Bu sefer dudaklarıma kendi yaklaştığın da , kafamı geri çektim. Ağzıma gelen midemle birlikte yere kustum.
Güzel şeylerin ortasına böyle sıçılırdı işte hep... lanet olsun.
*
Baş ağrısıyla , gözlerimi güne açmak benim için berbattı şu an. Yatakta dikilip başımı ovuşturarak ne halt yediğimi hatırlamaya çalıştım. Neler olduğunu hatırlamaya çalıştım ama her şey kesik kesik gözümün önünden geçiyordu.
"Anlamazmışım ya ben hadi içeyim de bakayım nasıl anlamıyormuşum."
"İyi sen kaşındın."
Aklıma sokayım. Cidden de bunu yapmıştım ya ben. helal olsun lan bana. Bayadır denemek istiyordum hahahah. Denge bozukluğu var da bende , ben bile kendime anlam veremiyorum.
Kendime kendime dalga geçmeyi bırakırken duraksadım. Umarım o karan denilen şahısla aramızda hiç bir şey geçmemişti. Hayır ya o kadar sarhoş olmadım ben. Hatırlardım öyle bişey olsa. Yataktan atlayıp hemen merdivenlerden inip karan'ı aradım.
"Evin sahibi ben değil , senmişsin gibi."
Elinde fincanla mutfaktan çıkan karan'ın bu söylediğine dalga geçerek sırıttım.
"Dün ne oldu."
Nefes alarak , evin tavanına baktı.
"Neler olmadı ki." Aldığı nefesi geri verip güldü. Bir insan nasıl bu kadar sinir bozucu olabilirdi. Bunun üzerine çalışıyor muydu yoksa.
"Sarhoştum ama hatırlamıyor değilim. O yüzden beni kandıramazsın. Beni yem olarak görmen çok salakça." Yavaş adımlarla dibime kadar girmiş gözlerini dudaklarıma dikmişti. Her fırsatta dudaklarıma yapışmak için can atıyordu sanki.!
"Dudakların çok güzel. Öpüşelim mi?"
Gözlerimi şaşkınlıkla açtığımda ne dediğini kavramaya çalıştım. Ne demişti ? Dudaklarım çok güzel mi. Dudaklarım mı güzel. Benim mi? Benim. Ayrıca Bunun amacı neydi. Bir anda geri çekilip işaret parmağıyla beni gösterdi.
"İşte dün tam bana yaklaşıp böyle söyledin çirkin şey."
Ağzımı tam açacakken ellerimle kapayıp arkamı dönüp , Kendime lanet ettim. Söylemişimdir... çünkü dudaklarının güzel olduğunu düşünüyordum evet. İzin verseydi öpüşmüştük yani. Belki de bu benim sarhoş olmamı kullanmıştır !
"Öptün mü yoksa beni!." Tepkiyle ona doğru yürüdüm.
"Az önce kendin söyledin ya ben hatırlarım diye. hatırlamıyormusun"
Ne yapmalıyım ? İnkar ! Sarhoştum nede olsa. Sarhoşun en iyi bahanesi inkar etmek. Salak gibi birde hatırlıyorum demiştim çocuğa.
"Sarhoştum sende biliyorsun."
Dedim gözlerimi , gözlerinden kaçırarak. Oysa tek kaşını kaldırıp bana baktı.
"Sarhoşken aklında ne varsa içinden ne geçiyorsa onu söylersin."
"Öyle miymiş. Benimki öylesinedir öyle bişey yok aklımda. Yoktu yani."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZLIĞIMIN İLACI
Художественная прозаYalnızlık denilen şey nasıldı ? Herkesin varken , kimsesiz gibi hissetmek yalnızlığa dahil miydi. Ailen varken , yokmuş gibi hissetmek de yalnızlık mıydı ? Derin düşüncelerden ayrılıp gözlerimi karan'a odakladım. Onun o donuk bakışlarıyla karşılaşı...
