Carmen || Choi Soobin

•14•

                             Carmen

Bölüm: 14

Birinin seni gerçekten anladığını hissetmek daha farklı bir şeydi sanırım. Çünkü bu dünyada anlaşılmak kolay bir şey değildi.

Biz her zaman birinin desteğini, birinin yanımızda olmasını farkında olmasak bile isterdik. Böyle olmadığını söylemenin anlamı yoktu. Çünkü yalnız ne kadar iyi olursan ol yanında birinin olduğunu hissetmekle karşılaştırılamazdı bu.

Her şey yanında gerçek duygular beslediğin biriyle olunca daha güzeldi.

                                    ~~~

Soobinle geçirdiğim o güzel günden sonra eve dönmeyi hiç istememiştim. Onun yanındayken gerçekten mutlu olabildiğimi farketmiştim.

Kapıyı açıp içeri girdiğimde annemin beni beklediğini görmüştüm. Beni gördüğü anda oturduğu yerden kalkmış ve yanıma gelerek hemen konuşmaya başlamıştı.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun Suryeon?"

" Ne yapıyormuşum ki?"

Annem sinirle gülmüş daha sonra ise sinirlerine hakim olamayarak bağırmaya başlamıştı.

"Okuldan çıktıktan sonra senin için önemli olan çekimlere gitmek yerine bana hiçbir şey söylemeden ortadan kayboluyorsun. Aramalarımı bile açmıyorsun Suryeon. Bu ne demek oluyor? Bunu nasıl yapabilirsin?"

"Beni ne zaman önemsemeye başlayacaksın anne?"

Annem dediklerimle bir anlığına durmuş daha sonra ise cevap vermişti.

"Seni önemsediğim için böyle yapıyorum zaten"

Başımı iki yana sallamış ve annemin gözlerine bakarak konuşmaya başlamıştım.

"Sen beni önemsemiyorsun, sen sadece benim sana kazandırdığım parayı önemsiyorsun. Bu hep böyleydi; ben senin çocuğundan çok senin para kaynağın oldum. Beni hep çok fazla çalışmaya zorladın, ne halde olduğumu umursamadın bile"

"Bunları nasıl söyleyebiliyorsun Suryeon? Ben senin annenim, bunu unutma. Böyle ünlü olmak hoşuna gitmiyormuş gibi davranma. Herkes seni seviyor, tanıyor ve fazlasıyla para kazanıyorsun. Daha ne isteyebilirsin ki?"

Kendimi ne kadar sıkmaya çalışsam da yine de istemsizce ağlamaya başlamıştım.

"Neden böylesin ki? Nasıl bu kadar kör olabiliyorsun anlamıyorum. Senin benim hissettiklerimden haberin yok. Ben gerçekten sevilmek istiyorum, onların sahte sevgileri umrumda değil. Ancak daha annemden bile sevgi göremiyorken nasıl bir başkasından bekleyebilirim ki?"

Daha fazla konuşmanın bir anlamı olmadığını düşünmüş ve arkamı dönerek odama doğru yürümeye başlamıştım.

"Bugün için daha fazla çalışacaksın Kim Suryeon. Bu yüzden bundan sonra yaptıklarına dikkat etsen iyi olur"

Annemin soyledikleriyle bir anlığına dönmüş ve anneme bakmıştım. Daha ne kadar hayalkırıklığı yaşayabilirdim bilmiyordum. Annemin beni anlayacağını düşünmekle büyük bir hata etmiştim. O benim hisslerimi asla umursamayacaktı.

Odama geçtiğimde gözyaşlarımı silmiş ve sakinleşmeye çalışmıştım. Geçen on dakikanın ardından telefonumun çalmasıyla telefonu elime almış ve arayanın kim olduğuna bakmıştım.

Soobinin aradığını görünce derin bir nefes almış ve aramayı cevaplayarak dediklerini dinlemeye başlamıştım.

"Sana söylemem gereken önemli bir şey var Suryeon, daha fazla beklemek istemiyorum"

★evet sona yaklaşıyoruz, gelecek bölüm final. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. Görüşürüz★
Esi