𝐼 𝑙𝑜𝑣𝑒 𝑦𝑜𝑢 𝑓𝑜𝑟 𝑖𝑛𝑓𝑖𝑛𝑖𝑡𝑦 || 𝐷𝑟𝑎𝑐𝑜 𝑀𝑎𝑙𝑓𝑜𝑦

On iki

---

Draco yavaşça odasının kapısını kapattı. Bu sefer kararı çok netti. Lucius'un aşağılayıcı bakışlarına ve hakaret dolu imalarına daha fazla dayanmak istemiyordu. Tabii tüm bunların yanında, ölüm yiyen olmak da istemiyordu.

Çekmecesindeki ilaç kutularını çıkardı. İçinden bir tane aldı ve yuttu. Sonra bir tane daha. Ve bir tane daha...

Başucundaki boş ilaç kutularına bakıp pencerenin önüne geçti. Hep yapmak istediği şeyi yapıyordu sonunda.

Kurtuluyordu.

Düşündü; annesini, babasını, Bethany'i... arkada bırakacağı daha birçok şeyi.
Fark etti ki Bethany dışında hiçbiri için üzülmüyordu. Onların da kendisi için üzülmeyeceğini biliyordu.

Trende onu sevdiğini söylediğinde, Bethany hiçbir şey dememişti. Ona olan sevgisi hiçbir zaman azalmamıştı, ama karşılıksız olduğunu da biliyordu. Zaten onun için herhangi birinden farkı da yoktu.

Bethany için bile yaşamaya katlanamayacak kadar dolmuştu ve sonunda bu isteğini gerçekleştiriyordu.

Ölmek nasıl bir şeydi? Uykuya dalmak gibi miydi? Belki de daha farklı. Bu sorunun cevabını zaten dakikalar sonra öğrenecekti. Kafa yormayı bıraktı.

Bir süre sonra midesinde oluşan ağrıyla gözlerini kapattı. Her geçen zaman daha da fenalaşıyordu. Gelen kusma isteğini bastırmaya çalışıp soğuk zemine oturdu.

Her yanı kasılıyor, ona dayanılmaz bir acı veriyordu. Dayanamayıp kustuğunda, yere yığıldı ve bilincini kaybetti.

---

-On ikinci bölümün sonu.

Oy ve yorumlarınız için teşekkür ederim

*Final değil.*

Görüşmek üzere. ❤️❤️