unicode
အိမ်တော်ထိန်းခဏရပ်နေပြီးတော့မှသခင်လေးကဘာမှ စိတ်ဝင်စားပုံမပြတော့စိတ်သက်သာသွားသည်။
ဒါပေမယ့်အသံကမရပ်သွားတဲ့အပြင်နဲနဲအလျင်စလိုဖြစ် လာသည်။
"ပါပါး.. ပါပါး.. မသွားပါနဲ့ဦး..သမီးကိုစောင့်ပါ! သမီး ခြေထောက်ကတိုနေလို့မြန်မြန်လျှောက်လို့မရဘူး"
????
မသွားပါနဲ့ ......
သွား......
နေဦး!
ဒီမှာရှိပြီးလမ်းလျှောက်တဲ့သူဆိုလို့...
"ပါပါး လုဂျင်ဟန်..သမီးကိုစောင့်ပါဦး..."
အိမ်တော်ထိန်းကထိတ်လန့်စိုးရွံ့မှုနဲ့မျက်ဝန်းတွေပြူး ကျယ်သွားသလိုဘေးကအိမ်အကူတွေလဲအံ့သြမှုနဲ့ပါးစပ် အဟောင်းသားဖြစ်သွားသည်။
လု.. သခင်လေးလုက ပါပါးလား?
ဘယ်တုန်းကလဲ?
ရေကန်တစ်ဖက်ကရှင်းလင်းပီသတဲ့အသံကိုဒီနားမှာရှိတဲ့ လူအကုန်လိုလိုသေချာကြားကြသည်။
လုဂျင်ဟန်လဲသေချာကြားသည်။
သူကရပ်ကာနောက်လှည့်ရင်းရေကန်ဘက်ကိုအန္တရာယ် များတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ဘယ်လိုအရူးလေးကသူ့ကိုအဖေ ခေါ်ရဲတာလဲဆိုတာလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
ခဏနေတော့အားလုံးကြောင်အသွားသည်။
ရေသံသဲ့သဲ့နဲ့ရေကန်ထဲကလှပနူးညံ့တဲ့ကလေးမလေးက အမြန်ထွက်လာသည်။
သူမရဲ့နက်မှောင်နေတဲ့ဆံပင်တွေကစိုစွတ်နေပြီးနူးညံ့ဖြူနုတဲ့မျက်နှာမှာကပ်နေပြီးသူမျက်ဝန်းတွေကရွှန်းစိုတောက်ပ နေသည်...သူမရဲ့စိုစွတ်နေတဲ့မျက်တောင်ရှည်တွေကနက် မှောင်ရှည်လျားနေပြီးနီမြန်းတဲ့နူတ်ခမ်းလေးကအရာရာပြီး ပြည့်စုံနေသည်။
ညစ်ပတ်တဲ့ရေကန်ကိုလက်သေးသေးလေးကတွယ်ဖက် ထားပြီးတောက်ပတဲ့မျက်လုံးဝိုင်းကြီးတွေကလုဂျင်ဟန်ဆီ ကိုလင်းလက်စွာကြည့်နေသည်...သူမမျက်နှာလေးက ပျော်ရွှင်မှုနဲ့ပြည့်နေပြီးနို့နံ့မပျောက်သေးတဲ့အသံနူးနူးညံ့ ညံံ့လေးနဲ့ထပ်အော်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
I Became the Villain's Own Daughter
Historical FictionAuthor(s) Qu Xiaoxi 曲小兮 ** Please note no copyright infringement is intended, and I do not own nor claim to own this novel. The original novel/conte hint belongs to its rightful author.If you are the original author and would like to remove the cont...