KAZUYA ASTRYLLE: Iᴛs Aʟᴡᴀʏs Yᴏᴜ✓

#4

Continuation.......

Inayos ko ang pagkakalagay ng aking salamin. Bago pumasok sa opisina ni boss, dala dala korin ang mga papeles. Ito ang trinabaho ko kanina, ipina-encode saakin ito ni boss. Dalawang oras ang ginugol ko dito. Paanoy minabuting maaayos at Walang mali sa spelling. Mahirap na. Ayokong mapagalitan.

Hindi na ako kumatok. Oo. Iyon ang bilin ni boss. Wag na daw akong kakatok pag mga ganitong papeles lang naman ang pepermahan. Ngunit walang tao rito. Walang naka upo sa swivel chair.

"Sir? Nariyan po ba kayo? Narito po ang mga papers na pina-encode ninyo. Ilalagay nalang po dito" para tuloy akong baliw dito.

Nasaan kaya Iyon?

Pupunta na Sana ako ng mini kitchen, ngunit may Narinig akong..... Parang...... ungol? Ng parang babae ata. San ba Iyon nanggaling? Wala naman kasing babae dito.

Naku! Baka multo!

Anong klaseng ungol ba Iyon?

"Ahhhhh. Ohhh yeah! Babe fuck me harder. I'm near!.....ahhhhh..."  Parang sa  banyo ata Iyon galing.

Kinuha ko ang Libro. Humanda saakin yang multo naiyan. Hindi ako natatakot sakanya.

Nang nasa tapat na ako ng banyo. Dahan dahan kong pinihit ang siradura niyon.

Handa na sana akong paluin Iyon ng Libro.

Ngunit....

Walang multo!

Hindi multo!

Kundi Isang babae at lalaki!

Si boss? Hala! Ano itong aking nakita?!

Jusko! Patawarin niyo po ang aking mga mata! Dali dali akong lumabas. Halos masubsub pa ako sa pagtakbo ko. Bakit naman kasi doon pa sila nag milagro?

Kasalanan ko rin eh! Kung hindi sana ako pumunta roon. Hindi naman siguro Nila ako nakita? Nakatalikod naman Kasi sila.

Erase! Erase! Erase!

Ni hindi ko namalayan na nasa loob na ako ng elevator. Kumalma ka, Kazuya. Wala kang nakita. Wala kang Narinig. Wala kang pagsasabihan.

Lumakad na ako patungo sa aking mesa. Na para bang hindi ako pinapatay sa kaba. Umupo ako ng tuwid. Mabuti pang asikasuhin ko nalamang ang mga meetings ni boss. Hindi ko maiwasang alalahanin.

Hindi iyong kanina! Hindi iyong sa banyo!

Si ate. Nong gabing iyon Kasi ay lasing na lasing siyang umuwi. Tulog narin niyon si Nanay. Siguro ay nakatulog dahil sa kalasingan. Nagising ako dahil sobrang ingay ni ate. Kumakanta at sumusuka. Binihisan at tinulongan ko siyang pumanhik sa kanyang silid.

Kinabukasan rin ay tinanong ko siya kong bakit siya naglasing. Hindi ako nito sinagot. Dedma lang, ganon.

Dalawang linggo narin ang nakalipas simula ng mangyari Iyon. Kada dating ko mula trabaho ay wala si ate. Hanggang hating gabi na ito umuuwi. Mabuti nalamang at hindi na ito lasing.

May problema kaya si ate?

Si Arthemis naman ay wala sa kanila kada punta ko. Ang Sabi ng ina niya ay madalas daw itong lumabas nitong mga nakaraan. Saan Naman kaya iyon nagpupunta?

Hindi kaya may babae siya?

Pero hindi eh, hindi ako kayang lokohin ni, Art.

Mali ang iniisip ko. Praning lang siguro.