Carmen || Choi Soobin

•12•

                              Carmen

Bölüm: 12

Bazen insanların neden bu kadar acımasız olduklarını sorguluyordum. Fakat buna bir cevap bulabilmek imkansızdı sanırım.

Sadece canımızı yakıyor, yeniden ve yeniden incitmeye devam ediyorlardı. Bunun sebebi neydi peki? Böyle yapınca kendileri mutlu mu oluyorlardı? Kendi yaralarını, acılarını gizlemek için kullandıkları bir yol muydu yoksa? Ve ya aptal hırsları yüzünden miydi?

Ne yüzünden olursa olsun bunu yapmaları anlamsız olacaktı.

                                     ~~~

Soobin beni revire getirmekle kalmamış, benimle ilgilenmeye devam etmişti. Tüm bu süre zarfında endişeli görünmüştü ve bu içimde garip bir şeyler hissetmeme sebep olmuştu. Doğrusunu söylemek gerekirse bana böyle davranması hoşuma gitmişti.  Çünkü samimi olduğunu biliyordum. Diğerleri gibi sahte değildi, ne yapıyorsa gerçekten yapıyordu.

Ve bu da notu yazan kişinin yaptığı gibi iyi hissetmemi sağlıyordu.

"İyi olduğuna emin misin Suryeon? Bir şeye ihtiyacın var mı?"

"Daha yeni sormuştun bunu Soobin, iyi olduğumu söyledim. Artık endişelenmene gerek yok"

Soobin birkaç saniye durup bana bakmış ve daha sonra yanımdaki sandalyeye oturarak konuşmuştu.

"Lütfen bunu yapma"

Anlamamış bir şekilde ona bakmış ve sormuştum.

"Neyi?"

"Çok fazla yorulduğunu görebiliyorum, bu kadar mükemmel olmaya çalışmana gerek yok. Sen zaten olduğun halinle mükemmelsin"

"Bu bir iltifat mı şimdi?"

Soobin gamzelerini çıkartacak şekilde gülmüş ve bana bakarak konuşmuştu.

"Sanırım öyle. Ancak böyle olduğunu görmek istemiyorum. Artık dinlenmek zorundasın, bu kadar yorulmamalısın. Çok zayıf düştüğünü görebiliyorum"

"Ne yapabilirim ki başka? Tüm hayatım boyunca zaten böyleydim ve gördüğün gibi iyiyim"

"Sen bu haline iyi mi diyorsun Suryeon?"

Dediğine gözlerimi devirmiş daha sonra ise konuşmaya başlamıştım.

"Sorun yok Soobin. Benim için endişelendiğini bu kadar belli etme"

"Belki de belli etmek istiyorumdur"

Dediklerinden sonra başka bir şey söylememiş ve öylece gözlerine bakmıştım.

Bazen çok açık sözlü oluyor, bazen ise fazlasıyla utangaç birine dönüşüyordu. Onu anlamak bazen çok zor oluyordu.

"Artık seninle ben ilgilenmek zorunda kalacağım gibi görünüyor"

Dedikleriyle kaşlarım havalanırken ona bakmış ve konuşmuştum.

"Buna ihtiyacım yok ve bunu neden yapasın ki?"

Soobin gözlerime bakmış ve kalbimin hızlı atmasına sebep olacak cevabı vermişti.

"Gerçek seni gördüğüm için"

★selam(: yazarken feels geçiriyorum ajabshsvhsbs umarım bölümü beğenirsiniz. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen★
Esi