•7•

260 34 93
                                    

                             Carmen

Bölüm: 7

Dış görünüş fazlasıyla aldatıcıdır.

Dışarıdan her kese gülümseyen, mutlu gözüken, hiçbir sorun yokmuş gibi davranan birinin içinde neler olduğunu bilemezsin. İçinde nasıl acı çektiğini, mutsuz olduğunu göremezsin.

Biz insanları sadece bize gösterdikleri kadar tanır ve görürüz.

Bu yüzden de aslında tanıdığımızı sandığımız kişiler en çok tanımadıklarımızdır.

Aynı şey insanların karakterleri için de geçerliydi. Dışarıdan iyi biri gözüken birinin içindeki kötülükleri aynı şekilde göremezdin. İçinde aslında neler hissettiğini bilemezdin.

Bu yüzden biz aslında kimseyi tanımıyorduk.

                                 ~~~

Ertesi gün okula geldiğimde tekrar sıramdaki notu almış ve okumuştum.

'Herkesi kandırıyorsun, onlara mutlu olduğunu, eğlendiğini söylüyorsun. Neden yapıyorsun bunu?'

Benim hakkımda böyle şeyler nasıl yazabiliyordu bilmiyordum. Kim olduğunu bulmak istiyor fakat ne yapmam gerektiğini kestiremiyordum. Onunla karşılaşıp neden böyle şeyler yazıyorsun diye sormak ve artık buna bir son vermesini istiyordum.

Belki de korkuyordum. Beni gerçekten gören birinin olduğunu düşündüğüm için korkuyordum.

Ders bittikten sonra zorla da olsa Soobine yemek ısmarlamak için restorana gelmiştik. Anneme okulda kalıp sınava çalışmam gerektiğini söylemiştim. Başta pek fazla inanmasa da sonunda ikna etmeyi başarmıştım.

Soobin önümde oturmuş iştahlı bir şekilde yemeğini yerken ben de onu izlemeye devam ediyordum. Bakan her kesin bir daha dönüp bakmasını sağlayacak bir yakışıklılığa sahipti. Fakat o kadar meşguldüm ki onu gördüğümü bile sanmıyordum. Oysa ki okulda popüler olduğu çok açıktı.

"Sen neden yemiyorsun Suryeon?"

"Aç değilim. Eve gidince yiyeceğim"

Soobin dediklerime kaşlarını çatmış ve konuşmuştu.

"Bu daha ne kadar devam edecek?"

Anlamamış bir şekilde ona bakmış ve sormuştum.

"Neden bahsediyorsun?"

"Yalan söylemeye daha ne kadar devam edeceksin? Yorgun değilim diyorsun fakat sabaha kadar ayakta kalıp çalışıyorsun, aç değilim diyorsun fakat sırf kilonu korumak için bir şey yemiyorsun. Sen iyi değilsin Suryeon, rol yapmayı bırak"

Şaşırmış bir şekilde dediklerimi dinlemiş daha sonra ise gözlerine bakarak konuşmaya başlamıştım.

"Ne gördün de böyle konuşuyorsun? İyiyim ve ya kötüyüm bu sadece beni ilgilendirir. Ve sakın okulda böyle şeyler söylemeye kalkışma"

"Böyle inkar ederek gerçeklerden kaçamazsın"

Sinirlerimi daha da fazla bozmaya devam ederken duyduğum sesle günümün daha da kötüye diyeceğini anlamıştım.

"Demek yeni biriylesin Suryeon"

Acaba konuşan kişi kim? Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. Bölümü beğenmeniz dileğiyle. Sizi seviyorum:3★
Esi

Carmen || Choi SoobinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin