επιφυλακτική αγάπη

ΣΥΝΑΝΤΏΝΤΑΣ ΤΟ ΣΚΟΤΆΔΙ

    Η ώρα ήταν δυο. Στην Μαδρίτη θα ήταν μια αφού έχουμε μια ώρα διαφορά με την Ισπανία. Το τηλέφωνό μου χτύπησε και εγω πετάχτηκα απότομα απο το κρεβάτι. Απάντησα γρήγορα "Παρακαλώ"
"Ελα Σάρα μου! Συγνώμη για την ώρα που καλώ αλλα δεν εχω χρόνο μέσα στην ημέρα" απάντησε ο μπαμπάς.
"δεν πειράζει μπαμπά απλά μπορώ να σε πάρω εγω σε λιγάκι ξανά;" ρώτησα.
"Εννοείται!" είπε και σταμάτησα την κλήση. Αμέσως πληκτρολόγησα γρήγορα τον αριθμό του Άπο.Μόλις απάντησε είπα βιαστικά"Άπο
συγνώμη που σε παίρνω τέτοια ώρα αλλα με πήρε μόλις ο μπαμπάς τηλέφωνο "
"Ολα εντάξει. Μην αγχώνεσαι, περίμενε και σε ενα τέταρτο είμαι εκεί, κατέβα να μου ανοίξεις την πόρτα".
Τα λεπτά μέχρι να φτάσει σπίτι μου περνούσαν σαν αιώνας. Είμαι γενικότερα αγχώδης άνθρωπος αλλα αυτήν την ημέρα το στρες που ένοιωσα δεν το είχα ξαναντιμετωπίσει.
Ύστερα απο λίγη ώρα κατέβηκα κάτω ήσυχα και άνοιξα την πόρτα στον Άπο. "Πάμε πάνω! "είπα και με ακολούθησε. Μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο κλείδωσα την πόρτα. Πληκτρολόγησα τον αριθμό του μπαμπά μου και πάτησα το κουμπί για να το καλέσω. "Αγχώνομαι!" είπα. "Ηρέμησε Σάρα..." και πριν προλάβει να συνεχίσει την πρόταση ο Άπο, ο μπαμπάς μου απάντησε στο τηλέφωνο. "Γεια μπαμπά" είπα.
"Με πήρες τηλέφωνο μεσα στην ημέρα είδα;Τι ήθελες να μου πεις; " αναρωτήθηκε.
Κοίταξα ανήσυχη τον Άπο. Εκείνος μου κράτησε σφιχτά το χέρι." Με την μαμα μιλάτε καθόλου;" ρώτησα. "Εμ, η αλήθεια είναι πως έχουμε μέρες να μιλήσουμε. Έχει συμβεί κάτι; "είπε. Πήρα μια βαθιά ανάσα και είπα "Η μαμα έχει γκομενο!". Κοίταξα τον Άπο ζητώντας επιβεβαίωση πως δεν είπα κάτι λάθος. "Ηρέμησε είμαι εδω" ψιθύρισε εκείνος. Ο μπαμπάς δεν μίλησε για μερικά δευτερόλεπτα. Ύστερα είπε" Το υποψιαζομουν Σάρα μου, αλλα δεν υπήρχε κάτι που μπορώ να κάνω. Εκείνη Ελλάδα και εγω Ισπανία. Δεν μπορούσα να το αποτρέψω. Έκανε την επιλογή της και σε ευχαριστώ που με ενημέρωσες".
"Της είπα να σου το πει6η ίδια αλλα δεν το έκανε και δεν ήθελα να το καθυστερήσω αλλο μπαμπά. Θέλω να γυρίσεις Ελλάδα γιατί δεν μπορώ αλλο με την μαμα και τον γκομενο της." άρχισα να κλαιω και ο Άπο με πήρε αγκαλιά." Σάρα θα κάνω ότι μπορώ για να γυρίσω γρήγορα αλλα δεν υπόσχομαι τίποτα. Κάνε υπομονή με την Κλαιρη. Πρέπει να κλείσω Σάρα τώρα γιατί αύριο θα ξυπνήσω νωρίς. Καληνύχτα! " απάντησε.
" Καληνύχτα μπαμπά " είπα και πεταξα6το τηλέφωνο κάτω. Χώθηκα στην αγκαλιά του Άπο κλαίγοντας."Δεν έπρεπε να του το πω! τώρα νοιώθω άσχημα " αναστέναξα.
" Μην σκέφτεσαι κάτι τέτοιο Σάρα! Δεν φταις εσυ για αυτό που έκανε η μανα σου. Εσύ έκανες το σωστό και ειδοποίησες τον μπαμπά σου. Είσαι καλός άνθρωπος Σάρα" τόνισε και με φίλησε στο μάγουλο. Με αυτή του την κίνηση κατάλαβα πως ήθελε να συνεχίσω αυτό που άρχισε. Έτσι ανέβηκα πριν το καταλάβει πάνω του και τον φίλησα στο στόμα. Εκείνος ανταποκρίθηκε στα πρώτα φιλιά. Με έσπρωξε απλά πίσω λέγοντας μου" Σάρα κάτι έχουμε πει για αυτό".
"Μα, Άπο σε θέλω!" απάντησα.
"Και εγω Σάρα αλλα έχεις αγόρι. Ο Θάνος είναι καλό παιδί, σε αγαπάει και τον αγαπάς μην καταστρέψεις αυτόν τον έρωτα για εμένα,μια ξεπέτα. Σκέψου λογικά. Μου αρέσεις αλλα δεν πρόκειται να προχωρήσω εφόσον ξέρω ότι αγαπάς άλλον" ανταποκρίθηκε." Μην μιλάς για λίγο " είπα και του έκλεισα τα χείλη. Εκείνος ρολαρε τα μάτια του γνωρίζοντας τι θα ακολουθήσει.
"Σάρα μην κάνεις κάτι και το μετανιώσεις πρόσεχε " είπε αλλα δεν αντιστάθηκε.
Έπνιξα τα χείλη του με φιλιά πάθους. Εκείνος απαντούσε με εξίσου παθιασμένα φιλιά. Τα χέρια του είχαν περικυκλώσει τους γοφούς μου. Άρχισα τα τον φιλάω στον λαιμό, παρασύρθηκα και του έκανα νόημα να βγάλει την μπλούζα. Την έβγαλε. Έχει τόσο γυμνασμένο κορμί που μπορούσες άνετα να διακρίνεις τις γραμμώσεις. Τον φιλούσα ασταμάτητα μέχρι την στιγμή που πήρε την πρωτοβουλία και σηκώθηκε, με ξάπλωσε στο κρεβάτι καιμε ξεντυσε. Έμεινα με τα εσώρουχα και τα χείλη είχα πάρει φωτιά. Κατέβασε το εσώρουχο και με φιλούσε απαλά. Ύστερα ένοιωσα δύο δάχτυλά του να μπαίνουν στον κόλπο μου. Αναστέναξα και εκείνος άρχισε να τα κουνάει ρυθμικά.
  Τον Άπο τον σταμάτησε μετά απο λίγο το τηλέφωνο μου μου χτυπούσε. Αρπάζω το τηλέφωνο και απαντώ. "Παρακαλώ;" είπα.
"Σάρα; Με ακούς; Η Κλαυδία είμαι, σε παρακαλώ ελα τώρα σπίτι μου!" απάντησε φανερά αγχωμένη. "Κλαυδία τι έγινε; Είσαι καλά;" αναρωτήθηκα στρεσαρισμενη. "Σάρα σε παρακαλώ..." είπε και το τηλέφωνο έκλεισε. Πριν καλά καλά συνειδητοποιήσω τι είχε μόλις συμβεί, πετάχτηκα απο το κρεβάτι και φόρεσα βιάστηκα τα ρούχα μου.
" Σάρα τι εγινε;" ρώτησε ο Άπο.
" Ντύσου η Κλαυδία ήταν δεν ακουγόταν καλα ήθελε να πάω σπίτι της. Πάμε! " τόνισα και εκείνος ντύθηκε γρήγορα. Φύγαμε απο το σπίτι τρέχοντας. Φτάσαμε στο σπίτι της Κλαυδίας δέκα περίπου λεπτά αργότερα. Η πόρτα του σπιτιού της ήταν κλειστή αλλα ήξερα ότι αφήνει την πίσω πόρτα ανοιχτή. Μόλις φτάσαμε μπήκαμε μέσα στο σπίτι. Υπήρχε ησυχία. Ανεβήκαμε τα σκαλιά χωρίς να ξέρουμε τον προορισμό μας. Άνοιξα μια πόρτα απότομα. Το δωμάτιο της Κλαυδίας ήταν άδειο. Στο επόμενο δωμάτιο υπήρχαν απλα μεγάλα κουτιά. Ο Άπο άνοιξε μια πόρτα. Ήταν το μπάνιο. Έριξε μια γρήγορη μάτια και προχώρησε. Πέρασα και κοίταξα και εγω. Είδα την Κλαυδία ξάπλα στην μπανιέρα. "Άπο εδω είναι!" είπα και έτρεξα να την σηκώσω. "Κλαυδία!" φωναξα. Ο Άπο προσπάθησε να την σηκώσει. Μάταια. Έπιασε τον καρπό της ώστε να δει αν έχει σφυγμό. Με κοίταξε απελπισμένος στα μάτια. Κούνησα το κεφάλι αρνητικά. "Οχι, οχι, οχι. Κλαυδία! Κλαυδία ξύπνα σε παρακαλώ!" ούρλιαζα. Δάκρυα κύλισαν.
"Καλώ ασθενοφόρο" είπε ο Άπο. "Άπο θα ζήσει;" ρώτησα. Απέφυγε την ερώτηση. Προσπάθησα να της κάνω τεχνίτη αναπνοή. Δεν μπορούσα να πιστέψω τι είχε συμβεί. "Άπο απαντά μου!" είπα." Σάρα μετά απο υπερβολική δωση μου φαίνεται αδύνατο να τα καταφέρει" απάντησε. Ούρλιαζα. Ο Άπο με αγκαλιασε σφιχτά." Έρχεται το ασθενοφόρο τώρα" ψιθύρισε. Δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαιω.
   Το ασθενοφόρο έφτασε και ανέβηκαν πάνω ώστε να πάρουν την Κλαυδία. Δύο μεγαλόσωμοι άντρες την κουβάλησαν μέχρι κάτω ενω ένας άλλος μας ρώτησε "Παιδιά τι συνέβη;".
"Με πήρε τηλέφωνο λέγοντας ότι ήθελε να έρθω σπίτι της γρήγορα. Ήρθαμε και την βρήκα έτσι. Θα ζήσει;" είπα χωρίς να μπορώ να κρατήσω τα δάκρυα μου. "Υπερβολική δωση;" ρώτησε. "Ναι" απάντησε ο Άπο. "Ευχαριστώ παιδιά, ενημερώστε τους γονείς της. Θέλετε να έρθετε μαζί μας; "είπε και εμείς συμφωνήσαμε. Πήρα το τηλέφωνο της Κλαυδία που είχε παρατήσει στο μπάνιο και έτρεξα στο ασθενοφόρο. Μπήκα μέσα μαζί με τον από και δυο ακόμα γιατρούς. Εκείνοι προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να την σώσουν. Ετρεμα. Προσπάθησα με κάθε κουράγιο να τηλεφωνήσω στους γονείς της. "Γειά σας, η Σάρα είμαι η φίλη της Κλαυδίας. είπα." Γειά σου Σάρα μου, τι έγινε ;" απάντησε." Θέλω να είστε ψύχραιμη, η κόρη σας πάει τώρα στο νοσοκομείο απο υπερβολική δωση ηρωινης. Ελάτε γρήγορα εκεί " ενημέρωσα και έκλεισα το τηλέφωνο βιαστικά. Έβλεπα τους γιατρούς να παιδευονται να την σώσουν. Φαινόταν ολα μάταια. Άπο προσπαθούσε να με καθησυχάσει.
   Όταν φτάσαμε στο νοσοκομείο, οι γιατροί πήραν την Κλαυδία και έφυγαν γρήγορα. Εγω με τον Άπο τους ακολουθούσαμε τρέχοντας. Μπήκαν μέσα σε ένα δωμάτιο και έκλεισαν την πόρτα πίσω τους. Μια νοσοκόμα εμφανίστηκε ξαφνικά και με ειδοποίησε ότι έπρεπε να περιμένουμε το πολύ ενα μισάωρο εδω έξω. Κοίταξα το ρολόι στον διπλανό τοίχο. Η ώρα Ήταν τέσσερις και μισή. Ακόμα πρωί και είχαν ήδη συμβεί τόσα πολλά.
   Κάθισα με τον Άπο στο σαλόνι του νοσοκομείου. Λίγο αργότερα μπήκαν μέσα γεμάτοι άγχος οι γονείς της Κλαυδίας." Που είναι;" φώναξε η μαμα της. Σηκώθηκα και την αγκάλιασα. Ο Άπο εξήγησε αντί για εμένα "Είναι μέσα, προσπαθούν να την σώσουν" δήλωσε. "Τι της κάνατε;" είπε αναστατωμενη η γυναίκα. "Υπερβολική δόση, κυρία μου. Η κόρη σας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη κατάσταση".Εκείνοι κάθισαν στον καναπέ κλαίγοντας.
   Μετά από λίγο, οι γιατροί βγήκαν έξω. Ένας μας πλησίασε και εμείς σηκωθήκαμε."Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να την σώσουμε. Λυπάμαι πολύ. Θα την μεταφέρουμε στον κάτω όροφο για τπξικολογικες εξετάσεις ώστε να είμαστε σίγουροι ότι η υπερβολική δόση της προκάλεσε θάνατο". είπε ο γιατρός.
Κοίταξα στα μάτια τους γονείς της. Φάνηκαν να χάνουν την γη κάτω απο τα πόδια τους. Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο πονάνε. Τόσο μικρή κοπέλα.
   Εγω με τον Άπο λίγο αργότερα βγήκαμε έξω μέχρι να βγουν οι εξετάσεις. Καθίσαμε σε ενα πεζούλι.
"Δεν θέλω να πάθεις το ίδιο Άπο. Δεν θέλω να σε χάσω!" τα δάκρυα κυλούσαν ασταμάτητα. Με πήρε αγκαλιά. "Ούτε εγω θελω να σε χάσω Σάρα. Θα τα κόψω τα ναρκωτικά, στο υπόσχομαι" δήλωσε.
   Τα λεπτά περνούσαν τόσο αργά. Ο χρόνος με σκότωνε. "Θες να συζητήσουμε για ότι συνέβη πριν μεταξύ μας; " ξεκίνησε εκείνος.
Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά. "Το μετανιώσες; "ρώτησε." Οχι, απλα σκέφτομαι τον Θάνο. Είχες δίκιο όντως τον αγαπάω και δεν θέλω να τον χάσω. Μου άρεσε όμως ότι έγινε μεταξύ μας" απάντησα." Και εμένα μου άρεσε Σάρα. Ήξερα ότι θα ήθελες να το σταματήσουμε. Ήταν λάθος αλλα το ευχαριστήθηκα. Δεν το μετανιώνω. Μπορείς να το πεις στον Θάνο και να σταματήσουμε να μιλάμε ή ακόμα μπορούμε να μην μιλήσουμε ποτέ για αυτό και ξα συνεχίσουμε τις ζωές μας. Θα βρισκόμαστε. Δεν θα ξαναγίνει όμως κάτι τέτοιο." πρότεινε ο Άπο.
" Συμφωνώ. Φίλοι. Να σε ρωτήσω όμως, σε πειράζει που δεν είμαι μαζι σου; " αναρωτήθηκα." Εννοείται και με πειράζει, αλλα ξέρω ότι με τον Θάνο θα είσαι ασφαλής και ευτυχισμένη. Αυτό μου αρκεί". είπε χαμογελώντας.  Τον αγκάλιασα.
    Κοίταξα το ρολόι του κινητού μου. Είχε πάει έξι η ώρα. Αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο τον Θάνο." Ελα Σάρα, είσαι καλα;Γιατί με παίρνεις τόσο νωρίς; " ρώτησε.
" Θάνο έλα στο νοσοκομείο, είμαι με τον Άπο, η Κλαυδία πέθανε απο υπερβολική δωση πριν απο λίγες ώρες. Σε περιμένουμε εξω απο το νοσοκομείο. Μην αργήσεις" είπα.
"Τι; Έρχομαι γρήγορα" δήλωσε και έκλεισε το τηλέφωνο. Ύστερα ειδοποίησα την Αλκυόνη, την Αριάδνη και τον Ιάσονα για να έρθουν και αυτοί. Πρώτος έφτασε ο Θάνος. Έτρεξε προς τα εμάς. Σηκώθηκα και με αγκαλιασε σφιχτά." Είσαι καλά;"αναρωτήθηκε αγχωμένος. "Είμαι καλύτερα" είπα." Εσύ από πως είσαι;" ρώτησε. Ο Απο του απάντησε αρνητικά.
"Πω ρε παιδιά! Εσείς την βρήκατε ;"
"Ναι, είχε έρθει σπίτι μου ο Άπο γιατί με πήρε τηλέφωνο ο μπαμπάς να του εξηγήσω και μετά απο λίγο μας πήρε η Κλαυδία. Μόλις φτάσαμε σπίτι της ήταν ήδη αργά" απάντησα." Δεν μπορώ να φανταστώ τι περάσατε" είπε και κάθισε μαζί μας.
    Όταν ήρθαν και οι υπόλοιποι, λίγο αργότερα βγήκαν οι γονείς της έξω λέγοντας μας" Παιδιά πηγαίνετε σπίτια σας, τα αποτελέσματα θα βγουν το βράδυ. Θα ενημερώσω εγω την Σάρα και θα σας τα μεταφέρει. Ευχαριστώ πολύ που ήσασταν εδω".
  Ο καθένας γύρισε σπίτι του. Εγω και ο Θάνος πήγαμε σπίτι μου. Κανένας απο την παρέα δεν θα έβγαινε το σημερινό βράδυ. Κανένας δεν είχε διάθεση για χαβαλέ και για κουβέντα. Στο σπίτι μόλις φτάσαμε άνοιξα την μαμα πόρτα και βρήκα την μαμα με τον γκομενο της να τρώνε. Έπαθαν σοκ που με είδαν τέτοια ώρα. "Καλημέρα Σάρα μου, θες να φας; Να γνωριστείτε και με τον Γρηγόρη". είπε εκείνη. Εγω γέλασα ειρωνικά. "Ούτε νοιάστηκες που ήμουν ολο το βράδυ, τι ώρα γυρνάω και πως αισθάνομαι. Να ξέρεις τα είπα όλα στον μπαμπά" απάντησα απότομα. Πήρα τον Θάνο απο το χέρι και ανεβήκαμε στο δωμάτιό μου. Ξαπλωσαμε και εμένα με πήρε ο ύπνος καθώς δεν είχα κοιμηθεί σχεδόν κάθομαι ολο το βράδυ. Ο Θάνος ξάπλωσε μαζί μου.
   Όλη την ημέρα την πέρασα μαζί με τον Θάνο στο δωμάτιό μου. Αργά το απόγευμα αποφασίσαμε να παραγγείλουμε φαγητό απέξω. Άνοιξα το κινητό μου και είδα ενα μήνυμα που μου έστειλε η μαμα της Κλαυδίας. Έλεγε "Καλησπέρα Σάρα μου, ελπίζω να νοιώθεις καλύτερα. Ήθελα να σου πω ότι βγήκαν τα αποτελέσματα των εξετάσεων και έδειξαν ότι η Κλαυδία πέθανε απο υπερβολική δόση ηρωινης όπως υποθεσατε και εσείς."Το διάβασα στον Θάνο να το ακούσει και ύστερα της απάντησα "Ευχαριστώ που με ενημερώσατε. Τα Συλλυπητήριά μου". Αργότερα εκείνη ανταποκρίθηκε " Ευχαριστώ Σάρα μου. Αύριο το πρωί είναι η κηδεία της. Ειδοποίησε τους φίλους σας να έρθετε να χαιρετησετε την Κλαυδία".
   Απαίσια μέρα. Περίεργα και απρόσμενα γεγονότα συνέβησαν. Ξάπλωσα να κοιμηθώ με τον Θάνο. Αυτό το αίσθημα ασφαλείας που νοιώθω μαζί του με κάνει να ηρεμώ. Έκλεισα τα μάτια μου και κοιμήθηκα.