𝐇𝐢𝐠𝐡𝐬𝐜𝐡𝐨𝐨𝐥 𝐒𝐰𝐞𝐞𝐭𝐡𝐞𝐚𝐫𝐭𝐬 | 𝐘𝐞𝐨𝐧𝐛𝐢𝐧

𝟐.𝟐

🌺𝓞̈𝓷𝓬𝓮𝓴𝓲 𝓫𝓸̈𝓵𝓾̈𝓶𝓾̈ 𝓸𝓴𝓾𝓭𝓾𝓰̆𝓾𝓷𝓾𝔃𝓪 𝓮𝓶𝓲𝓷 𝓸𝓵𝓾𝓷🌺
✨𝓞𝓴𝓾𝔂𝓾𝓹 𝔂𝓸𝓻𝓾𝓶 𝔂𝓪𝓹𝓶𝓪𝔂𝓲 𝓾𝓷𝓾𝓽𝓶𝓪𝔂𝓲𝓷✨

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

*Yazar anlatımı*

Bayan Choi bayılan oğlunu omuzlarından tutarak yerde sürüdü. Yeonjunu odasına kadar taşıyıp yatağa yatırdı. Ellerini birleştirip yatak başlığına kalın bir ip ile bağladı. Bağlarken oğlunun bileklerinde ki kızarıklık gözünden kaçmadı. Madem o Soobin denen pezevenkin altına giriyor başkasının neden girmesin? Ağzını ve gözlerini eski bir bez parçasıyla bağlandıktan sonra odadan çıktı.

Tekrar alt kata inip telefonunu aldı ve arkadaşının oğlunu aradı. Yeonjun için planlarında bu çocukta geçiyordu.
-Lanet olsun nerede kaldın San?
-Geliyorum!
-Çabuk olsan iyi edersin! Ah ayrıca sana bir sürprizim var. Yapacaklarının karşılığı olarak...
-Hızlıca orada olacağım Bayan Choi.

Kadın yüzündeki iğrenç gülümseyle kocasının ve onun sevgilisinin yanına gitti. Eline kocaman bir satır alıp eşinin bacağını kesti. Az önce değiştirdiği üstü tekrar kan olmuştu. Yere oturup elinde ki bacağın etlerini çıplak elleriyle ayırmaya başladı. Bir yandan da kocasına mırıldanıyordu.

-Eskiden yaptığım gibi sana sarılmayı dilerdim. Ama şimdi senin ölü bedenini kazıp, çıkarmam gerekir. Soğuk kemiklerin aşağıda bir yerde yatacak ve bir gün bu kanlı topraktan bir sürü çiçekler filizlenecek! Seni bu kadar çok severken neden bana böyle yaptın ki aptal?

Gözlerinde yaşlar birikmesine rağmen hâlâ delirmiş gibi kahkaha atıyordu. Çalan kapıyla elinde ki etleri bir kenara fırlattı ve kanlı ellerini beyaz eteğine sildi. Yavaş adımlarla gidip kapıyı açtı. Gelen arkadaşının oğlu San'dı. Aceleyle içeri geçtiler.

-Benden ne yapmamı bekliyorsunuz Bayan Choi?
-Tek yapman gereken cesetleri arka bahçede ki odunların üstüne götürmek! Ondan sonra sen oğlumla ilgilenirken bende onları yakacağım.
-Oğlunla mı?
-Hadi ama! Yeonjun'a karşı bir şeyler hissettiğini biliyorum. Onunla bir gece geçirmene karşılık bu küçücük iyiliği istiyorum.

-Peki kabul ediyorum. Ama! Bir aksaklık çıkarsa yaptığın her şeyi herkese anlatırım Choi!
-Sorun çıkmayacak Choi San!
-İyi! Cesetler nerede?
-Mutfakta! Beni takip et.
Bayan Choi önde San arkada birlikte mutfağa gittiler. San mutfağa girer girmez ağır kan kokusu yüzünden yüzünü ekşitti.

Bayan Choi cesetlerin üstünde ki beyaz çarşafı topladı.
-İşte buradalar. Sen ikisini de götür. Ben kalan parçaları getiririm.
-Bu hem inanılmaz hem de cidden iğrenç!
-İnanılmaz olduğu kesin! Neyse çok konuşma da işine bak.

San göz devirip ölmüş adamın sağlam kalan bacağından tutup arka bahçeye doğru sürüklemeye başladı. Hızlıca adamı halletmişti. Şimdi sıra en kolayı kadındaydı. Bir an önce işlerini bitirip Yeonjun'a kavuşmak istiyordu. Kadını da aynı şekilde sürükledi. İşlerini ışık hızıyla bitirip bayan Choi'nin yanına gitti.

-İşim bitti bayan Choi.
-Güzel anlaşmaydı Choi San. Yeonjun odasında. İyi eğlenceler...
San kafasıyla onaylayıp merdivenleri çıkarken bayan Choi ise elinde ki kibrit ile birlikte arka bahçeye yürüdü.

*Choi Yeonjun'un anlatımı*

Her tarafım ağrıyordu. Uyuşukluk hissi tüm bedenimi ele geçirmişti. Gözlerimi açmaya çalışsam da açmıyordum. Aynı şekilde ne ellerimi hareket ettirebiliyordum ne de ağzımı açabiliyordum. Biri beni yatağa bağlamıştı. En son ne oldu da ben bu hâle düştüm?