Cafuné (BxB)

0.7

İyi okumalar.

Kâbustu tüm bunlar. Değil mi?

Ne olur, ne olur tüm bunlar iğrenç bir şaka olsun!

Başımı etrafa bakmak için kaldırıyorum. Herkesin yüzü birden ifadesizleşiyor. Hadi ama! Şimdi neler oluyor?

Yavaş yavaş yok oluyorlar. Birden oturduğum sıra kayboluyor. Geriye çekiyor biri. İyi de, kimse yok ki. Nasıl kendi kendine geri gidiyor? Arkamdaki duvar nasıl ve ne ara gitti? Her yer neden simsiyah? Bir tek ben varım.

Zil çalmaya başladı. Tahammül edilemez bir sesti. Birden yere düştüm. Canımın acısıyla inledim ve...

Ve... uyandım.

Günaydın salak!

Oha! Siktir! Kâbusa bak!

Aşko valla rüya veya kâbusundaki benim yerime oynayan şıllık hiç profesyonel değildi! Ne o öyle vıcık vıcık? Iy! Ayrıca pezevenk sonda bıraktı seni! Bu; iç ses kurallarına aykırı!

İç ses, sen... Bir tanesin ya!

Aşko, tabii bir tane olacağım? Hani sen de bir tanesin ve ben senin iç sesinim. Bu arada... neredesin sen lan?

Etrafa bakmak için başımı hareket ettirmeye çalıştım.

Arkadaşlar! Sadece çalıştı. Çünkü...

Çünkü yataktan, baş ucumdaki küçük masanın dibine düşmüşüm ve artık nasıl düştüysem çekmecenin kulpu kırılmış. Başımı hareket ettirmeyi denerken de gözüme girmek üzereydi. Ama müthiş reflekslerimle son anda kendi kahramanım oldum!

Of egoya bak! Götüm kadar! Aşkolar bu arada küçük bir spoi, götüm, Alen'in de götü sayılıyor ve taş gibi maşallah! Alıcısına şimdiden hayırlı olsunlarımı sunuyor, iyi günlerde kullanmasını söylüyor ve kaçıyorum!

İç ses! Eğer elle tutulabilseydin, emin ol ilk önce ses tellerini koparırdım!

Bu arada son bir şey söyleyip ortadan kayboluyorum, Alen kalk çabuk! O güzel kıçın dümdüz olacak sonra neden böyle diye ağlama!

Hızla kalkarken bu sefer de ayak serçe parmağımı çarptım ve dolabımdan formamı alıp, banyoya geçtim ve hazırlandım.

İç ses! Hani kaybolmak, bırakıp gitmek iç ses kurallarına aykırıydı? Şimdi sen ne yapıyorsun lan it?! İnsan bir gelir, kendini belli eder sonra da gelip, "Alen, gönlümün efendisi! Baş tacım! Yine mükemmelsin!" der ve gerekirse sonra defolup gider!

Lan! Bak sen beni o çakma iç ses bozuntusuyla kıyasladın fark etmedim sanma! Ay aşkım ben şakasına gitmiştim. Yani gitmedim ama gitmiş gibi oldum. Şakasına. Alen, gönlümün efendisi! Baş tacım! Yine mükemmelsin! Ay tü tü tü maşallah!

Eyvallah!

Mutfağa gittim ve annemin çoktan benim için koskoca masayı donattığını gördüm.

Kanka, dün bildirim gelmişti ya... Bir baksan?

O tamamen aklımdan çıkmıştı. Aferin iç ses!

Sağ ol kardeşim. Bugünler için varız evelallah!

Telefonumu cebimden çıkardım ve açtım. Mesaj instagramdandı.

Bu instagram başına çok bela açıyor senin! Rüyanda- pardon kâbusunda bile salmıyor seni.

Ve mesajda Demir ağabeydendi.

Başlatma lan ağabeyine! Kocan o senin!

akmandemir: Tamam. Yönelimin beni ilgilendirmez. Bana yaklaşmadığın sürece tabii. İyi geceler ufaklık. (03.21)

Aha sıçtık!

Ufaklık dedi! Rüyamda da söylemişti! Ya tamam belki mesajları birebir yaşamadık ama ne oldu bu çocuğa birden bire?

Aşko, çekiliyorum ben arada-

İç ses! Dur durduğun yerde!

Emredersiniz komutanım!

Aferin asker!

Sağ olun komutanım!

"Oğlum, neden sırıtıyorsun bakalım? Yüzünde güller açıyor ne güzel de, bana da söyle ben de güleyim seninle."

Siktir!

Kanka sakin ol, hani annem kızmayacak?

Ha! Unutmuşum of rüya- pardon kâbus yüzünden. Ama aşko, Demir'in sana iyi davrandığı kısımlar efsaneydi!

Ay sus!

Boğazımı temizledim ve konuşmaya başladım. "Anne, ben biriyle tanıştım. Aslında kardeşi sayesinde oldu. Ve ben... ondan hoşlanmaya başladım. Ama o benden nefret ediyor sanırım. Kardeşinden uzak durmamı belirten bir mesaj attı, ben de dayanamadım ve yönelimimi söyledim sonra da uyudum. Bir kâbus gördüm ve tüm okula yönelimimi yaymıştı sanırım. Ayrıca bana iyi de davranıyordu. Her neyse. Kısacası karşılıksız bir şekilde birine bir takım duygular besliyorum ve benden nefret ettiğini düşündüğüm için de kötü hissediyorum."

Anneme baktığımda gözleri dolmuştu. İşte her şey benim yüzümden kötü oluyordu!

Hayır, saçmalama! Sen değil, diğer insanlar kötü Alen!

Üzgünüm iç ses ama haksızsın. Eğer o insanları destekleyen başka insanlar olmasaydı bu hâle gelmezdi hiçbir şey.

Annem geldi ve sarıldı bana. "Oğlum, lütfen üzme kendini annem. Her şey gönlünce olacak bir gün. Emin ol. Ay hadi geç kalıyorsun. Sandviç yapayım sana ve Şafak oğluma. Bir tane daha yapayım da yolda yersin."

Anne, iyi ki varsın... İyi ki...

Annem yemeğimi hazırlayınca hızla çıktım evden. Biraz yürüdükten sonra onu gördüm. Lanet olsun! Neden ondan uzak durmaya çalışırken daha da hayatımda, bir yerlerde beliriyordu?

-----

Ters köşe yaptım. Ehheh(şrfszlk)

Ay umarım beğenmişsinizdir.

Lütfen yorum ve vote.🥺

Sizi seviyoreee.🧡🌈