Carmen || Choi Soobin

•5•

                             Carmen
Bölüm: 5

'Eğer güzelsen senin için tüm kapılar açılır'

Küçüklüğümden beri en çok duyduğum şeylerden biriydi bu. Annem hep kendime dikkat edip, güzelliğimi korumam gerektiğini söylerdi. Böylece istediğim her şeyi elde edebilecektim.

Güzel bir hayatım olacaktı, kimse tarafından çirkin olduğum söylenerek dışlanmayacaktım. Ve böylece hep mutlu olacaktım.

Fakat annem yanılıyordu. Ben bununla mutlu değildim, mutlu olmam için iltifatlar duymam yeterli olmuyordu. Bana bundan daha fazlası lazımdı. Fakat anneme göre bu anlamsızdı.

Belki de herkes için, aynı şekilde senin için de anlamsızdı bunları söylemem. Sonuçta her şeye sahiptim, değil mi? Bu kadar nankör olmamalıydım.

Ancak eğer benim yerime koymayı deneseydin kendini benimle aynı fikirde olacaktın. Bu yüzden beni yargılamayın, ben nankör değilim.

Sadece asla hissetmediğim şeyi; gerçek sevgiyi istiyorum. Sadece kendim olduğum için sevilmeyi istiyorum.

                                   ~~~

Gözlerimi açtığımda revirde olduğumu görmüştüm. Buraya nasıl ve neden geldiğimi bilmiyordum. Tek hatırladığım en son sınıftaki kızlarla konuştuğum ve daha sonra ise başımın kötü bir şekilde ağrımaya başlamış olmasıydı.

Yatdığım yerden doğrulduğumda kısa bir anlığına gözüm kararmıştı. Kendime geldiğimde gözlerimi açmış ve karşımda oturan birininin olduğunu görmüştüm.

"Sonunda kendine geldin. Nasıl hissediyorsun?"

"İyiyim, sorun yok. Bana ne oldu?"

Soobin kaşlarını çatmış ve bana cevap vermişti.

"Sağlığını hiç düşünmüyorsun. Yorgunluktan öylece bayılmışsın. Sanırım sağlığın senin için hiç önemli değil. Önemli olan tek şey güzel gözükmen. Fakat şunu söyleyeyim ki sağlığın yerinde değilse güzelliğinin bir anlamı kalmıyor"

Dediklerini şaşkın bir şekilde dinlemiş daha sonra ise konuşmuştum.

"Benimle böyle konuşmayı kes. Sanki sağlığım seni ilgilendiriyor. Umrundaymış gibi davranma"

Soobin beni başıyla onaylamış ve alaycı bir şekilde gülerek konuşmuştu.

"Haklısın beni ilgilendirmiyor sonuçta. Öyleyse istediğin kadar düşüp bayıla bilirsin, seni bir daha revire taşımam"

"Ne yani beni revire sen mi getirdin?"

Soobin beni onaylamış ve ayağa kalkarak konuşmuştu.

"Öyle fakat görüyorum ki büyük bir hata yapmışım. Sonuçta sağlığınla ilgilenmiyorsun. Boş boşuna kendimi yormuşum"

"Senden beni getirmeni isteyen olmadı. Eğer sen getirmeseydin başka biri getirebilirdi"

Soobin dediklerimden sonra bana kısaca bir bakış atmış daha sonra ise kapıya doğru yürümeye başlamıştı. Kapının önüne geldiğinde durmuş ve konuşmuştu.

"En azından teşekkür edebilirdin Kim Suryeon"

Diyecekleri bittikten sonra gitmiş ve beni orada yalnız bırakmıştı.

★merhaba. Kitap nasıl ilerliyor? Umarım okurken sıkılmıyorsunuzdur. Diğer kitaplarım kadar pek sevilmediğini hissediyorum nedense. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. Hoşçakalın★
Esi