UNICODE
"မသိဘူး.."
လုလီခေါင်းယမ်းရင်းဖြေလိုက်သည်..
"ပါပါးနဲ့အတူရှိနေရင်ပဲ..သမီးပျော်လို့..!"
လုဂျင်ဟန်လှုပ်ရှားမှုတွေရပ်သွားသည်..သူကသူမရဲ့ ကြည်လင်သန့်ရှင်းတဲ့မျက်ဝန်းတွေကိုကြည့်ရင်း..နှုတ်ခမ်း ထောင့်တွေဖျတ်ခနဲကွေးသွားသည်။
ပါးစပ်အရမ်းချိုတဲ့အသေးလေး..။
ဘယ်ကသင်လာတာလဲမသိဘူး။
လုမိသားစုအိမ်တော်ကကြီးပြီးကလေးမလေးခြေထောက် လေးကတိုတာမို့အများကြီးမလျှောက်နိုင်..။ဒါပေမယ့်သူမတက်နိုင်သလောက..သူမပါပါးနောက်ကလိုက်နိုင်ဖို့ကြိုး စားလိုက်သည်။
ပါပါးနောက်မှာကျန်ခဲ့လို့မဖြစ်ဘူး!
သူမက ပါပါးကိုကာကွယ်ဖို့ဒီကိုလာခဲ့တာ!
ဒါပေမယ့်..သုံးစက္ကန့်ကြာပီးနောက်..
လှပနူးညံ့ချစ်စရာကောင်းတဲ့ကလေးမလေးကသူ့လက် တွေကိုဆွဲရင်းမောပန်းစွာချွေးတွေနဲ့အသက်ရှုနေရင်းသ နားစဖွယ်ပြောလိုက်သည်။
"ပါပါး..လီလီပင်ပန်းနေပြီ..မလျှောက်နိုင်တော့ဘူး...."
လုဂျင်ဟန်ကသူမကိုကြည့်ရင်းမလျှောက်နိုင်ရင်တစ်နေ ရာမှာထိုင်နေဖို့ပြောဖို့ပြင်လိုက်သည်။ဒါပေမယ့်ဘာလို့ မှန်းမသိ..ကလေးမလေးကစုန့်ချင်းဝမ်ပခုံးပေါ်မှာနူးညံ့စွာတွယ်ကပ်နေတာကိုပြန်သတိရမိသည်။သူ့မျက်ဝန်းတွေကလေးနက်သွားပြီးချွေးတွေအပြည့်နဲ့မောပန်းစွာအသက် ရှုနေတဲ့ကလေးမလေးကိုကြည့်ရင်း..စိတ်မရှည်စွာတီးတိုးရေရွတ်လိုက်သည်။
"ဒုက္ခအိုး.."
အဲဒိ့နောက်ခါးကိုင်းကာကလေးမလေးကိုချီလိုက်သည်။
စုန့်ချင်းဝမ်ပြောသလိုသူမကအရိုးမရှိတဲ့ဂွမ်းလုံးလေးနဲ့တူတယ်..သူမကိုအတင်းဖက်ထားဖို့တောင်မဝံံ့ရဲမိအောင် ဖြစ်မိစေသည်။
လှပနူးညံ့ချစ်စရာကောင်းတဲ့ကလေးမလေးကိုယ်လေးက နို့နံ့သင်းနေပြီးသူ့နှလုံးသားထဲကအလိုလိုညွှတ်နူးပျော် ဝင်သွားမိသည်။သူကမျက်ခုံးတွန့်သွားပေမယ့်..ကလေးမ လေးကိုပြန်မချထားပါ..သူမကိုချီထားတာကသူ့နှလုံးသား ကိုပြည့်စုံနေစေသည်။
YOU ARE READING
I Became the Villain's Own Daughter
Historical FictionAuthor(s) Qu Xiaoxi 曲小兮 ** Please note no copyright infringement is intended, and I do not own nor claim to own this novel. The original novel/conte hint belongs to its rightful author.If you are the original author and would like to remove the cont...
