Carmen || Choi Soobin

•6•

                             Carmen
Bölüm: 6

Bana göre kaybetmek ve sevmek aynı şeydi.

Çünkü en sonunda seven kaybederdi. Ve kazanan hep sevilen olurdu. Sevilenin kaybedecek bir şeyi olmazdı ki. Ancak seven en büyük şeyi; sevgisini kaybederdi.

Ve bu kaybediş her şeyin sonu olurdu.

Ve ben hiçbir zaman gerçek sevilen olmadım. Bu yüzden asla kazanamadım.

Ben hep seven olmuştum ve işte bu yüzden hep kaybetmeye mahkum olmuştum.

Ancak bir daha bu hatayı yapmamam gerektiğini çok iyi öğrenmiştim.

                                   ~~~

'Sorun yok diyorsun fakat sen sadece kendine yalan söylüyorsun'

Sıramda bulduğum yeni notu okuduğunda kaşlarımı çatmış ve çantamı alarak notu içine koymuştum. Artık bu notları kimin durmadan yazdığını merak etmeye başlamıştım. Başlarda diğerleri gibi umursamasam da zaman geçtikçe bu notları yazanın kim olduğunu öğrenmek istediğimi fark etmiştim.

Ders bittikten sonra okuldan çıkmış ve beni götürmesi için arabayı beklemeye başlamıştım.

"Eminim ailene bayıldığını söylememişsindir"

Duyduğum sesle arkama dönmüş ve Soobinin hemen arkamda durduğunu görmüştüm. Daha sonra yürümeye başlamış ve gelip yanımda durmuştu.

"Bundan sana ne?"

"Sen sağlığını önemsemiyor olabilirsin ancak eminim onlar önemsiyorlardır"

Sen öyle san.

Dediklerinden sonra bir şey söylememiş ve beklemeye devam etmiştim. Ancak Soobin sessizliği hemen bozmuş ve konuşmuştu.

"Bana borcunu nasıl ödeyeceksin?"

"Sana neden borcum olsun ki?"

Soobin alaycı bir şekilde gülerek cevap vermişti.

"Seni revire taşıyan bendim hatırlarsan ve sen bana ufak bir teşekkür bile etmedin. Bu yüzden bana borçlandın ve bunu ödemen için başka bir şey yapmam gerekiyor"

Dediklerine kaşlarımı çatmış ve konuşmuştum.

"Yaptığın iyilikten karşılık mı bekliyorsun yani?"

"Artık kim bir karşılık beklemeden bir şey yapıyor ki?"

Dediklerinde haklıydı, bunu inkar edemezdim.

"Peki o zaman teşekkür ederim beni taşıdığın için. Oldu mu?"

Soobin başını iki yana sallamış ve yüzüme bakarak konuşmuştu.

"Teşekkür etmekte geciktin. Bu yüzden başka bir şey yapmak zorundasın"

Kaşlarımı çatmış bir şekilde onu dinlemiş ve daha sonra sormuştum.

"Ne yapabilirim ki?"

Soobin sevimli bir şekilde gülümseyerek cevap vermişti.

"Bana yemek ısmarlaya bilirsin mesela"

Gözlerim gülüşüne takılırken içimden kendime gelmem gerektiğini söylemiştim.

"Vaktim olduğunu sanmıyorum"

"Bunu reddediyorum. Ne olursa olsun borcunu ödemelisin"

Dediklerine gözlerimi devirmiş ve yapmazsan beni rahat bırakmayacağını düşünerek sonunda kabul etmiştim.

"Pekala, ısmarlayacağım"

★yeni bölüm nasıldı? Umarım hoşunuza gitmiştir. Neden bilmiyorum ancak Soobini bu şekilde yazmayı seviyorum ajabshsb. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum★
Esi