love knows no obstacles.

Bölüm 14

Dün gece yaşanan şeyler gözünde perde misali geçmişti.

Usul usul gülüp yüzü kızarmıştı Simon'ın. "Neyin var, hasta mısın?"

Kendisini soru yağmuruna tutan kişiyle göz temasında bulundu. "İyiyim, teşekkürler."

Kız karşısındaki masaya oturdu ve kendisi de güldü Simon'ın haline.

"Anladım, ben Helena aynı dersi görüyoruz." Simon başıyla onayladı.

"Seni biliyorum, kendimi tanıtmama gerek var mı?" Kız güldü elini olumsuz anlamda salladı.

"Gerek yok.. varlığımla ilgili, bir kontrol yapmak istedim üzerinde."

Simon'da kendisine eşlik ederek gülümsedi, sonunda sınıf doluşmaya başlamıştı bile.

Simon ile Helena herkesin gelmesiyle susup önüne döndüler karşısında sınıfa giren kişiye gözleri kaymıştı.

Wilhelm donuk ciddi yüzüyle başını eğip kaldırdı Simon'a. "Simon, kay kenara bu sefer bu tarafa ben oturacağım."

Kız kardeşine üfleyerek bakış açısını dağıtmasına sebep olmuştu zar zor kalkıp eşyalarını diğer sıraya taşıdı.

"Oldu mu, rahatladın mı?" Sara gülümsedi ve başıyla onayladı. "Oldu." 

Wilhelm boynunu Simon'a döndürdüğünde Sara yüzünden göremiyordu.

Wilhelm'in suratı bu yönden düşmüştü. "Hey, yanına oturabilir miyim?" Felice'in sesini duyduğunda yerinden sıçramış gibi olmuştu.

Donuk ciddi yüzünü Felice'i döndürdü. "Tabii." Başka bir şey demedi ve yanına Felice oturdu.

Simon bakışlarını ne kadar kaçırsa da Wilh'den ama her seferinde başı o tarafa kayıyordu.

Felice'i Wilhelm'in yanında gördüğünde sinirlenmişti. "Sara, Felice ile arkadaş mısın?"

Sara başıyla onaylamıştı. "Neden bu kadar kız dururken, onunla arkadaşlık ediyorsun?"

Sara omuz silkti ve Felice'i göz atıp tekrar bakışlarını Simon'ın üzerine yerleştirdi.

"Çünkü ortak bir özelliğimiz var."  Simon çatık kaşlarıyla ikisine bakıp durdu.

"Ne gibi ortak özelliğiniz var?" Sara güldü ve defterine odaklandı.

"Söylemeyecek misin yani?" Sara başıyla onayladı.