επιφυλακτική αγάπη

ΕΥΤΥΧΏΣ ΥΠΆΡΧΕΙΣ

Είχα βυθιστεί στα σεντόνια, την στιγμή που άκουσα τον Θάνο να σηκώνεται απο το κρεβάτι. Άνοιξα τα μάτια μου και τον κοίταξα. "Συγνώμη, δεν ήθελα να σε ξυπνήσω" είπε κατεβάζοντας το κεφάλι. Εγω του χαμογέλασα "Δεν πειράζει,. Φεύγεις;". Εκείνος έγνεψε καταφατικά "Παω σπίτι, έχει γενέθλια η αδερφή μου σήμερα, θα καλέσει κάποιους φίλους της το απόγευμα και σκέφτηκα αν ήθελες να σε γνωρίσω στους δικούς μου. Δεν θέλω να σε πιέζω" απάντησε ενώ προσπαθούσε να φορέσει το παντελόνι του γρήγορα. "Θελω! Ναι!" τόνισα και σηκώθηκα γεμάτη χαρά απο το κρεβάτι."Ωραία, θα έρθω στις πέντε να σε πάρω και αν είναι αράζουμε σπίτι μου πριν πάμε στον φάρο "εξήγησε τι είχε στο μυαλό του και εγω συμφώνησα.
Λίγη ώρα μετά, αφού είχα χαλαρώσει στο κρεβάτι αποφάσισα να πάω δίπλα στα κορίτσια ώστε να μου εξηγήσουν τι είχε συμβεί με τον Δημήτρη. Κατέβηκα με προσοχή τις σκάλες έχοντας ως βάρος τις πατερίτσες. Μπήκα στο σπίτι των κοριτσιών και καθίσαμε στον καναπέ. "Για πείτε" ξεκίνησα. "Ουφ... δυσκολεύομαι" είπε η Αριάδνη δίνοντας πασα στην Αλκυόνη να αρχίσει την αφήγηση. "Λοιπόν, όπως σου είπαμε και εχτές, η Κλαυδία είναι στο κρατητήριο. Όλο αυτό ξεκίνησε απο την Ισαβέλλα, απο όσα κατάλαβε ο Δημήτρης. Του εξήγησε πως η Κλαυδία προσπάθησε ν βοηθήσει την Ισαβέλλα σε μια παρανομία" ανακοίνωσε παίρνοντας μια βαθιά ανάσα. "Ξέρουμε τι παρανομία;"αναρωτήθηκα σοκαρισμένη.
-Η Κλαυδία ηταν ένας ήρεμος άνθρωπος που δεν έκανε τίποτα κακό. Μισούσε το ψέμα και ήθελε να περνάει ομαλά η ζωή της, χωρίς αναταράξεις. Αλλα πλέον είχε καταντήσει "σκυλάκι" της Ισαβέλλας -
"Όχι δεν αναφέρθηκε σε κάτι συγκεκριμένο. Το μόνο που ξέρουμε είναι πως το σκηνικό αυτό έγινε στην αγορά εχτές το απόγευμα" είπε ενώ δάκρυα κυλούσαν ασταμάτητα απο τα μάτια της. Πήρα μια βαθιά ανάσα και πρότεινα μια ιδέα "Αν της μιλούσαμε; Αν επικοινωνούσε με κάποιον απο εμάς που ήταν συνδεδεμένη; ". Τα κορίτσια κοιτάχτηκαν"Η Κλαυδία δεν θέλει να ξαναδεί την Έμιλυ"αντεδρασε η Αριάδνη. "Οχι η Έμιλυ, άλλος...Για παράδειγμα εσύ Αριάδνη είχες έρθει κοντά με την Κλαυδία. Ο Ιάσονας Ήταν εκεί οπότε χρειάστηκε βοήθεια. Κάποιος. Οποιοσδήποτε. Απλα πρέπει να δράσουμε" εξήγησα και εκείνες φάνηκε να συμφωνούν.
Απο το τηλέφωνό μου ακούστηκε ο ήχος ενός μηνύματος. Άνοιξα την οθόνη και εμφανίστηκε μπροστά ένα μήνυμα απο κάποιον άγνωστο αριθμό.
"Ήρθε η Ευαγγελία σήμερα;" έλεγε το μήνυμα. Για μια στιγμή, δίστασα αλλα έπειτα κατάλαβα ποιος μου το είχε στείλει.
"Αφού δεν σου έδωσα τελικά τον αριθμό μου εχτές, πως τον βρήκες ;" πληκτρολόγησα γεμάτη απορία.
"Αν υπάρχει θέληση..." απάντησε με έναν περίεργο τρόπο χωρίς να ολοκληρωθεί η πρόταση.
"Θα σε δω σήμερα;" συνέχισε.
"Εξαρτάται" είπα μονολεκτικά.
"Απο τι εξαρτάται; "αναρωτήθηκε.
"Αν έχει ξαστεριά" χαμογέλασα αφήνοντας να το υπονοούμενο πως πέρασα ωραία εχτές μαζί του.
"Ελα και θα δεις" απάντησε. Έκλεισα και αμέσως μου δημιουργήθηκε η απορία:
Γιατί με ρωτήσει συνεχώς για την Ευαγγελία;
Προσπέρασα όμως αυτές τις σκέψεις.
"Γιατί χαμογελάς πάνω απο το κινητό;" ρώτησε η Αλκυόνη"Με τον Θάνο μιλάς;" .
Σήκωσα το κεφάλι μου και την κοίταξα "Η αδερφή του έχει γενέθλια" είπα αποφεύγοντας τις περαιτέρω ερωτήσεις με ποιον μιλούσα. "Μου πρότεινε να πάω και εγώ εκεί ώστε να με γνωρίσει στους γονείς του" χαμογέλασα."Τι ωραία, καλά να περάσετε "απάντησε η Αριάδνη και έπειτα η διάθεση και η έκφρασή μου άλλαξαν απότομα." Τι έγινε;"αναρωτήθηκε η Αριάδνη. "Η μαμα απατάει τον μπαμπά" απάντησα σκεπτική. Εκείνες έμειναν να κοιτάζουν."Της είπα ότι αν δεν το πει μέχρι σήμερα στον μπαμπά θα του το πω εγώ".
"Και...;" προσπάθησε η Αλκυόνη να καταβάλει τι σκεφτόμουν. "Δεν μπορώ να το πω! Δεν αντέχω να την αντικρίσω ώστε να μάθω αν δεν το είπε" τόνισα. "Προτιμάς να μην ξέρεις αν τον έχει ενημερώσει και να υπάρχει η πιθανότητα να μην το έχει κάνει και να συνεχίζει να απατά τον μπαμπά σου;" ρώτησε η Αλκυόνη. "Εννοείται πως όχι αλλα αν το μάθει πιστεύω δεν θα γυρίσει ποτέ ξανά πίσω"δήλωσα τρομοκρατημένη"Βασικα βρήκα τι θα κάνω!"είπα και άρπαξα τις πατερίτσες μου για να φύγω απο εκεί και να επιχειρήσω αυτό που είχα στο μυαλά μου.
" Ενημέρωσε μας!" πετάχτηκε η Αριάδνη και εγω συμφώνησα.
Επέστρεψα στο σπίτι και κάθισα στο κρεβάτι μου. Άνοιξα το κινητό και με γρήγορα πατήματα στην οθόνη οδηγήθηκα στις επαφές του κινητού μου. Ύστερα πάτησα το κουμπί και εμφανίστηκαν οι αγαπημένες μου επαφές. Πήρα μια βαθιά ανάσα και κάλεσα τον αδερφό μου. Περίμενα για λίγη ώρα αλλα δεν απάντησε.
-Λογικά θα έχει δουλειές. Θα με πάρει μετά -
Δεν είχα δύναμη να ξανα προσπαθήσω να τον καλέσω. Ένοιωθα πεσμένη και έτσι επέλεξα να κατευθυνθώ προς το σπίτι του Θάνου καθώς η ζωή μου στο σπίτι δεν μου επιφυλάσσει κάτι ενδιαφέρον πλέον.
Όταν έφτασα εκεί μου άνοιξε την πόρτα μια γυναίκα- με ξανθά, ισια μαλλιά , ψηλή, αδύνατη και με γαλανά ματιά σαν εκείνα του Θάνου-
Μόλις με είδε χαμογέλασε "Εσύ είσαι η Σάρα έτσι;". Δεν περίμενα να με αναγνωριστεί. Της ανταπέδωσα το χαμόγελο και απάντησα "Ναι!". "Εγω είμαι η μητέρα του.Ο Θάνος μου έχει μιλήσει για εσένα και εχω να παραδεχτώ πως σε περιέγραψε ακριβώς. Ξανθιά, γαλάζια ματιά και γλυκιά"έκανε μια παύση
"Περίμενα να έρθεις αργότερα".
"Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι και στα καλύτερά μου σήμερα και ήθελα να δω τον Θάνο μιας και είναι ο μόνος που μπορεί να με χαλαρώσει. Αα και χρόνια πολλά της κόρης σας..." είπα"Πως να σας λέω; "ρώτησα αμήχανα. "Κλεοπάτρα, δεν χρειάζεται πληθυντικός είσαι μέλος της οικογένειάς μας και σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου.Ελα μέσα να γνωρίσεις τον άντρα μου και την εορταζομενη" απάντησε κάνοντας με υο χέρι μια κίνηση για να μπω στο σπίτι.
Μόλις έφτασα στο σαλόνι, με πλησίασε ο πατέρας του Θάνου λέγοντας μου"Γεια σου κορίτσι μου, ποια είσαι; ". Τον διόρθωσε η Κλεοπάτρα" Φίλιππε είναι η Σάρα, το κορίτσι του Θάνου ". Εκείνος έκανε ενα επιφώνημα έκπληξης και έκοψα την σιωπή "Χρονιά πολλά, να χαίρεστε την κόρη σας" χαμογέλασα. "Σε ευχαριστούμε πολύ" είπε"Ο Θάνος είναι καλό παιδί;". Έμεινα να τον κοιτάζω και πριν προλάβω να αρθωσω λέξη εμφανίστηκε ο Θάνος." Ρε μπαμπά πραγματικά τι την ρωτάς;" έκανε μια ρητορική ερώτηση και με πήρε αγκαλιά."Πως και ήρθες τόσο νωρίς;"αναρωτήθηκε. Αλλά την στιγμή που με είδε να κλείνω απογοητευμένη τα βλέφαρά μου είπε "Εμείς πάμε πάνω, η Σάρα θα γνωρίσει την Μενία μετά".
Με βοήθησε να ανέβω τα σκαλιά και με πήγε στο δωμάτιό του. "Ελα κατσε" έδειξε το κρεβάτι του. Εκείνος κάθισε δίπλα μου και με φίλησε στο μέτωπο"Τι έχει συμβεί;". Τον κοίταξα "Πνίγομαι Θάνο" δάκρυα άρχισαν να κυλάνε."Σάρα είμαι εδω, δεν φεύγω, να το ξέρεις, μίλησε μου όταν είσαι έτοιμη" δήλωσε καθώς ένοιωθα τα χέρια του να τυλιγονται γύρω μου. Αφού άφησα αρκετά δάκρυα να πέσουν, ρουφηξα την μύτη μου και είπα" Δεν νοιώθω πλέον οικεία στο σπίτι μου. Δεν ανήκω εκεί, θέλω συνεχώς να είμαι αλλού. Οπουδήποτε. Αρκεί να μην είμαι εκεί μέσα "."Σου συνέβη κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορείς και αντέχεις τώρα που το γνωρίζεις. Συγνώμη που δεν σε πίστεψα στην αρχή και να ξέρεις μπορείς να είσαι στο σπίτι μου συνεχώς. Οπότε δεν νοιώθεις άνετα ελα χωρίς να τηλεφωνήσεις" τόνισε." Σε ευχαριστώ" εκείνος χαμογέλασε." Πραγματικά όμως εμείς οι δύο τι έχουμε ακριβώς;" επανέλαβα την χτεσινή ερώτηση καθώς μου έκαιγε το μυαλό. Με κοίταξε στα μάτια. Δεν άλλαξε τίποτα απο εχτές. Πάλι δεν απάντησε."Θάνο σε παρακαλώ " δάκρυσα. Έσκυψε το κεφάλι." Θάνο κατεβείτε έρχονται" φώναξε η μαμα του. Αναστέναξα.
Κατεβήκαμε κάτω και αντικρισαμε γύρω στα 10 μικρά κοριτσάκια να χορεύουν στον ρυθμό της μουσικής. Ο Θάνος μου πρότεινε να γνωρίσω την αδερφή του και ύστερα τους παππούδες στην κουζίνα. "Μενία!" φώναξε ο Θάνος.Εκείνη ήρθε προς το μέρος μου φανερά ενοχλημένη που ο αδερφός της την διέκοψε απο το παιχνίδι. Μόλις γνωριστήκαμε με κατεύθυνε ο Θάνος προς την κουζίνα. "Παππού, γιαγιά να σας συστήσω την Σάρα, το κορίτσι μου" ανακοίνωσε χαμογελώντας." Σάρα...μα τι όμορφη" είπε η ηλικιωμένη κυρία "Να σε ρωτήσω, το Σάρα απο που προέρχεται;" ρώτησε ύστερα. "Το όνομα Σάρα είναι εβραϊκής καταγωγής" δήλωσα γλυκά. Εκείνη όμως φάνηκε σοκαρισμένη, το ίδιο και ο παππούς του Θάνου από δίπλα της. Έμεινα να τους κοιτάζω απορημένη." Εβραίοι...;" αναστέναξε. "Ναι! " είπα περήφανα." Οι Εβραίοι είναι ιουδαϊστές" φώναξε. "Εε...και...;"αναρωτήθηκα." Δεν πρόκειται να υπάρξει ιουδαϊσμος σε αυτό το σπίτι. Τι πράγματα είναι αυτά μου λες" φώναξε ο παππούς του. "Μα δεν καταλαβαίνω τι κακό έχει ο ιουδαϊσμός" τόνισα. "Μακριά μας!" είπε η ηλικιωμένη κυρία και ο Θάνος με αγκάλιασε λέγοντας μου "Σάρα, καλύτερα να πάμε μια βόλτα ". Τον κοίταξα και ύστερα είπα" Μα δεν καταλαβαι... "με διέκοψε η φωνή του. "Σε παρακαλώ πάμε, πίστεψε με δεν θα καταλήξει καλα ολο αυτό" ψιθύρισε." Φύγε ξεδιάντροπη, μην ξαναγυρίσεις εδω μέσα" είπε αναφερόμενη σε εμένα σχεδόν ουρλιάζοντας." Γύρισα την πλάτη μου και αποχώρησα με τον Θάνο απο το σπίτι. "Συγγνώμη για ολο αυτό, είσαι εντάξει;" ρώτησε εμφανώς απογοητευμένος.
"Ολα καλα, καταλαβαίνω πως είναι μεγάλοι σε ηλικία και δεν αποδέχονται κάποια πράγματα αλλα και πάλι αυτό δεν δικαιολογεί τον ρατσισμό τους" αναστέναξα. "Καλα κάναμε και φύγαμε" είπα και ύστερα συνεχίσαμε να περπατάμε γύρω γύρω στην γειτονιά του Θάνου με υπερβολικά αργό βαθμό.
-αύριο βγάζω τον γύψο!-
Καθίσαμε σε ενα παγκάκι και μιλούσα για διάφορα θέματα, αλλα κανένα απο αυτά δεν ήταν σημαντικό. Κάποια στιγμή προσπάθησα να ξαναφέρω στην συζήτηση την ερώτηση που του κάνω απο εχτές και επανειλημμένα δεν απαντάει. Άλλαξε αμέσως θέμα μόλις κατάλαβε ότι επιχείρησα να κάνω την γνωστή πλέον ερώτηση :"Θάνο τι έχουμε εμείς οι δύο;"
Με έχει κουράσει όλο αυτό το θέμα και δεν ξέρω πόσο θα αντέξω ακόμα αν δεν μου απαντάει. Θέλω ειλικρίνεια στην σχέση μας και αυτό αρχίζει να ξεθωριάζει όσο αρνείται να απαντήσει.
Το τηλέφωνο του Θάνου χτύπησε. Η μαμα του του είπε να γυρίσει σπίτι καθώς θα εσβηναν τα κεράκια και ύστερα να καθόταν σαν οικογένεια να φάνε.
"Ώρα να φύγω λοιπόν" δήλωσα.
"Με τίποτα! Θα έρθεις μαζί μου, θα φάμε όλοι μαζί. Δεν μπορούν να σε διώξουν. Εγω σε θέλω εκεί" τόνισε.
"Μα Θάνο θα φανώ αγενής, μην σας ενοχλώ κιόλας" αναστέναξα.
"Εκείνοι ήταν αγενείς, εσύ τους απάντησες καλα ενώ η γιαγιά μου και ο παππούς μου σου συμπεριφερθηκαν απαίσια. Αν χρειαστεί κάποιος να φύγει θα είναι εκείνοι εσένα δεν θα σε αφήσω να φύγεις" είπε αποφασίστηκα και χωρίς να μου αφήνει περιθώριο άρνησης πήρε τον δρόμο του γυρισμού.
" Καλα αλλα ντρέπομαι λίγο μετά απο οσα έχουν συμβεί " παραδέχτηκα .
" Εγω είμαι εδω" απάντησε.
Μόλις φτάσαμε στο σπίτι, μπήκαμε μεσα μαζι. Ο Θάνος με κρατούσε απο την μέση. "Δεν σου είπα να μην την ξαναφέρεις;" ρώτησε η γιαγιά του. Ο Θάνος δεν απάντησε και οδήγησε στην τραπεζαρία. Έσβησε τα κεράκια η Μενία και καθίσαμε όλοι μαζι περιμένοντας το φαγητό. Ύστερα προσφέρθηκα να βοηθήσω στο σερβίρισμα αλλα η Κλεοπάτρα αρνήθηκε . Μόλις τα φαγητά ήταν έτοιμα αρχίσαμε να τρώμε. Η γιαγιά του πέταξε το πιρούνι νευρικά κάτω.
"Εγω δεν κάθομαι στο τραπέζι με τέτοιον άνθρωπο. Φύγε, τώρα μικρή!". φώναξε. Ο παππούς του την υποστήριξε λέγοντας μου "Δεν ανήκει σε εμάς πρέπει να φύγει τώρα".
Εγω κρατούσα την ψυχραιμία μου όσο μπορούσα. Δεν απάντησα σε κανένα σχόλιο. Ο Θάνος δίπλα μου έδειχνε εκνευρισμενος"Γιαγια, παππού σταμάτησε να κρίνετε την Σάρα" τόνισε.
"Παιδί μου δεν σου αξίζει τέτοιος άνθρωπος να την βγάλεις απο την ζωή σου είναι αντίχριστη. Φύγε!" απάντησε εκείνη. Πήρα μια βαθιά ανάσα. "Τέλος!" φώναξε ο Θάνος χτυπώντας το τραπέζι με δύναμη. Του κράτησα το χέρι και του ψιθύρισα" Ει ηρέμησε"."Όχι Σάρα!" τράβηξε το χέρι του."Είστε απαράδεκτοι, παππού, γιαγιά δεν περίμενα να συμπεριφεροσασταν έτσι σε κάποιον. Δεν ξέρω τι να πω πραγματικά. Βγάζετε τέτοιο μίσος στην Σάρα, ενώ αυτή απο την αρχή σε όλους εδω μεσα συμπεριφέρεται τέλεια. Σεβαστείτε!" πήρε μια ανάσα. "Δεν με ενδιαφέρει τι λες Θάνο, απλά να διώξεις. Δεν αξίζει να κάθεται εδω" απάντησε ο παππούς του." Όχι, δεν πάει πουθενά. Την Σάρα την αγαπάω και δεν πρόκειται να φύγει απο εδω. Αν είναι κάποιος να φύγει απο εδω θα είστε εσείς "είπε αποφασιστικά.
- Έμεινα. Νομίζω κοκαλωσαν όλοι για τον τρόπο που μίλησε στους παππούδες. Εγω όμως σοκαρίστηκα που παραδέχτηκε ότι με αγαπάει. Μα γιατί όταν τον ρώταγα δεν απαντούσε-
"Θάνο έξω! "φώναξε η μαμα του, Κλεοπάτρα. Εκείνος γύρισε και έφυγε. Προσπάθησα να τον προλάβω αλλά δεν είχα την δυνατότητα να τρέξω"Θάνο! περίμενε".Βγήκα έξω και εκείνος είχε ήδη προχωρήσει. "Θάνο σε παρακαλώ" φώναξα. Έστρεψε το κεφάλι του προς εμένα. Με κοίταξε με ένα τόσο απελπισμένο βλέμμα. Δάγκωσε θλιμμένος τα χείλη του. Δάκρυσα. Προσπάθησα να σκουπίσω τα δάκρυα. Ο Θάνος με πλησίασε με γρήγορο ρυθμό. Ήρθε και με αγκάλιασε σφιχτά. "Θάνο..." δεν μπορούσα να διακόψω το κλάμα. Σήκωσε το κεφάλι και μου σκούπισε τα δάκρυα "Σε παρακαλώ μην κλαις". Τον κοίταξα και χαμογέλασα αγνά "Θάνο...".Κούνησε ερωτηματικά το κεφάλι του. "Θάνο και εγω σε αγαπώ". Με αγκάλιασε ξανά. "Γιατί όταν σε ρώταγα δεν μου το έλεγες και με έκανες να αναρωτιέμαι και να αμφιβάλω για εμάς;"
"Σάρα φοβόμουν μήπως εσύ δεν νοιώθεις κάτι τέτοιο" είπε διστακτικά. Τον φίλησα στο μάγουλο και καθίσαμε στο πεζοδρόμιο.
Αρκετή ώρα αργότερα πήγαμε προς τον φάρο για να συναντήσουμε τα παιδιά. Εκεί βρισκόταν όλη η παρέα εκτός απο την Αλκυόνη και τον Σωκράτη. Φαίνεται πως ξανά ήρθαν κοντά. Εκεί λίγο πιο πέρα καθόταν και ο Άπο. Μόλις είπα "Γειαα" στα παιδιά απο την παρέα, ο Άπο γύρισε και με κοίταξε. Του έριξα μια ματιά και εκείνος χαμογέλασε κάνοντάς μου νόημα να πάω προς το μέρος του. Κάθισα με την Αριάδνη, τον Δημήτρη, την Έμιλυ, τον Ιάσονα και τον Θάνο και συζητάγαμε για διάφορα θέματα. Κάποια στιγμή ο Ιάσονας ξανα έφερε στην συζήτηση "Με την Κλαυδία;". Τον κοιτάξαμε όλοι περίεργα. "Εγω να ξέρετε δεν ξανα πάω στην Ισαβέλλα. Την προηγούμενη φορά παραλίγο να μου προσφέρει μέχρι και χόρτο να καπνίσω" δήλωσε ο Δημήτρης. "Έμιλυ εσύ θα πας;" συνέχισε την προσπάθεια ο Ιάσονας. "Θα πάω να μιλήσω στην Κλαυδία, όχι στην Ισαβέλλα" αποφάσισε η Έμιλυ και σηκώθηκε για να βρει την Κλαυδία.
Ο Θάνος παραπονέθηκε "Μήπως έχουμε υπερβάλει; Η Κλαυδία ναι μεν μπορεί να έχει μπλέξει αλλα το έκανε εν γνώση της". Ο Ιάσονας τον κοίταξε με θυμωμένο βλέμμα.
" Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον "είπε στο τέλος.
Λίγη ώρα αργότερα πήγα να χαιρετήσω τον Άπο. "Ολα καλα;" ρώτησε. "Ναι!" απάντησα." Παμε μια βόλτα να σου εξηγήσω κάποια πράγματα για τα αστέρια;"αναρωτήθηκε και εγω συμφώνησα.
-Μου αρέσει ότι μου μιλάει για τους αστερισμούς -
Φτάσαμε σε ενα παγκάκι και καθίσαμε.
Μου εξήγησε τον λόγο που τον χαλαρώνουν τα αστέρια "Τα αστέρια φαίνονται τόσο μικρά, μα καταφέρνουν να μας φωτίζουν. Έτσι και ένας άνθρωπος όσο αδύναμος και ας φαίνεται, μέσα του μπορεί να είναι ισχυρός" είπε και ρούφηξε με μανία το τσιγάρο. Ήμουν δίπλα του και σκεφτόμουν διαφορά. Κάποια στιγμή στο μυαλό μου ήρθε το μήνυμα που μου έστειλε το πρωί." Άπο; Γιατί με ρωτάς συνεχώς αν ήρθε η Ευαγγελία; "αναρωτήθηκα. Εκείνος έμεινε αμίλητος. Όσο δεν απαντούσε εγω σκεφτόμουν. "Μα ναι! Εσύ της είπες να μην ξαναέρθει" δήλωσα. "Μπορεί" απάντησε. "Γιατί μου συμπεριφέρεσαι τόσο καλα και με βοηθάς τόσο πολύ;" ρώτησα. Άργησε να απαντήσει αλλα τελικά είπε" Νοιάζομαι για εσένα". Χαμογέλασα "Μα γιατί...;".
"Γιατί όταν είμαι μαζι σου δεν εχω το νόμου στο να σνιφαρω. Αυτό πρώτη φορά το παθαίνω και μου αρέσει οπότε θα κάνω τα πάντα ώστε να μην φύγεις απο κοντά μου".
"Κατσε τι; Είσαι και εσύ μπλεγμένος; Σε παρακαλώ πρόσεχε!" απάντησα.
"Μονο εσύ μπορείς να με απομακρύνεις απο αυτά. Οπότε μην φεύγεις μακριά μου" είπε και άφησε τον καπνό να φύγει απο τα ζουμερά του χείλη. Τον κοιτούσα για ώρα να καπνίζει και αποφάσισα να πάρω το τσιγάρο του από τα χέρια και πριν προλάβω να το βάλω στα χείλη μου να δοκιμάσω με έκοψε λέγοντας μου" Όχι Σάρα μην σε παρασέρνω". Άρπαξε το τσιγάρο, το πέταξε κάτω και το πάτησε να σβήσει.Ύστερα εγειρε το κεφάλι του στο παγκάκι. "Να κοίτα η μεγάλη άρκτος..." άρχισε να εξηγεί τους αστερισμούς. Εγω δεν κατάφερα καν να κοιτάξω τον ουρανό. Τα μάτια μου είχαν κολλήσει στο Άπο. Πλησίασα κοντά του και έκανα κίνηση να τον φιλήσω. Εκείνος μόλις συνειδητοποίησε τι επρόκειτο να κάνω με σταμάτησε. Αναστέναξα.
"Σάρα, έχεις αγόρι, δεν πρόκειται να σε αφήσω να παρασυρθείς. Δεν σκέφτεσαι λογικά τώρα. Καλύτερα να σε γυρίσω στον Θάνο" είπε και πήραμε τον δρόμο του γυρισμού.
Μόλις φτάσαμε ο Θάνος κατάλαβε ότι κάτι είχε συμβεί και ήρθε γρήγορα προς το μέρος μας. "Σάρα, ολα καλα;"ρώτησε." Ναι" απάντησα και προχώρησα χωρίς να χαιρετήσω τον Άπο.Στο βάθος άκουσα "Άπο σε ευχαριστώ που την προσέχεις" τόνισε ο Θάνος. "Φίλε είναι καλή κοπέλα, μην την χάσεις" τόνισε ο Άπο και έφυγε.
Γύρισα σπίτι με τον Θάνο. Αλλά εκείνος έπρεπε να κοιμηθεί στο σπίτι του. Ανέβηκα μετά απο καιρό μόνη μου στο δωμάτιο. Προσπάθησα να μην συναντήσω την μαμα καθώς ήμουν κουρασμένη. Ξάπλωσα και έκλεισα τα μάτια μου γρήγορα.
Ανακούφιση - για ότι συνέβη με τον Θάνο
αλλα περίεργα ήταν τα συναισθήματα για ότι προηγήθηκε με τον Άπο. Νομίζω ότι όντως δεν ήθελα πραγματικά να γίνει κάτι τέτοιο αλλα εκείνη την στιγμή το θεώρησα σωστό. Πάλι καλά με συγκρατησε.