επιφυλακτική αγάπη

ΘΑ ΖΩ ΌΣΟ ΖΩ

    Άργησα να σηκωθώ. Όταν τελικά ξύπνησα είδα τον Θάνο να κάθετε στο κρεβάτι σκεπτικός. "Καλημέρα" ψιθύρισα.
"Καλημέρα" απάντησε και έπεσε πάνω μου να με αγκαλιάσει. Εγω γέλασα ρωτώντας του "Τι σκεφτόσουν;".
"Οι δυο τελευταίες ημέρες ήταν πολύ στενάχωρες. Πολύ βαριά κατάσταση. Σκέφτηκα όμως ότι η ζωή συνεχίζεται. Την Κλαυδία θα την θυμόμαστε για πάντα. Πρέπει να ζήσουμε όσο είμαστε ζωντανοί. Μην χαραμίζουμε τις μέρες." έκανε μια παύση και ύστερα συνέχισε  "Θα οργανώσουμε πάρτυ!Σήμερα το βράδυ φεύγουν οι γονείς μου με την Μενία διακοπές στο χωριό. Μπορούμε να κάνουμε πάρτυ εδω" δήλωσε. Εγω ενθουσαστηκα."Τέλεια ιδέα. Όμως Θάνο, άκουσες τι είπε εχτές ο Άπο; "ρώτησα.
" Τι;" αναρωτήθηκε.
"Πιστεύω ότι δεν θα είναι καλό για αυτόν να αρχίσει πάλι να πίνει και να κάνει ναρκωτικά. Είπε ότι το να ζεις την ζωή σου δεν είναι μονο πάρτυ και παρανομίες" είπα.
"Δεν υπάρχει περίπτωση να μπουν ναρκωτικά στο σπίτι μου! Δικιο έχει αλλα ενα πάρτυ πριν φύγουμε για διακοπές δεν είναι κακή ιδέα. Θα ξανασυναντηθούμε όλοι μαζί όταν αρχίσουν τα σχολεία οπότε ας εκμεταλλευτουμε τον χρόνο που είμαστε μαζί. " ισχυρίστηκε και εγω συμφώνησα.
   Σηκωθηκαμε και οι δυο και ξεκινήσαμε τις αγορές για το πάρτυ. Εγω ειδοποίησα μερικά άτομα ότι θα γίνει πάρτυ. Τους ειπα επίσης να φέρουν και αλλα άτομα ώστε τ αυτό ο πάρτυ να είναι το καλύτερο του καλοκαιριού. Πήγαμε με τον Θάνο στο σουπερμάρκετ και πήραμε αρκετά σνακ και ποτά. Γυρίσαμε στο σπίτι του και μαζέψαμε τον χώρο ώστε να μην υπάρχουν αντικείμενα που μπορεί να σπάσουν.
    Λίγη ώρα αργότερα εγώ επέστρεψα στο σπίτι μου για να πάρω κάτι ηχεία που είχαμε στην αποθήκη για το πάρτυ. Ύστερα χτύπησα το κουδούνι απο το σπίτι των κοριτσιών. Μου άνοιξε η Αλκυόνη.
"Ετοιμάζεστε για το πάρτυ;" με ρώτησε.
"Ναι και χρειαζόμαστε βοήθεια. Θα έρθετε μαζί μου στο σπίτι του Θάνου;" αναρωτήθηκα.
"Φωνάζω την Αριάδνη και ερχόμαστε" είπε και έτρεξε στο δωμάτιό της.
"Φέρε και τα μπαλόνια που περίσσεψαν απο τα γενέθλιά σου!" φώναξα και μετά κάθισα έξω απο το σπίτι τους και τις περίμενα.
   Μετα απο λίγο κατέβηκαν και οι δυο. Φτάσαμε στο σπίτι του Θάνου και τον βρήκαμε να κουρεύει το γκαζόν από την αυλή του. "Θες βοήθεια; "ρώτησα.
"Γειά σας κορίτσια! όχι δεν θέλω αν χρειαστώ θα σου πω" είπε. Τα κορίτσια τον χαιρέτησαν και ύστερα μπήκαμε μεσα να κάνουμε κάποιες ετοιμασίες. Η Αλκυόνη και εγω φουσκωσαμε πολλά μπαλόνια. Ενώ η Αριάδνη προσπαθούσε να συνδέσει το λαπτοπ της με τα ηχεία ώστε να παίξει μουσική το βράδυ. Αργότερα, οσο ο Θάνος ετοίμαζε την αυλή του,εγω με την Αλκυόνη προσπαθουσαμε να φτιάξουμε πίστες για να μην χρειαστεί να παραγγείλουμε απέξω το βράδυ.
    Μόλις τελειώσαμε τις ετοιμασίες. Φύγαμε οι τέσσερις μας και συναντήσαμε τον Ιάσονα με τον Άπο που είχαν πάει ξανα στην παραλία. Όταν φτάσαμε είδαμε τα δύο αγόρια να ψήνουν σουβλάκια σε μια ψησταριά που είχαν κουβαλήσει οι ίδιοι.
"Γίνατε φίλοι τελικά" τόνισα και εκείνοι γέλασαν.
   -χαίρομαι που ο Άπο ήρθε πολύ κοντά στην παρέα μας γιατί είναι πολύ καλός άνθρωπος και του αξίζει να είναι ασφαλής και χαρούμενος μαζί μας-
Ο Άπο με πλησίασε και με αγκαλιασε.
"Φαντάζομαι εχτές με τον Θάνο ήταν ωραία ε; " ψιθύρισε.
"Τι εννοείς;" ρώτησα.
"Εδω, στην παραλία, λίγο πιο πέρα που έχει δέντρα. Νομίζεις δεν ξέρουμε τι κάνατε;" είπε γελώντας. Έγινα κατακόκκινη. Ντράπηκα που κατάλαβαν αλλα στην τελική δεν με ένοιαζε και πολυ. Οπότε έκλεισα το μάτι στον Άπο και χαμογέλασα.
"Χαίρομαι που περνάτε καλά. Έμαθα ότι θα πάτε και διακοπές μαζί "συνέχισε.
" Ναι φεύγουμε μεθαύριο. Θα γυρίσουμε μετά απο μια εβδομάδα.Εσύ θα πας κάπου;" αναρωτήθηκα.
"Θα φύγω και εγω σε πέντε μέρες. Θα πάμε για κάμπινγκ με την μαμα μου" απάντησε.
"Τέλεια! Ο μπαμπάς σου; " ρώτησα διστακτικά.
"Ο μπαμπάς μου έχει φύγει απο την πόλη πριν πολλά χρόνια" είπε.
"Να ρωτήσω γιατί ή δεν θέλεις να μου πεις;" συνέχισα.
"Σε εμπιστεύομαι πάρα πολύ Σάρα. Ο μπαμπάς μου βαραγε την μαμα μου για πολύ καιρό" απάντησε. Εγω δεν απάντησα αλλα τον αγκάλιασα.
    Όταν τα σουβλάκια ήταν έτοιμα καθίσαμε όλοι μαζί κάτω. Τρώγαμε ενώ συγχρόνως λέγαμε ιστορίες. Το μεσημέρι κύλησε εύχρηστα. Ήμασταν τόσο ενωμένοι. Ο θάνατος της Κλαυδίας μας έφερε τόσο κοντά για να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το γεγονός. Γυρίσαμε περίπου στις έξι στα σπίτια μας για να ετοιμαστούμε. Εγω φόρεσα μια άσπρη, κοντή φούστα με γαλάζια μικρά λουλουδάκια και μια κοντή μπλούζα στο αντίστοιχο χρώμα με τα λουλούδια της φούστας. Ύστερα κατέβηκα κάτω και βρήκα τα κορίτσια που ήταν εξίσου όμορφα ντυμένες και πήγαμε στο σπίτι του Θάνου για τις τελευταίες ετοιμασίες.
    Στον δρόμο χτύπησε το τηλέφωνό μου.
"Παρακαλώ;" είπα μόλις το απάντησα.
"Ελα Σάρα, ο Νίκος είμαι, ήρθα Ναύπλιο σήμερα. Παω σπίτι να αφήσω τα πράγματα μου. Είσαι σπίτι;" είπε ο αδερφός μου.
Για μερικά δευτερόλεπτα δεν ήξερα τι να απαντήσω. Δεν τον περίμενα αλλα μετα δήλωσα "Χαίρομαι που ήρθες αλλα δεν είμαι σπίτι. Διοργανώνουμε πάρτυ με το αγόρι μου στο σπίτι του και τώρα πηγαίνουμε εκεί να ετοιμάσουμε τον χώρο. Νίκο δεν ξέρω αν θα γυρίσω σπίτι σήμερα, λογικά θα κοιμηθώ στο αγόρι μου, θα σε δω αύριο έτσι;" απάντησα.
"Έχεις αγόρι; Πόσο χρονών είναι; Πόσο καιρό είστε μαζι;Τον ξέρεις καλα και κοιμάσαι σπίτι του;"ρώτησε μανιακός. Είχα ξεχάσει ότι είναι υπερβολικά προστατευτικος."Ηρέμησε Νίκο! "του απάντησα προσπαθώντας να φανώ ψύχραιμη.
"Σάρα, δεν πιστεύω να έχετε ολοκληρώσει;"ρώτησε αγχωμένος.
Κοίταξα ένοχα τα κορίτσια."Με ρωτάει ο Νίκος αν έχω ολοκληρώσει με τον Θάνο. Τι λέω;" ψιθύρισα. Τα κορίτσια με κοίταξαν με ένα άδειο βλέμμα αφού ούτε εκείνες ήξεραν τι έπρεπε να απαντήσω. Ύστερα πήρα την πρωτοβουλία
"Δεν σου πέφτει λόγος!Θα σε δω αύριο πρέπει να κλείσω" είπα αποφασιστικά.
-δεν φτάνει που εχω την μαμα με τον γκόμενο της στο σπίτι, τώρα εχω και τον μεγάλο μου αδερφό που δεν ξέρω αν θα με αφήσει να πάω διακοπές μόνη μου με τον Θάνο-
Άφησα όμως αυτές τις σκέψεις στην άκρη για να περάσω καλα. Όταν φτάσαμε, βοηθησαμε την Αριάδνη να στήσει τα ηχεία και το λαπτοπ και μετά απο λίγες ώρες το σπίτι του Θάνου γέμισε κόσμο. Παιδιά λυκείου και μεγαλύτερα παρταραν στον ρυθμό της μουσικής. Στον πάγκο με τα ποτά πηγαινο-ερχόταν συνεχώς άτομα για να δοκιμάσουν ποτά και συνδιασμους. Υπήρχαν μερικά άτομα που είχαν πιει παραπάνω απο οτι είχαν συνηθίσει και όπως ήταν αναμενόμενο ήταν μεθυσμένοι.
   Την στιγμή που ο Άπο μου πρόσφερε εναν συνδιασμο ποτών ένοιωσα κάτι στον ώμο μου. Γύρισα και είδα τον Δημήτρη. Ξαφνιάστηκα. "Ωω, γεια σου Δημήτρη, πολύ χαίρομαι που ήρθες, που είχες χαθεί τόσες μέρες;" ρώτησα μόλις τον είδα.
"Σάρα, συγνώμη" είπε νιώθοντας ένοχος.
"Τι έγινε Δημήτρη;" αναρωτήθηκα.
"Έρχεσαι λίγο μαζι μου πάνω να σου πω κάτι που θέλω;" είπε κοιτάζοντας γύρω του.
" Ναι φυσικά! " είπα και ύστερα στράφηκα στον Άπο" Ανεβαίνω λίγο πάνω που με θελει ο Δημήτρης και έρχομαι. Πρόσεχε μην πιεις πολύ" τόνισα και εκείνος μου χαμογέλασε.
Καθοδήγησα τον Δημήτρη στα πάνω δωμάτια. Μπήκαμε μεσα σε ένα και αμέσως τον ρώτησα "Τι έχει συμβεί Δημήτρη;".
"Εγω φταίω Σάρα!" δήλωσε τρομοκρατημένος.
" Για ποιο πράγμα; "αναρωτήθηκα. Εκείνος δίστασε.
" Για την Κλαυδία" είπε και άρχισε να κλαίει.
"Τι εννοείς;" ρώτησα πανικοβλητη.
"Η Κλαυδία όταν μπήκε στην παρέα ξεκίνησε να κάνει κοκαΐνη. Εγω γνώρισα την Ισαβέλλα και την ερωτεύτηκα. Δεν ήξερα ότι θα γίνουμε έτσι "σταμάτησε για να ρουφήξει την μύτη του "Η Ισαβέλλα με έκανε να πιστέψω ότι και εκείνη ένοιωθε έτσι για εμένα. Έκανα λάθος Σάρα! Με έβαλε να πείσω την Κλαυδία να βαρέσει πολλές ενέσεις ηρωινης μαζί. Δεν ήθελα "είπε καθώς τα δάκρυα είχαν μουσκεψει ολο το πρόσωπο του.
"Εσυ το έκανες;" ρώτησα προσπαθώντας να επιβεβαιώσω ότι είχα ακούσει. Εκείνος έγνεψε καταφατικά. Τον αγκάλιασα.
"Δεν φταις εσύ! Εσύ ήσουν ερωτευμένος, δεν σκεφτόσουν τίποτα άλλο. Η Ισαβέλλα σε εκμεταλλεύτηκε. Δημήτρη δεν ξέρω πως να το διαχειριστω ολο αυτό, θες να φωνάξουμε τα παιδιά;" αναρωτήθηκα.
"Όχι Σάρα θα με πάνε στην αστυνομία! φοβάμαι" απάντησε. Εκείνη την στιγμή άνοιξε η πόρτα απότομα και μπήκαν ο Σωκράτης με την Αλκυόνη απότομα μέσα. Ο Σωκράτης έριξε στο κρεβάτι την Αλκυόνη και πριν προλάβει να κατεβάσει το παντελόνι του είπα "Σορρυ παιδιά".
Εκείνοι γύρισαν απότομα προς το μέρος μας.
"Δημήτρη τι κάνεις εδω; Κλαις;" ρώτησε η Αλκυόνη και ήρθε κοντά μας.
"Είσαι καλά;" ρώτησε η Αλκυόνη.
"Εγω το έκανα. Μην το πεις πουθενά. Εγω έδωσα τις σύριγγες στις Κλαυδία. Με ανάγκασε η Ισαβέλλα.
"Κοίταξε με! Αυτή φταίει για ολα οσα μας έχουν συμβεί τελευταία. Μην ρίχνεις τις ευθύνες πάνω σου. Θα κατηγορήσουμε αύριο στην αστυνομία την Ισαβέλλα. Τώρα ηρέμησε, δεν θα την πληρώσεις εσύ. Κοίτα να περάσεις καλα, να ξεχαστεις λιγάκι και αύριο θα τα λύσουμε ολα" απάντησε η Αλκυόνη. Εγω με τον Δημήτρη σηκωθήκαμε και φύγαμε απο το δωμάτιο αφήνοντας την Αλκυόνη με τον Σωκράτη μόνους.
   Κατεβήκαμε κάτω και πρόσφερα ενα ποτό στον Δημήτρη λέγοντας του" Πάρε αυτό και κοίτα να περάσεις καλα σήμερα!"τόνισα και έστριψα να βρω τον Άπο. Όταν έψαχνα βρήκα μπροστά μου τον Θάνο.
"Σε έψαχνα! Που ήσουν;" με ρώτησε.
"Έγινε κάτι με τον Δημήτρη! Θα σου τα πω μετά. Πάμε να πιούμε;" είπα και κατευθυνθήκαμε προς τον πάγκο. Βάλαμε σε δύο ποτήρια τεκιλα και κοκα κολα και χαθήκαμε στο πλήθος. Χορεύαμε με την μουσική για αρκετή ώρα.
    Κάποια στιγμή, όταν η ώρα είχε περάσει, περίπου στις 3 το πρωί, σιγα σιγά έφευγαν άτομα απο το πάρτυ. Όταν τελικά είχαμε μείνει ελάχιστα παιδιά, εγω και ο Θάνος συμμαζεψαμε λίγο τον χώρο και ύστερα διώξαμε τους τελευταίους. Ανεβήκαμε στο δωμάτιο του Θάνου και ξαπλωσαμε.
"Για πες τι έγινε με τον Δημήτρη;" ρώτησε και εγω του εξήγησα τα πάντα. Ύστερα κλείσαμε τα μάτια και κοιμηθηκαμε γρήγορα.
-ιδιαίτερη μέρα, περίεργη αλλα ιδιαίτερη-