Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*****
*****
"Kardeşim, ondan gerçekten hoşlanıyorsun." Kendisine soru yöneltmişti sevgili arkadaşı Ayub.
Ayub'a ne yanıt verecekti düşündü sadece gülümsemeye başladı. "Ne yani.. bugün gerçekten kaçacak mısınız?"
Simon yutkundu ve başıyla onay verdi. "Öyle olacak." Ayub düşündü ve gülmeyi kesti.
"Paraya ihtiyacın var mı?" Simon Ayub'un sırtını sıvazladı. "Yeteri kadar var, teşekkür ederim kardeşim."
Ayub sarılmak için bir adım attığında Simon'da adım atıp sarıldılar. "Beni ne zaman arayacağını biliyorsun." Dedi Ayub Simon başıyla onaylayıp az mesafe açtılar aralarında.
"Anneme yine de ağzından kaçırmayacaksın tamam mı gerekirse Rosh'da bilmeyecek."
Ayub başıyla onayladı. "Senin için ona söylemiyorum ama öğrendiğinde işin biter."
"O zaman çoktan buradan gitmiş olacağız Wilh ile." Ayub başıyla onayladı.
****
"Anne sen neden özür diledin ki şimdi?" Kadın kızarmış gözleriyle Wilhelm'e baktı.
"Neden hemcinse ilgi duyuyorsun biliyor musun?" Wilhelm başıyla reddetti.
"Hayır bilmiyorum, neden?" Kadın donuk ifadeyle tavana baktı ve tekrar Wilhelm'e gözlerini çevirdi.
"Bir zamanlar bende senin, gibi hemcinslerimden etkileniyordum." Wilhelm şaşırmıştı.
"Yani babamla zorla mı evlendin?" Başıyla reddetti. "Hayır ama ailemin yüzünden evlensem bile sevmeye çalıştım."
"Ama pek başarılı değilsin Anne." Kadın başıyla onayladı. "Evet.. o yüzden sana yanlış seçim sunamam."
Wilhelm donuk bakışlarıyla annesini süzdü. "Herkes yanlış seçim yapıyor biliyorum."
Kadın duyduğu sözle şok oldu. "Yani demek istediğim, Anne seni üzmek istemiyordum."
Kadın dolu gözlerle oğluna son kez gülümsedi. "Beni üzen bu seçimleri zorla da olsa yapmak olmaktı."
"Seninle alakası yok oğlum, bizi cinsel şeyler mahvediyor." Wilhelm dolu gözlerle annesine zorla bakmaya çalışıyordu.
