YALNIZLIĞIMIN İLACI

| 3. Bölüm |

"Ne o ?! Seni öpeceğimi falan mı sanıyorsun." Bir anda beni itmesiyle bilekliği bana uzattı. Cidden bunun ruhsal sorunları vardı. Bir öyle bir böyle. Psikopat !

"Boş konuşmayı kes ve beni meşgul etme."

Asansör düğmesini bozacağımın farkındayken , asansörün bozuk olduğunu anlamıştım. Şimdi ben bu kaç katlı binayı inecek miyim yani. Bir kaç merdiven indikten sonra, şansımı denemek adına tam asansörün düğmesine basacakken kapısı açıldı. Yok artık ya. Bundan kurtuluşum yok sanırım.

"Binmeyeceksen , asansörü meşgul etme."

Sinir bozucu ! Hiç bir şey demeden asansöre bindim ve ona sırtımı döndüm. 7 kat daha var. 
Hemen çıkmak istiyorum buradan. Asansörün sarsılıp , ışıkların kapanmasıyla tavana baktım. Yok , kalmış olamayız değil mi ? Bozulmadı dimi yok hayır.

"N-ne oldu buna şimdi. Kaldık mı , , kurtulamicak mıyız , düşücekmiy-"

"Sus ! Başımı ağrıtma."

Ben burda Korkudan gebericem bana sus başımı ağrıtma diyor ya ! Geri kafalı. Adını bilmediğim sinir bozucu kişi , Arama düğmesine basıp duruyordu.
Neden beni buluyor böyle şeyler. Ne diye ayaklarıma zahmet veripte inmedim ki. Bir de bununla aynı alanda kapalı kaldım. Bir an aklıma dizilerde ki sahneler geldiğinde garip hissetmiştim ama sırası değildi. Hayır senaryo sırası değil melis !
Bırak bunla senaryo kurmayı , bir dakika bile yaşanmaz , ukala.

"Yalnız duyuyorum. Ayrıca ukala dediğin kişi hayatını kurtardı."

"Dışımdan mı konuştum ben ya."

Gözlerimi kapatıp yüzümü buruşturdum. Neden kendimi rezil etmek zorundayım ya.

"Hadi bir şey yap. Açsınlar şurayı ya. Ben fazla dayanamam bayılıp kalırım buralarda bela olurum başına."

Yan gülüş atıp yere çömelip oturdu. Bir dizini kendine doğru çekip elini koymuş, diğer ayağını uzatmıştı.

"Sesini çıkarmazsan sevinirim."

"Ya ben sana burda kalamam diyorum! Niye anlamıyorsun."

Beni götüne bile takmayıp gözlerini kapattı. Hayatım da bu kadar sinir eden birisini daha görmemiştim.

"Kimse yok mu !"

"Yalandan bağırıp beni rahatsız etme. Sabaha kadar burdan çıkamayacaksın."

"Ne ? Ne dedin sen. Sabah heh sabah. Bildiğimiz sabah."

Bana şimdiden daralmalar gelmişti bile. Bir dakika. Benim çişim var. Hemde aşırı derecede. Napıcam , napıcam. Allah'ım sen beni cezalandırıyorsun biliyorum.

"Sabaha kadar ben burda duramam çünkü."

Ona baktığımda , tek kaşını kaldırmış bana bakıyordu.

"Çünkü ne ?"

"Çünkü... çişim var."

"Ne yapayım."

Umursamaz tavrıyla tekrar gözlerini kapattı. Yok ben buna dalarım ya. Parçalarım ben bunu. Parçalarını çıkartırlar bunun sabah.

2 saat sonra ;

Yok. Dayanamıyorum. Salıcam gidicek. Daha ne kadar tutucam ya. Lanet olsun. Yerimde dört dönüp , ellerimle bacak aramı tutuyordum.

O ne mi yapıyor ? Ayyaş gibi uyuyor hayvan !