Navinnah Crusade POV
14 Months Later...
📲"But when are you coming home?"
📱"Hmmm, next month?"
📲"Ayt, Nanay no!"
🤣
📲"Hahaha, I'm just kidding. But don't worry sweetheart I'll be home next week okay?"
😍
📲"Ay you chor?(Are you sure?)" Sabat na ng bunso naming di Szanty.
📱"Yes po, Nanay won't ever lie to you sweetie."
Nakita kong namula ang mukha ng anak namin.
📲"I know Nanay, it's just that we really miss you." Si Xada.
😭
📲"Mee too sweetheart, but I need to take good care of Tita/Ninang Aureole right?"
📱"Opo, so please tell Tita/Ninang Aureole to walk straight na po para uwi ka na Nanay ko."
Oohhwww.
Nakikita ko kung gaano na kami namimis ni Yvonne, katulad ng pangungulila namin sa kanya.
📲"O-Opo sweetheart."
Kinuha ko na ang cellphone kay Szatinna dahil nag-alala na ako sa nakita kong lungkot sa asawa ko.
📲"Hey, Baby?"
Tuluyang tumulo ang mga luha sa mga mata niya.
📱"V-Vanz."
📲"Ssshhh, hey it's okay, don't cry?" Alo ko sa kanya.
Malungkot siyang napangiti.
📱"I missed you so much Vanz, all of you there."
📲"Sssshh, I know. But I want you to stop worrying about me and the kids 'cuz we're just doing fine here."
📱"I-I know bu~~~"
📲"I want you to finish what you have started there, we're just here waiting for you to come back home Baby."
Ayoko sa lahat ay maging distraction kami sa obligasyon ni Yvonne sa trabaho niya.
Lalo na ngayon na kailangan siya ni Aureole at ang mga kaalaman niya.
Kaya suporta na namin sa Misis ko ang hayaan siyang gawin ang nais niya pang gawin sa trabaho niya.
I don't want to say it...
But my wife is so obsessed with Aureole's condition.
She wanna make things possible for Aureole.
