφωνα.
"Δεν το πιστεύω" δήλωσαν ξαφνιασμενες τα κορίτσια.
"Συγνώμη που σας αναστάτωσα" είπα. Η Κλαυδία και η Έμιλυ έφυγαν χωρίς να πουν τίποτα. Επίσης, ο Δημήτρης ισχυρίστηκε ότι έπρεπε να γυρίσει σπίτι και έφυγε και αυτός.
Η Αριάδνη και η Αλκυόνη προσπαθούσαν να σκεφτούν μια λύση για να μην γυρίσουν σπίτι και να κάτσουν μαζι μου αλλα η μαμα τους τις περιμένει πάντα να έρθουν πριν κοιμηθεί οπότε θα καταλάβαινε ότι κάτι είχε συμβεί και δεν επιστρέφουν. Έτσι τους ειπα
"Δεν πειράζει γυρίστε σπίτι και αν ρωτήσει η μαμα το πρωί που είμαι να της πείτε ότι κοιμήθηκα σε μια απο τις κοπέλες που γνωρίσαμε πρόσφατα". Αυτές συμφώνησαν και έφυγαν βιαστικές.
"Μπορείς να πηγαίνεις, θα κάτσω εγώ" είπε ο Θάνος στον Ιάσονα.
"Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να γυρίσω σπίτι "είπε και ήρθε να με χαιρετήσει και πριν κλείσει την πόρτα φεύγοντας έκανε νόημα στον Θάνο" Να την προσέχεις! Τα λέμε αύριο". Εκείνος έγνεψε καταφατικά και έσυρε την καρέκλα δίπλα απο το κρεβάτι μου. Κάθισε και με κοίταγε και ύστερα μου πρότεινε "Κοιμήσου λιγάκι, πρέπει να ξεκουραστείς και όταν έρθει η νοσοκόμα να μας πει ότι μπορείς να φύγεις θα σε ξυπνήσω. Δεν θα φύγω απο εδω". Του χαμογέλασα και έκλεισα τα μάτια μη γνωρίζοντας τι μου επιφυλάσσει το μέλλον. Συνειδητοποίησα ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο.