Koltukta öylece oturmuş karşımdaki kapalı televizyona bakıyordum.Bu evde yaşadıklarım birer birer yansıdı o televizyona.
İlk sahnesinde ben etrafta koşuştururken annem elinde tabakla peşimden dolanıyordu.
Başka bir sahnede Erim Abim ile yerde arabalarımızı yarıştırıyorduk.Eray Abim bizim o halimizi kıskanıp trip atıyordu.
Ve babamın ansızın sadece bir mektupla terk etmesi.Annemin güçlü bir şekilde ayakta kalması.
Anılarımda en kötüsü de babamın eksikliğini çektiğim zamanlardı.Mesela her pazar ailecek yapılan kahvatılarda babamın da olmasını isterdim.
"Elçim." omzuma kolunu saran Erim Abimle ona baktım.Ne kadar kavga etsek de birbirimize düşkündük.Yani sanırım...
"Efendim abi." boğazım uzun süredir konuşmadığımdan sesim kısık çıkmıştı.
"Dünki olanlar.Orada tepki vermememiz seni kırdı biliyorum.Özür dilerim,dileriz abicim." bunları söylerken ellerimle oynamış yüzüme bakmamıştı.
Onlarla empati yapınca bende öyle yaparmıydım?Sanırım yapmazdım.
Çünkü benden önce hayatı darmadağın olan o kişiydi.Onun yaşadığı psikolojiyle benim yaşadığım bir olmazdı.
"Önemli değil dersem kırılan kalbim senin rahatlamanla daha çok kırılır abi.Önemli çünkü o an yanımda olduğunuzu hissettirmenizi isterdim.Onlara baktığımda kimse dönüp bana bakmamıştı.Bakışları hep kızları,kardeşlerinin üstündeydi.Size kırıldığım nokta aslında işte..."
"Bizim için önemlisin birtanem.Annemi biliyorsun her zaman dimdik durur.Belli etmez duygularını.Eray her zaman yaşına göre olgun davranmaya çalışmıştır.Ben ise biliyorsun işte duygusal biriyimdir.O an düşündüğüm tek şey sendin.Karışmamış olsaydınız eğer o aileyle daha güzel anıların olabilirdi.Çünkü baba kavramı senin için sadece 5 yıl vardı.O zamanları da çok hatırlamıyorsun.Belki karışmasaydınız baban,annen,
kardeşlerin mutlu bir hayatın olabilirdi.Belki bencillik ama bir yanın eksik olmasındansa o aileyle büyümeni isterdim."
Bakışlarımı ona çevirdiğimde gözleri dolmuştu.Böyle düşünmesine sinirlensem de bir şey dememeyi tercih edip sarıldım.
İyiki vardı.
👻
Geçen günlerde her şey normalleşmeye başlamıştı.Eray Abimle eskisi gibi sohbet ediyorduk.
Sanki hiç karıştırılmamışım gibiydi.
En son Erim Abimle konuşmamızdan sonra kendimi yıpratmamam gerektiğini kendime şartlandırmıştım.
Yani isteğim o yöndeydi.
Sonuçta hayatımın sonu değil.Alt tarafı annem,babam başka biri yani çok da abartmayalım.
"Off.Elçim artık hazırlan da gidelim." omuzlarımı indirip kaldırdım.
Gitmek istemiyordum.
Bu halime kaşlarını çatıp ellerini beline attı.Çemkirme modu...
"Kızım kalksana.Ben ne güzel giyindim geldim.Genciz güzeliz gezmemiz gerek.Böyle kukuman kuşu gibi oturmamız değil."
"Hani ben karışmışım ya depresyondayım ya bırak beni git." bende ona çemkirince sakince gülümsedi.İşte zaafımdan vurucaktı.
"Öyle mi?Aşkım kusura bakmada sen salaksın.Hayatının 21 yılı bu evdeki insanlarla ve benimle geçti.O insanlar sadece yapım aşamanı oluşturmuş.Ve doğurmuş.Yani senin hayatında tek etkileri bu.İstersen görüşürsün istersen görüşmezsin.Senin bileceğin iş.Ama artık şu halinden çık.Hani sen kendini yıpratmayacaktın.Alt tarafı karışmıştın.Lütfen artık kalk da şu partiye gidelim." en sonunda ellerini çenesinin altına koymuş bana tatlı olduğunu zannettiği bakışlarını atıyordu.
"Bana böyle bakman bir şey değiştirmiyor.Sen onu Haldun Amca da kullan." ve pes etmiş bir şekilde yataktan kalkıp dolabıma ilerledim.
Depresyonda olabilirim ama eğlenmek hakkım.
Dolabıma kısa bi göz attıktan sonra Gaye'ye döndüm. "Giyebilecek hiçbir şeyim yok." diye sızlanmaya başlamamla.Oflayarak yanıma geldi.
"Çekil şurdan." diyerek kenara itti.
Dolapta ne var ne yoksa hepsine baktıktan sonra eline aldığı beyaz askılı elbiseyle bana döndü.Vücuduma tutarak bakış attı.Anlamamış olucak ki askının ortasındaki boşluktan kafama geçirdi ve benden uzaklaştı.
"Tamam bunu giyin.Güzel oldu.Ne çok abartı ne de sade.Giyebilirsin." dedi ve öpücük atarak yatağıma oturup telefonuyla ilgilenmeye başladı.
Tabi elbisesine de dikkat etti.
"Giymeme izin verdiğiniz için teşekkürler Gaye Hanım." yüzündeki sahte sırıtmayla bana bakıp tekrar telefonuna döndü.
💣
Hazırlanıp çıkmamız biraz uzun sürmüştü.Abimler yine ve yine elbise boyumun kısa buldukları hakkında konuşma yaptıktan sonra kendime dikkat etmemi gerektiğini söyleyip dışarı çıkmışlardı.
"Evet güzellik.Benim bölümden bir arkadaşımın doğum gününe gidiyoruz.Her zaman gittiğimiz mekan değil.Farklı yer.Yani kendini kolla.Yanlış yollara düşme.Biliyorsun beni o yollara düşmek için dünden razıyım.Seni geri çekmem peşinden gelirim.Soran olursa da başımın belası dersin."
Hafif gülerek başımı salladım.Ve gideceğimiz yere kadar arkadaşları hakkında dedikodu yaptık.
Her şey güzel olucaktı.
"Hadi bakalım.Gidelim akalım gecelere." diyerek arabadan indik.
Gaye arabasını valeye teslim ettikten sonra yan yana gelerek mekana doğru ilerledik.
Girmeden önce Gaye'nin arkadaşına rastlayıp onunla konuşarak içeri girdiğimizde sesten dolayı ilk başta yüzüm buruşmuştu.Alışmaya başlayınca normal halime döndüm.
O halimi inşallah yakışıklı biri görmedi.
Etrafta gözlerimi gezdirirken gördüğüm kişilerle olduğum yerde kaldım.
Abilerim,İmay ve biyolojik Aile.
...
Ve finish!
Vote ve yorum atmayı
unutmayın.
