EAS 2: Certain Shades of Green (Completed)

Kabanata 5

Nakaupo kami ngayon sa gilid ng gym upang manuod ng basketball since wala na kaming classes. It's been a week mula ng mangyari ang posted status ni Drake. Medyo humupa naman na ang usapan tungkol doon ngunit minsan nauungkat pa rin sa tuwing may kasamang babae si Drake.

One time narinig ko pang, kaya siguro hindi ko binigyan ng chance si Drake dahil hindi ganoon kayaman. They're know that most of my suitors ay may mga kaya sa buhay. Pero ni isa wala naman akong pinapansin.

"Esther, anong kukunin mong kurso?" biglang tanong ni Eba.

Napasimangot naman ako bigla. I want to be a flight attendant pero hindi ko alam kung makakaya ko. Lalo na ang gastusin.

"Tourism," tipid na tugon ko.

"Paano yan? Walang offer na ganyang kurso dito sa Campus. Baka sa Manila mayroon."

Mabilis na nalukot ang mukha ko. Mukhang wala na talagang pag-asang maabot ang pangarap ko. Malalim akong bumuntong hininga.

"Hmm... Bahala na, baka mag business na lang din ako," malungkot na sambit ko.

"Yeah, dito kana lang. Scholar ka naman eh."

Sabay kaming napabaling ni Eba sa basketball court nang magsitilian ang mga kababaihan. Isa-isang pumasok ang mga Varsity player ng school. Isa na roon si Drake.

Sampo silang lahat, limang Senior High students and five college students. Drake is currently is in second year college taking an Engineering course.

"Bakit daw pala may laro ngayon, kasagsagan ng exams?" tanong ko kay Eba.

"Hindi ko alam eh, pero narinig ko may pustahan daw."

Muli akong napabaling sa court. Anong pustahan naman iyon? Nagkibit balikat na lamang ako at biglang tumayo.

"Where are you going?" Eba asked,

"Somewhere,"

"Pero, malapit na magsimula." tukoy niya sa laro.

"Hmm..." Napakamot ako ng ulo, "I'll be back."

Hindi ko na hinintay ang sagot niya at mabilis na akong lumabas ng gym. Hindi ko alam kung saan ako tutungo, pero dinala ako ng mga paa ko sa likod ng Campus. Sa garden area.

A small smile appeared on my lips when I felt the fresh air touching my face. This place was quite peaceful. I walked fast and I immediately sat down under the huge tree.

Habang nakasandal sa puno, muling kong naalala si mama. Ano kayang ginagawa niya ngayon? Sana naman hindi na siya umiinom.

I slowly closed my eyes to relax my mind. Pero napatalon ako sa gulat nang biglang may nagsalita sa kung saan.

"You need a pillow, Miss?"

Napalingon ako sa pinanggalingan ng baritonong boses. At bumungad sa'kin ang singkit na mata ng isang matangkad na lalaki. Kaya bahagya akong napanganga.

"Close your mouth, Miss," he chuckled softly.

I immediately rolled my eyes. To hide my embarrassment. I heard him clearing his throat, before he sat down near beside me.

"So, why are alone. Esther right?"

Agad akong napalingon sa kaniya. Bago siya pinaningkitan ng mata.

"Hey chill." he raised his hands as if surrendering, "I just heard your name earlier, when I saw you walking somewhere." he smiled shyly, "Some students talk about you."

His expression is kinda cute. Para siyang batang may pinaglalaban. Kaya hindi ko napigilang mapahagalpak ng tawa. Siya naman ngayon ang sumeryoso.

Napahinto rin ako nang mapansin ang pagtitig niya.

"They're right." he said while nodding, "You're indeed pretty." he praised.

Kaya mabilis akong napaiwas ng tingin. Dahil sa pag-iinit ng mukha ko. Sanay naman na akong pinupuri pero iba parin pala 'pag harap-harapang sinasabi sa'yo.

"By the way, I'm Kinno."

Muli akong napabaling sa kaniya, bago niya itaas ang kamay. Nahihiya ko naman iyong tinanggap.

"Esther,"

Mabilis kong binawi ang kamay ko. Nang may dumaan na janitor.

"Why are you here alone?" he asked.

"Wala lang."

"You're intimidating, you know," he murmured.

"Bakit naman?" takang tanong ko.

"Nothing. Let's go to canteen." aya niya.

"Ikaw na lang. Wala akong pera."

He laughed. "You're silly! Of course my treat."

Namilog ang mata kong napatingin sa kaniya. Hindi ako tumatanggi sa libre.

"Sure?" my eyes sparkled.

"Yeah, let's go." mabilis siyang tumayo at pinagpag ang damit. Bago ako hinawakan sa palapulsuhan at hinila patungong canteen.

Habang naglalakad marami ang napapatingin sa gawi namin. Kaya napayuko ako. Nang makapasok kami sa canteen ininda ko ang mga bulong-bulungan.

"Wait for me here," Kinno said before he went to the counter.

"Wah! Nanalo sila Drake!"

"Oo nga ang galing niya kanina!

"Ano kayang pustahan 'yon?"

"Ang alam ko may involve na babae!"

Mabilis akong napairap sa hangin dahil sa mga naririnig. Babae na naman. Ngunit napatingin ako sa grupo ng studyante na pumasok sa canteen. Habang nagpupunas ng kaniya-kanyang pawis.

"Badtrip naman Pres, talo tayo," iiling na sabi ni Ronel. Varsity player sa Senior student.

"Okay lang 'yan pre. Mga college kasi niyaya mo eh," komento ng isa.

Hindi ko na sila pinakinggan pa at mabilis na lamang na nagtipa ng mensahe para kay Eba.

Me:
Nasaan kayo?

Binalik ko sa bag ko ang cellphone nang dumating na si Kinno na may dalang tray ng pagkain.

"Salamat!" masayang anas ko.

"Mas lalo kang gumaganda kapag nakangiti."

Napaiwas ako ng tingin dahil sa sinabi niya. Feeling ko namumula na ako.

"Burger, fries, cup cakes and juice. Is that enough or you want more?"

Napatingin ako sa harapan ko habang bakas ang gulat sa mukha ko. This is too much!

"Ginawa mo naman akong baboy!"

He laughed so hard, kaya mas lalong napatingin ang karamihang studyante sa amin. He suddenly pinched the tip toe of my nose. Kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"Damn it! You're still beautiful in any expression." muling papuri niya. Kaya hindi ko mapigilang mapangiti.

Okay lang maging mahirap, maganda naman.

I was about to say something. When we heard something broken, in somewhere. So we turned our gaze there. And I saw Drake looking at us, emotionless.

Kaya naman agad akong napaiwas ng tingin sa kaniya at bumaling na lamang sa pagkain sa harapan ko. Sakto namang umupo si Eba sa table namin habang hinihingal pa.

"Alam ko na para saan ang pustahan!" pagbabalita niya.

Napanguso ako. Hindi naman ako nagtatanong ah. "Tapos?"

Napabaling siya sa kabilang table kung nasaan sila Drake. Na seryoso parin ang mukha. Muling napatingin sa akin si Eba at unti-unting nilalapit ang mukha.

"It's you!" she whispered, "Ikaw ang pustahan nila." she added.

Napakunot ang noo, "Paano? At bakit ako?"

She took a deep breath, before she looked at me intently.

"You were supposedly the next target. But Drake protected you!"