•4•

315 35 108
                                    

                             Carmen

Bölüm: 4

Sadece kendin olduğun için sevilmek güzel bir şey olmalıydı. Güzel ve ya başarılı olduğun için değil de sadece sen olduğun için sevilmen farklıydı. Ve ben sanırım buna sahip olamayacaktım.

Sadece güzelliğim için sevilecek, içimdeki insan, benim ruhum asla önemli olmayacaktı. Hep samimiyetsiz, gerçek olmayan ilişkilerin içinde olacaktım. Gerçekliği asla hissedemeyecektim.

Tekrar çocukluğuma dönüp bazı şeyleri değiştirmek isterdim. Ailemin beni hep kusursuz olmam için zorlamalarına karşı gelmek isterdim. Benim de hata yapma şansım olsun isterdim. Bana hep mükemmel olmam gerektiğini söylediklerinde onlara karşı gelebilip benim de insan olduğumu söylemek isterdim.

Ancak sadece istemekle kalacağımı çok iyi biliyordum. Neden hep imkansız şeyleri isterdik ki?

                                    ~~~

İkimizde haraketsiz bir şekilde öylece kalmışken sonunda kendine gelmiş ve hemen toparlanıp ayağa kalkmıştım. Benimle birlikte yere düşen çocukta birkaç saniye durup bana bakmış daha sonra ise benim gibi ayağa kalkmıştı.

"İyi misin? Bir yerin incindi mi?"

Sorusuyla ona bakmış daha sonra ise cevap vermiştim.

"Bir şeyim yok iyiyim, ya sen?"

"İyiyim"

Öyle söylese de yere düşerken kafasını çarptığını ve canının acıdığını biliyordum. Fakat bu konuda bir şey söylememiştim.

"Bana yardım etmeye çalıştığın için teşekkür ederim"

Dediklerimle kaşlarını çatmış ve şaşırmış bir ifadeyle konuşmuştu.

"Neden çalıştığım için diyorsun? Eğer ben olmasaydım öylece yere düşmüş olacaktın fakat benim üzerime düştün"

"Hiç düşmemeyi tercih ederdim"

Yanından geçip gidecekken kolumdan tutup konuşmasıyla ona bakmıştım.

"Benim gibi birinin üzerine düştüğün için sevinmelisin. Kendini üzerime atmak isteyen kaç kız var biliyor musun sen?"

Dediklerine gözlerimi devirmiş ve cevap vermiştim.

"Bilmiyorum ve ilgilenmiyorum. Eğer istiyorsan üzerine atlamalarına izin verebilirsin, ben gidiyorum"

Sonunda yanından geçmiş ve kafeteryaya doğru gitmeye başlamıştım. Arkamdan geleceğini düşünsem de gelmemişti fakat arkamdan duya bilmem için bağırarak konuşmuştu.

"İsmimi öğrenmek umrunda olmayabilir belki fakat ben yine de söyleyeceğim; ben Choi Soobin. Tanıştığımıza memnun oldum Kim Suryeon"

★umarım bölüm hoşunuza gider. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. Sizi seviyorumm★
Esi

Carmen || Choi SoobinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin