UNICODE
စုန့်ချင်းဝမ်ကထပ်မပြောတော့ဘဲကလေးမလေးကိုပဲ နူးညံ့စွာချော့မော့လိုက်သည်။
မိန်းကလေးကမျက်ရည်တွေသုတ်ကာရှိုက်နေလိုက်သည်။ နောက်ဆုံးသူမငိုသံပိုပိုကျယ်လာသည်..။
စပျစ်သီးလုံးလေးလိုမဲနက်နေတဲ့မျက်ဆံနဲ့မျက်ဝန်းတွေကစိုစွတ်နေပြီးမျက်ရည်တွေပိုပိုစီးကျလာသည်..သူမပါး ပြင်လေးကနီရဲနေပြီး..သူမနှုတ်ခမ်းနီနီလေးကပိုပိုနီရဲနေ သည်။
"ပါပါး..မာမားပြောတာ..မာမားပြေတာက..တစ်စုံတစ် ယောက်ခန္ဓာကိုယ်ကိုထိတွေ့ပြီးရင်တာဝန်ယူရမယ်တဲ့.. wooooo ပါပါးကအမှိုက်ကောင်မဟုတ်ဘူးမှတ်လား.. အမှိုက်ကောင်တွေကအသတ်ခံရမှာ! ပါပါးကိုမသေစေချင် ဘူး..! ပါပါး..လီလီ့ကိုခေါ်ထားပါနော်..နော်?"
ဒါကသတင်းအချက်လက်နဲနဲလေးပဲ..
ဒါပေမယ့်အားလုံးကသူမကိုကြောင်ငေးကြည့်နေသည်။
ကလေးမလေးကအနိုင်ကျင့်ခံရပြီးသေလုမြောပါး စိတ်ဆင်းရဲနေသကဲ့သို့တရှုံ့ရှုံ့ငိုကြွေးနေသည်။
စုန့်ချင်းဝမ်မျက်ဝန်းတွေကသားရဲလိုရိုင်းစိုင်းသွားသည်။ သူမကအသက်ပြင်းပြင်းရှုရင်းလုဂျင်ဟန်ကိုတုန်ယင်နေတဲ့လက်တွေနဲ့လက်ညိုးထိုးရင်း
"နင်လူလား..ဟမ်? သူမက၃နှစ်ပဲရှိသေးတယ်မဟုတ်လား? ဒီ..ဒီလောက်သေးတဲ့ကလေးကို..နင်..နင်လုပ်ရဲလား?"
အိမ်တော်ထိန်းနဲ့လက်ထောက်မျက်နှာပြောင်းလဲသွား သည်.. သူတို့၏မျက်လုံးများသည်ပြစ်တင်ရှုံ့ ချမှုများနှင့် ပြည့်နေပြီး၊ သက်တော်စောင့်တစ် ဦးသည်ရဲကိုခေါ်ရန် အသင့်ဖြစ်နေသည်။
လုဂျင်ဟန်မျက်နှာရေခဲတုံးလိုဖြစ်နေသည်။ သူကထိုလူ တွေကိုကြည့်ပြီးနှာခေါင်းရှုံ့ကာ
"ဦးနှောက်ပျက်နေကြလား? ဒီလိုအရူးစကားကိုယုံတယ် လား..?"
ကိုယ်ရံတော်၊အိမ်အကူ၊လက်ထောက်၊ အိမ်တော်ထိန်း၊ စုန့်ချင်းဝမ်အပါအဝင်အားလုံးကသူ့ကိုဆန့်ကျင်စွာ ကြည့်ပြီး
"ဘာလို့မယုံရမှာလဲ? လီလီကအရမ်းလှတာ..သူမက ဘယ်လိုလိမ်မှာလဲ!"
YOU ARE READING
I Became the Villain's Own Daughter
Historical FictionAuthor(s) Qu Xiaoxi 曲小兮 ** Please note no copyright infringement is intended, and I do not own nor claim to own this novel. The original novel/conte hint belongs to its rightful author.If you are the original author and would like to remove the cont...
