επιφυλακτική αγάπη

ΠΡΌΣΕΧΕ

    Ακόμη και αν με πήρε ο ύπνος εύκολα και ήσυχα το βράδυ, δεν κατάφερα να τον απολαύσω. Για δεύτερη μέρα συνεχόμενα, η Ευαγγελία ήρθε ξανά σπίτι μου τα ξημερώματα πετώντας μου πέτρες στο παράθυρο. Εγω άνοιξα γρήγορα το  για να την παρακαλέσω να κάνει ησυχία και εκείνη γέλασε.
"Αν δεν κατέβεις κάτω δεν θα σταματήσω να ουρλιάζω" απάντησε.
"Και να κατέβω τι θα καταλάβεις;" ρώτησα.
"Κατέβα και θα δεις!" είπε δυνατά.
"Καλα, καλα ηρέμησε, κατεβαίνω" ανταποκρίθηκα και ύστερα πήρα τις πατερίτσες μου, τα κλειδιά του σπιτιού και κατέβηκα σιγά σιγά τις σκάλες προσπαθώντας να μην με ακούσει η μαμα. Όταν βγήκα έξω η Ευαγγελία ξαφνιάστηκε καθώς δεν γνώριζε το γεγονός ότι είχα πατερίτσες. Δεν στάθηκε σε αυτό όμως, λέγοντας μου φωναχτά καθώς με πλησίαζε αργά "Μου έκλεψες τον γκομενο!".
"Είπαμε δεν θα φωνάζεις, για αυτό κατέβηκα!" απάντησα.
"Ήταν σημαντικός για εμένα. Με αγαπούσε και τον αγαπούσα. Ξαφνικά όμως, από το πουθενά ήρθες εσύ! Και μου κατάστρεψες τα πάντα! Δεν θα το αφήσω μα περάσει έτσι να το ξέρεις" δήλωσε καθώς είχε φτάσει σε απόσταση αναπνοής απο εμένα. Εγω την έσπρωξα προς τα πίσω.
"Σε λυπάμαι, απο την στεναχώρια σου δεν σκέφτεσαι λογικά. Αν σε αγαπούσε δεν θα σε παρατουσε. Εξάλλου απο οτι μου είπε, εδώ και καιρό είχε χάσει τα συναισθήματα για εσένα. Είσαι κρίμα, πραγματικά. Σε χώρισε για την συμπεριφορά σου σε αυτόν, μην τα ρίχνεις σε εμένα. Η μόνη που φταίει είσαι εσυ! Κατάλαβε το!" ισχυρίστηκα και γύρισα να μπω στο σπίτι.
"Όχι! Δεν φταίω εγω! " είπε και έτρεξε προς εμένα και έπεσε πάνω μου. Εγω κάτω στο έδαφος ανάσκελα και εκείνη από πάνω μου να με απειλεί "Αν δεν τον χωρίσεις, δεν θα σταματήσω να έρχομαι τα βράδια. Θα τον χωρίσεις χωρίς να αναφέρεις εμένα. Είσαι έξυπνη θα βρεις μια δικαιολογία".
Εγω γέλασα και την έκανα πέρα για να καταφέρω να σηκωθώ. Έκλεισα την πόρτα του σπιτιού πίσω μου αφήνοντας την έξω χωρίς να έχει τι να πει καθώς ούτε εγω μίλησα. Έπειτα την άκουσα να φωνάζει "Απο οτι κατάλαβα, θα έρθω και αύριο!". Δεν εχω όρεξη κάθε πρωί πριν καν βγει ο ήλιος να έρχεται η Ευαγγελία αλλά απο οτι κατάλαβα φαινόταν αποφασισμένη. Αν δεν χωρίσω τον Θάνο δεν θα σταματήσει να με επισκέπτεται. Δεν εχω καμία πρόθεση να κάνω κάτι τέτοιο όμως. Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου ξανά και προσπάθησα να κοιμηθώ. Δεν μου ήταν δύσκολο ευτυχώς.
     Το πρωί ξύπνησα σχετικά αργά και κατευθείαν πήγα στα κορίτσια. Την πόρτα την άνοιξε η Αριάδνη, όπως εχτές, αλλα πριν προλάβει να την κλείσει της είπα "Σοβαρά τώρα;".  Εκείνη με κοίταξε και άνοιξε λίγο την πόρτα ρωτώντας με "Τι;".
"Αυτό θα γίνεται κάθε μέρα;" ρώτησα.
"Για όσο χρειαστεί, μέχρι να καταλάβεις το λάθος σου και να διορθωθείς".
"Πως θα ξέρεις αν έχω διορθωθεί αφού δεν μου μιλάς και δεν με αφήνεις να σου μιλήσω;". Όταν το άκουσε άνοιξε διάπλατα την πόρτα χωρίς να πει λέξη. Έτσι μπήκα μέσα και αντίκρισα την Αλκυόνη.
"Καλημέρα, κάποιο πλάνο για σήμερα;" ρώτησε.
"Κερνάω πίτσα, το μεσημέρι. Ραντεβού στις 2 εδω απο έξω" απάντησα και βγήκα απο το σπίτι τους χαμογελώντας. Είχα τρεις ώρες στην διάθεση μου και δεν ήθελα να τις χαραμισω κάνοντας απολύτως τίποτα. Οπότε έστειλα μήνυμα στον Θάνο ρωτώντας τον αν ήθελε να βρεθούμε.
"Σε είκοσι λεπτά έρχομαι εκεί. Τι καφέ θες;" ανταποκρίθηκε. Εγω του απάντησα και τακτοποίησα το δωμάτιο μου. Λίγο πριν έρθει, ειδοποίησα την μαμα για το πλάνο μου να έρθει ο Θάνος και να βγω για φαγητό με τα κορίτσια.
    Ο Θάνος" χτύπησε" την πόρτα και πριν προλάβω να κατέβω απο πανω η μαμα του άνοιξε την πόρτα.
"Καλημέρα Θάνο" είπε.
"Καλημέρα σας κυρία Κλαιρη" απάντησε ευγενικά κρατώντας τους καφέδες και εγω χαμογέλασα καθώς όταν μιλάει με μεγάλους έχει μια συγκεκριμένη φάτσα. Τόσο όμορφος!
"Να με λες Κλαιρη. Μιλα μου στον ενικό" πρόσθεσε η μαμα.
"Ελα πάμε πάνω, θέλω να μιλήσουμε" δήλωσα γλυκά.
"Θα είστε μόνοι σας!" είπε η μαμα και την κοίταξα με απορία "Θα βγω εξω και θα επιστρέψω το μεσημέρι" ανακοίνωσε και εγω με τον Θάνο κοιταχτηκαμε χαμογελώντας. Του έκανα νόημα και ανεβήκαμε πάνω μαζί.
    Με αγκάλιασε σφιχτά, ένοιωσα για λίγα δευτερόλεπτα την ανάσα μου να κόβεται. Δεν το περίμενα, φαινόταν κάτι να τον προβληματίζει.
"Είσαι καλα; " αναρωτήθηκα.
"Τσακωθηκαμε με τα παιδιά" ανταποκρίθηκε. Τον φίλησα και ύστερα τον ρώτησα "Μπορώ να κάνω κάτι για εσένα;". Εκείνος γέλασε.
"Τι γελάς;"
"Είμαστε ίδιοι! Εχτές όταν σε είδα με πατερίτσες είπα ακριβώς το ίδιο" χαμογελάσαμε κοιτώντας ο ένας τον άλλον στα μάτια.
"Να ρωτήσω γιατί τσακωθηκατε ή απλά θες να χαλαρώσεις;" αναρωτήθηκα.
Εκείνος ήπιε μια γουλιά καφέ και ειπε "Για εσένα" είπε χαμηλόφωνα.
"Τ...τι εννοείς;" ντράπηκα, ένοιωθα ότι εγω ευθύνομαι για την στεναχώρια του.
"Ο Σωκράτης και ο Δημήτρης πήραν το μέρος την Αλκυόνη και της Αριάδνης στον προ χτεσινό σας τσακωμο και εγω με τον Ιάσονα το μέρος σου. Δεν ξέραμε καν τι είχε γίνει ακριβώς μεταξύ σας αλλα ξέρουμε και οι δύο ότι πληγώθηκες με κάποια λόγια που είπαν. Δεν γινόταν να το αφήσουμε έτσι" δήλωσε και χαμογέλασε απαλά. Τον αγκάλιασα.
"Ήταν υπερβολικές, αλλα είχαν δίκιο. Ευχαριστώ πάντως " χαμογέλασα και εγω.
"Όμως τώρα νοιώθω ότι είμαι η αιτία που τσακωθηκατε και δεν θέλω" συνέχισα.
Εκείνος γέλασε.
"Αύριο το πολύ θα μιλάμε πάλι.Μην αγχώνεσαι" είπε και ξαπλωσαμε κοιτώντας το ταβάνι για αρκετή ώρα.
"Εσύ τι ήθελες να μου πεις;" ρώτησε.
Πως να του το πω τώρα αυτό που έγινε με Ευαγγελία; Δεν μπορώ να το κρατάω.
"Πως να στο πω τώρα;"
"Απλά πες το μου, ξέρεις δεν παρεξηγώ"ανταποκρίθηκε.
"Δεν είναι αυτό το πρόβλημα μου. Δεν θέλω να σου χαλάσω την διάθεση" ισχυρίστηκα.
"Πως να χαλάσει η διάθεσή μου ενώ είμαι δίπλα σου" είπε και με κοίταξε.
"Καλά. Εχτές και σήμερα τα ξημερώματα, η Ευαγγελία πέταγε πέτρες στο παράθυρο μου. Ήθελε να κατέβω. Εχτές δεν κατέβηκα αλλά σήμερα δεν είχα επιλογή. Με απείλησε λέγοντας μου ότι αν δεν χωρίσουμε θα έρχεται κάθε πρωί την ίδια ώρα" αναστέναξα. Με κοίταγε με γουρλωμένα ματιά.
"Την σκυλα!" είπε νευριασμενος.
"Ηρέμησε, θα το χειριστώ εγώ" δήλωσα.
"Να προσέχεις!"  με προειδοποιησε.
"Μην αγχώνεσαι" τον καθησυχασα.
"Πως να μην αγχώνομαι όταν βρίσκεσαι με αυτην μόνες σας "ανταποκρίθηκε.
"Τώρα είμαι μαζι σου όμως, γιατί να μην το εκμεταλλυετεις;" είπα κοιτώντας τον. Εκείνος με έπιασε με τα χέρια του απο την μέση μου και με μετακίνησε πάνω του. Άρχισε να με φιλάει στον λαιμό. Ένοιωθα την ανασα του να με ζεσταίνει καθώς με φιλούσε. Τα χέρια του τα είχε βάλει μέσα απο την μπλούζα μου και με κράταγε απαλά. Έβγαλα την μπλούζα και συνέχισα να τον φιλαω. Ύστερα προσπάθησα να του βγάλω και αυτουνού την μπλούζα αλλα επειδή ήταν ξαπλωμένος δεν τα κατάφερα. Κατάλαβε όμως τι ήθελα όποτε με κατέβασε απο πανω του και έβγαλε την μπλουζα του. Σώμα...! Έμεινα να το κοιτάζω χαμένη. Εκείνος με ξάπλωσε ξανά και με φιλαγε παθιασμένα στο σώμα μου. Κατέβαινε ολο και πιο κάτω αργά.  Έπιασε την άκρη του παντελονιού μου και ξεκίνησε να το κατεβάζει σιγά σιγά. Η πόρτα χτύπησε δυνατά! Πάνω στο καλύτερο μας διέκοψε!
"Την τύχη μου" αναστέναξα.
"Γαμωω" είπε.
"Πάω να ανοίξω και έρχομαι" ισχυρίστηκα και εκείνος έγνεψε καταφατικά.
     Έξω περίμενε η Αλκυόνη με την Αριάδνη, έτοιμες να πάμε βόλτα. Είχα ξεχάσει τελείως ότι τους υποσχέθηκα ότι θα τις έβγαζα έξω για πίτσα. Ο χρόνος με τον Θάνο περνάει υπερβολικά γρήγορα.
"Έτοιμη;" ρώτησε η Αλκυόνη.
"Σε πέντε λεπτά, περιμένετε εδώ, έρχομαι" απάντησα και ανέβηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα με τις πατερίτσες.
"Τι έγινε;" αναρωτήθηκε ο Θάνος.
"Τα κορίτσια, κανονίσαμε στις δυο να βγούμε για φαγητό. Πέρασε γρήγορα η ωρα. Σορρυ, ξενέρωσα και εγω" προσπάθησα να απολογηθώ.
"Δεν πειράζει! Αν και εγω ξενέρωσα αλλα δεν χάθηκε και ο κόσμος. Αφού συνέχεια μαζί ήμαστε." ισχυρίστηκε και συμφώνησα.
"Οπότε πως φεύγω; Όπως έφυγες εχτές εσύ απο το σπίτι μου ή πηδαω; " ρώτησε.
" Όπως έφυγα εγω μην ρισκάρεις" απάντησα και μου χαμογέλασε.
"Οπότε τα λέμε το βράδυ; " αναρωτήθηκα.
"Θα έρθω να σε πάρω στις οχτώ για να πάμε σιγά σιγά στον φάρο. Αντε κατέβα πριν καταλάβουν τίποτα" είπε και έφυγα.
     Στην πιτσαρία, μιλήσαμε αρκετά και είπαμε τα νέα των τελευταίων ημερών που δεν βρεθήκαμε αρκετά. Ύστερα επιστρέψαμε σπίτι και καθίσαμε στο δωμάτιο της Αριάδνης. Παίξαμε διαφορά επιτραπέζια για να περάσει η ώρα. Το απόγευμα άρχισαν τα κορίτσια να ετοιμάζονται οπότε πήγα και εγω στο σπίτι μου να ντυθώ. Λίγο πριν τις οχτώ ενημέρωσα τα κορίτσια για το ότι θα έρθει να με πάρει ο Θάνος και κείνες μου είπαν ποια παιδιά θα είναι στον φάρο και πότε θα πάνε. Όταν ο Θάνος έφτασε, φαινόταν προβληματισμενος.
"Κάτι έχεις εσύ!" τόνισα.
"Μπα...Μια χαρά είμαι" ανταποκρίθηκε.
"Ναι σίγουρα, για πες τώρα..."συνέχισα.
"Φοβάμαι, δεν θέλω να είσαι μόνη σου με την Ευαγγελία. Όταν έχει νεύρα είναι επικίνδυνη! Σε παρακαλώ άφησε με να της μιλήσω" παρακάλεσε.
"Μην αγχώνεσαι! Δεν με εμπιστεύεσαι;" απάντησα.
"Εσένα σε εμπιστεύομαι, ξέρω ότι δεν θα κάνεις μαλακια. Εκείνη όμως είναι για ολα ικανή, άκουσε με, την ξέρω καλά" ανταποκρίθηκε.
"Θα προσέχω, το υπόσχομαι!" ισχυρίστηκα και τον πήρα αγκαλιά. Όταν φτάσαμε στον φάρο, μετά απο πολλή ώρα, καθώς
προχωρούσα αργά με τις πατερίτσες. Είδαμε κάποια άγνωστα παιδιά, ούτε εγω αλλα ούτε και ο Θάνος τα είχαμε ξαναδεί. Πλησιάσαμε τον Ιάσονα για να τον ρωτήσουμε "Τι γίνεται εδώ;".
"Η Ισαβέλλα κουβαλησε την παρέα της! Είμαι σίγουρος ότι κάπου είναι μπλεγμένοι αυτοί! Άσε που ολο πίνουν, ακόμα και η Κλαυδία μέθυσε, που δεν πίνει ποτέ! Θα μας αναστατώσουν αυτοί να ξέρετε!" είπε σχετικά νευριασμενος.
"Ποια είναι η Ισαβέλλα;" αναρωτήθηκε ο Θάνος.
"Μια φίλη της Κλαυδίας που έφερε εχτές για να μας γνωρίσει. Τσακώθηκε με την Έμιλυ" του απάντησα. Δεν είπε τίποτα, κατάλαβα από τον μορφασμο που έκανε ότι δεν του άρεσε και πολύ αυτό. Μετά κατευθυνθήκαμε προς τους υπόλοιπους για να τους γνωρίσουμε. Δεν καταφέραμε να επικοινωνήσουμε μαζι τους καθώς οι περισσότεροι ήταν υπερβολικά πιωμενοι.
Τα μόνα ονόματα που κατάλαβα ήταν του Φίλιππου που έχει καταστανα μαλλιά κάστανα ματιά και ήταν σχετικά ψηλός. Συγκράτησα επίσης το όνομα Άπο, λογικά θα ήταν το παρατσούκλι του. Είναι ένα πολύ όμορφο παιδί αρκετά ψηλός, στο ύψος του Θάνου, με καστανόξανθα μαλλιά. Φαινόταν γυμνασμένος, μου έκανε εντύπωση που έπινε, δεν φαινόταν τέτοιος τύπος. Αντίθετα με τους άλλους ο Άπο δεν είχε μεθύσει. Μας πρόσφερε ενα ποτό και εμείς δεχτήκαμε. Δεν έχω συνηθίσει να πίνω, το πολύ να εχω πιει δύο φορές αλλα και τότε μια μπύρα τίποτα παραπάνω. Ο Θάνος έχει πιει αρκετές φορές αλλα δεν το παρακάνει ποτέ. Λίγη ώρα αργότερα ήρθαν και τα κορίτσια. Έπαθαν σοκ βλέποντας πόσα άτομα ήμασταν.
"Τι συμβαίνει;" ρώτησε η Αριάδνη.
"Ελα καθίστε να σας εξηγήσω" απάντησα. Η παρέα της Ισαβέλλας και η Κλαυδία έπιναν χωρίς σταματημό. Αντιθέτως, εμείς προσπαθουσαμε να βρούμε τρόπο να τους διώξουμε και να πούμε στην Κλαυδία να σταματήσει να τους φέρνει.
"Λέω να τους ακολουθήσουμε μετά και να δούμε τι κρύβουν" πρότεινε ο Ιάσονας. Εμείς γελάσαμε.
"Κάτσε καλα ρε, θα γίνουμε και ντετέκτιβ" είπε ο Σωκράτης λιώνοντας στα γέλια.
"Για πες ρε εσυ καμία καλύτερη ιδέα" του απάντησε.
"Εγω λεω ότι λέτε μαλακίες, μια χαρά φαίνονται τα παιδιά " σηκώθηκε, άρπαξε την Αλκυόνη και πλησίασαν προς αυτούς.
"Εμένα μου φαίνονται περίεργοι" τόνισε ο Ιάσονας και εγω με τον Θάνο συμφωνήσαμε. Ο Δημήτρης πήρε την Αριάδνη και κατευθύνθηκαν στους υπόλοιπους.
"Νομίζω έχει δίκιο ο Ιάσονας, καλύτερα να προσέχουμε" δήλωσε η Αλκυόνη στον Σωκράτη και εκανε κινήσει να φύγει απο εκεί.
"Οχι! θα κάτσεις μαζί μου!" την κράτησε με θυμό.
"Με πονάς! Ασε με!" φώναξε αλλα εκείνος δεν σταμάτησε. Ο Θάνος όταν άκουσε την Αλκυόνη να φωνάζει έτρεξε προς το μέρος τους.
"Πονάω!" συνέχισε και ο Θάνος απομάκρυνε με γρήγορες κινήσεις τον Σωκράτη απο αυτήν.
"Τι κάνεις;" ρώτησε ο Θάνος τον Σωκράτη και τον έσπρωξε απαλά προς τα πίσω.
"Απαντά μου γαμω!" είπε ξανα αλλα δεν απάντησε. Η Αριάδνη πήρε αγκαλιά την Αλκυόνη.
"Ευχαριστώ" ισχυρίστηκε η Αλκυόνη και ο Θάνος της χαμογέλασε.
"Τι μαλακας!" ψιθύρισε  όσο ερχόταν προς το μέρος μου.
"Εσυ πως είσαι; Πονάει καθόλου το πόδι σου;" ρώτησε, κάθισε δίπλα μου και με πήρε αγκαλιά.
"Δεν πονάω αλλα θα εχω γύψο για τρεις εβδομάδες. Θα χάσω τις διακοπές και θα βαρεθώ εδω αφού όλοι θα φύγουν" αναστέναξα.
"Εγω οχι, θα μείνω εδώ" δήλωσε.
"Δεν θα πάτε Κρήτη που μου έλεγες;" αναρωτήθηκα.
"Θα πάνε, εγω είπα εχτές στους γονείς μου ότι δεν θα πάω μαζί τους. Ήξερα πως δεν θα μπορέσεις να πας εσύ διακοπές αφού έγινε αυτό με το πόδι οπότε το ακύρωσα για να είμαι μαζι σου" ισχυρίστηκε.
"Οο... Νοιώθω άσχημα τώρα, δεν θέλω να χάσεις τις διακοπές σου εξαιτίας μου" απάντησα.
"Μην νοιώθεις έτσι! Εγω το επέλεξα δεν αναγκάστηκα" είπε και με φίλησε στο μέτωπο και του χαμογέλασα.
     Ενώ εγω με τον Θάνο καθόμασταν αγκαλιά, ο Δημήτρης μιλούσε μόνος του με την Κλαυδία. Η Αριάδνη κατάλαβε ότι κάτι συνέβαινε μεταξύ τους και απο την ανησυχία της άρχισε να πίνει αρκετά. Απο την άλλη η Αλκυόνη συζητούσε με τον Ιάσονα ενώ ο Σωκράτης αποχώρησε τελείως απο το σημείο που ήμασταν. Όταν είδα την Αριάδνη να πίνει έσπευσα να την σταματήσω. Την πήρα αγκαλιά να την καθησυχάσω αλλα μάλλον τα έκανα χειρότερα.
"Το ήξερες! Εχτές ήταν και οι δύο τους εδώ. Το ήξερες και δεν είπες τίποτα!" ούρλιαξε.
"Δ... δεν ήθελα να πληγωθεις, προσπάθησα να τους χωρίσω, αλήθεια" απάντησα.
"Ψέματα, ψέματα ψέματα" λέει ενώ γεμίζει το ποτήρι άλλη μια φορά. Της το αρπάζω λέγοντας της" Φτάνει! Μπορείς να πιστεύεις ότι θες αλλα να ξέρεις πότε μου δεν κάλυψα μαλακια κάποιου που σου έκανε. Ήθελα να στο πω με τρόπο! "; ανταποκρίθηκα και μάζεψα με τον Θάνο τα μπουκάλια να τα απομακρύνουμε απο κοντά της. Όπως τα μετέφερα, ένα μπουκάλι γλίστρησε απο τα χέρια μου, ο Άπο το έπιασε και το άφησε σε ένα παγκάκι.
"Ευχαριστώ " απάντησα και εκείνος χαμογέλασε. Ο Θάνος ήρθε, με φίλησε στο μάγουλο, με αγκάλιασε απο την μέση και τον κοίταξε με ένα περίεργο βλέμμα. Φαίνεται να ζήλεψε ο γλυκούλης.
"Καλα φίλε δεν στην κλέβουμε" ειπε χαμογελαστος και έφυγε.
"Να προσέχεις" με προειδοποιησε ο Θάνος και με φίλησε.
     Αρκετή ώρα αργότερα αποφασίσαμε να φύγουμε. Εγω, η Αριάδνη, η Αλκυόνη, ο Ιάσονας και ο Θάνος κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι μου και των κοριτσιών. Μόλις φτάσαμε χαιρετησαμε ο ένας τον άλλον και συνεννοηθήκαμε για το επόμενο βράδυ. Όταν μπήκα σπίτι με περίμενε η μαμα όρθια.
"Μυρίζεις αλκοόλ!" είπε.
"Μπινγκο!" της απάντησα.
"Πόσο ήπιες; Πίνεις συνέχεια;" ρώτησε.
"Ηρέμησε λίγο! Δεν πίνω"ισχυρίστηκα.
"Αφού ήπιες" το άγχος την πλημμύρισε.
"Ναι μια φορά, ηρέμησε προσέχω" την καθησυχασα κα ύστερα ανέβηκα στο δωμάτιό μου να κοιμηθώ.
     Ήταν κάπως περίεργα σήμερα, ενώ καλή διάθεση επικρατούσε γενικώς. Απο την μια ο Σωκράτης που συμπεριφερθηκε ανώριμα στην Αλκυόνη, ο Δημήτρης που την έπεφτε στην Ισαβέλλα. Και απο την άλλη όλοι ήταν αγχωμένοι σήμερα. Ο Θάνος με αυτό που έγινε με την Ευαγγελία και με τον Άπο. Ο Ιάσονας για τους καινούργιους και η μαμα μου για εμένα και την θεωρία της ότι πίνω πολύ. Κάπως ανακατεμένα, ολα τα φτιάξουν έτσι; Δεν γίνεται χειρότερα!