A gdyby jednak ...

mogę

Umieram ten kolejny raz, żeby znów zobaczyć twą twarz.
Bo tylko tam jesteś jak żywy, a dotyk twój prawdziwy.
Dotknąć ciała twego mogę i utonąć w nim nareszcie mogę.
Części ciała tego wreszcie otulić mnie mogą.
Tak tęsknię za tobą!
Głowa w ściny bije, żeby już nie myśleć o tobie tyle.
A ty wciąż jesteś tam.
Ile czasu jeszcze upłynie nim odwagę w sobie odkryje.
Odwagę do słów tych dwuch prostych i kojących.
Nim cię za rękę chwyce i usta twe dotkne, ciebie już nie będzie.
Wstanę do żywych, bez ciebie.
I znowu w tęsknocie będę liczyć godziny, aż znów cię zobaczę.