Geloof je in zoiets als 'Het lot?' Dat is een agendapunt die we op school talloze keren hebben behandeld en over hebben gediscussieerd. Tot kort voorheen wist ik niet eens wat het inhield en geloofde ik er dus al helemaal niet in.
Opeens lijk ik in deze periode te leren wat het inhoudt. Dat je leven zoveel hoogte- en dieptepunten kent en je zelf niet kunt bepalen wanneer wat gebeurt. En vaak als er iets misgaat, gaan er opeens heel veel dingen mis. Waarom bestaat er niet zoiets als een planning, een lijst met dingen die je staan te gebeuren in je leven en waarvan jij mag bepalen wanneer welke gebeurtenis plaats vindt. Dat je soms een dieptepunt en soms een hoogtepunt hebt, een beetje afwisselen.
Maar jammer genoeg is dat maar een illusie, een ideaalplaatje van mijn kijk op de wereld.
Mijn geweldige leventje lijkt zich te hebben ingeruild voor een nachtmerrie. Ruzie met je danspartner en je beste vriendin, staat niet in mijn rijtje van meest gewenste momenten samen.
Ik heb ook geen enkel idee hoe ik het met Noa moet goedmaken, iedere keer als ik haar bel of voor haar deur sta, mijdt ze ieder contact met mij. En ergens kan ik dat ook begrijpen, waarschijnlijk doet deze onschuldige, maar echt lijkende manier van omgaan, met die keer in de tweede klas. Zij was toen al een hele tijd verliefd op een knappe jongen uit de derde, maar kon zijn aandacht niet krijgen. Net voordat zij die jongen wilde vragen, heeft hij mij gevraagd. En ik heb het gewoon gedaan, iets waar ik natuurlijk immens veel spijt van had tegenover haar. Uiteindelijk heeft onze relatie nog geen week stand gehouden, maar ondanks dat heeft het Noa veel moeite gekost om mij weer te accepteren in haar leven.
Deze situatie is dus een soortgelijke, maar ik tegenstelling tot die andere wist ik nu niet wie de jongen was. Hij was een totaal vreemde voor me, totdat Noa zijn naam vertelde.
Ik probeer de stres van me af te zetten door me heel erg te concentreren op mijn examens, die ik deze week heb. Maar het lukt me niet, ik wil geen ruzie met mijn beste vriendin hebben. De enige oplossing hiervoor is om een brief te schijven naar haar.
Lieve Noa,
Voordat je dit verkreukeld en in de prullenbak gooit, wil je alsjeblieft de volgende dingen lezen. Als je geen vrienden meer wilt zijn, begrijp ik dat, maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om jou met een verkeerd beeld te laten zitten.
Het is nooit mijn bedoeling geweest om met Jurgen af te spreken. Ik had liefdesverdriet over Lucas. Nadat ik een mysterieus berichtje kreeg van iemand om af te spreken, ben ik er op die reden op ingegaan, onwetend natuurlijk dat hij Jurgen was.
Het heeft me gewoon gebroken dat Lucas met haar heeft gezoend en ik wilde gewoon afleiding.
Laat me alsjeblieft van weten, maar als je het niet wil zal ik dat ook accepteren.
Je, hopelijk nog, beste vriendin Demi.
Tevreden stap ik op de fiets, nadat ik de brief nog een keer over heb gelezen. Als ik het aan mezelf zou schrijven, zou er veel meer emotie en diepgang in zitten, maar ik ken Noa langer dan vandaag. Die houdt niet van langdradige en emotievolle verhalen. Ik denk dat dit precies goed is.
Als ik bij het huis van Noa aankom en net de brief door de bus wil gooien, verschijnt haar moeder in de deuropening. Aan haar gezichtsuitdrukking te zien, is ze niet op de hoogte van hetgeen tussen ons speelt.
"Hoi, wil je dit aan Noa geven, het is iets wat we moeten weten voor ons examen scheikunde."
Ze knikt vriendelijk en voor ze een gesprek met me kan beginnen, loop ik terug naar mijn fiets en rijd op hoog tempo weg.
Door mijn hoofd flitst de hele tijd het beeld hoe ze het nu op haar kamer zit te lezen, waarna ze het ofwel in de prullenbak gooit, ofwel serieus leest en me vervolgens iets laat weten.
De geruststelling dat ik nu alles heb gedaan wat mogelijk is, maakt me rustig. De keuze ligt nu totaal in haar handen, zij is daar de baas over.
Ik richt me weer op het leerwerk en wacht af...
En jawel hoor, zoals ik niet anders verwachtte, krijg ik die middag een berichtje: 'Het is oké.'
~ 740 woorden ~
~ 5-7-2015 ~
JE LEEST
Dancing in the rain (voltooid)
Romance"Demi, het meisje dat vleugels lijkt te krijgen als ze danst." Een benaming waar zij niet meer van opkijkt, het maakt haar beter. Alsof alles verdwijnt en zij daar alleen op het podium staat. Dit heeft ze altijd alleen gedaan, totdat ze hoort dat ze...
