𝐇𝐢𝐠𝐡𝐬𝐜𝐡𝐨𝐨𝐥 𝐒𝐰𝐞𝐞𝐭𝐡𝐞𝐚𝐫𝐭𝐬 | 𝐘𝐞𝐨𝐧𝐛𝐢𝐧

𝟎.𝟓

🌺𝓞̈𝓷𝓬𝓮𝓴𝓲 𝓫𝓸̈𝓵𝓾̈𝓶𝓾̈ 𝓸𝓴𝓾𝓭𝓾𝓰̆𝓾𝓷𝓾𝔃𝓪 𝓮𝓶𝓲𝓷 𝓸𝓵𝓾𝓷🌺
✨𝓞𝓴𝓾𝔂𝓾𝓹 𝔂𝓸𝓻𝓾𝓶 𝔂𝓪𝓹𝓶𝓪𝔂𝓲 𝓾𝓷𝓾𝓽𝓶𝓪𝔂𝓲𝓷✨

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

*Choi Yeonjun'un anlatımı*

Soobin hyungun gönderdiği konuma gitmek için hazırlandım. Konumu biraz incelediğimde bulunduğu yerin bir çocuk parkı olduğunu anladım. İşte oradaydı. Salıncağa binmiş sakince ve yavaşça sallanıyordu. Yanında ki boş olan salıncağa kendimi attığımda önce korkmuştu. Fakat ben olduğumu anlayınca rahatlamış ve gözlerime bile bakamadan ağlamaya geri dönmüştü.

-Neden geldin Yeonjun? Bana acı çektirmek için mi?
-Hyung ne acısından bahsediyorsun? Ayrıca Beom hyung adına özür dilerim. O ne yaptığını bilmiyordu.
-Özür dileme Yeon! Hatta hiç konuşma bile... Burada özür dilemesi gereken biri varsa o da benim.
-Senin bir suçun yok ki hyung!
-Var! Çocukluğunu çaldım. Gençliğini, aileni, yaşamını kısacası her şeyini mahvettim Yeonjun! Sonra bir sikik gibi siktir olup bırakıp gittim seni...

-Hyung delirdin mi? Beni başka biriyle karıştırıyor olabilir misin?
-Hatırlamıyorsun değil mi?
-Neyi?
-Sana yaptıklarımı...
-Ben hiç bir şey hatırlamıyorum! Ve sen bana bişi yapmadın!
-Hâlâ masumsun Yeon. Hâlâ bebek gibisin.
-Hyung.... Sana sarılmamı ister misin?
-Bunu yapar mısın onca şeye rağmen?
-Ne yaptın bilmiyorum ama herkes sarılmayı hakeder.

Oturduğum salıncaktan kalkıp Soo hyungu ellerinden tutup kaldırdım. O daha ne olduğunu bile anlamadan ona sarıldım. Her ne kadar benden uzun olsa da kollarımın arasında küçücüktü. Kafasını omzuma koyup göğüslerimizi birleştirdi. Kalp atışlarını sağ tarafımda hissediyordum. Uzunca bir süre orada öylece sarılı kaldık. Daha sonra kollarını gevşetip parkta ki banklara oturduk.

-Anlat bakalım Yeonjun bu Momo ve çetesi senden ne istiyor?
-Bende bilmiyorum hyung. Bana sadece yönelimim yüzünden zorbalık yapıyorlar. Hatta ilk seninde gelip beni döveceğini sandım.
-Benden korkmana gerek yok. Ayrıca yönelimin beni ilgilendirmez.
-Bir an beni yargılayacaksın sandım hyung.
-Seni yargılamam Yeon. Hem eğer seni yargılarsam kendimi de yargılamak zorunda kalırım.
-Nasıl yani sende mi erkeklerden hoşlanıyorsun?
-Evet! Erkek adam erkek sever!

Güzelce ama yavaşça gülmüştü. Gülüşü insanı kendinden geçirebilecek bir etkiye sahipti. Hafif dolgun olan dudakları gerilip sıralı ve tavşana benzeyen dişlerini göz önüne çıkarıyordu. Choi Soobin bana dertlerimi bir kaç dakikalığına unutturuyordu. Tıpkı uyuşturucu gibi...

Saat çoktan 3'e geliyordu. 3 saatten beri buradaydık. Soobin hyung dizlerimde olan kafasını daha da gömmüştü. Arada bir şekerleme yaptığını belirten sesler çıkarıyordu. O uyurken söyledikleri beynimde dönüp duruyordu. Bana ne yapmıştı da herkes bundan bahsediyordu? Ve madem büyük bir şey yaptı neden ben hatırlamıyorum?

Bunun gibi bir çok düşünce beynimi ele geçirmişti. Burnum okşadıkça kendine özgü nane kokusu yayan saçlarında boğulmak istiyordu. Dudaklarını büzmüştü ve gözleri sıkı sıkı kapalıydı. Saçlarından küçücük öpsem uyanmaz herhalde. Saçları çok öpülesi duruyordu. Kimi kandırıyorum ki Choi Soobin tamamen çok öpülesiydi. Eğilip saçlarına küçük öpücükler bıraktım.

Güzeldi. Oldukça güzeldi fakat yaralıydı işte. Kalbinde kocaman bir yarası vardı kimsenin yardım edemediği. Kendime söz verdim. Bugün Soobin hyung beni nasıl o lanet Momo'nun elinden aldıysa bende onun kalbinde ki yarayı çekip çıkaracaktım. Bunu yaparken onu incitmemeye dikkat edecektim. Düşüncelerimden ayrılmama Soobin hyungun açık gözleri sebep oldu.